در این پست از سایت antique-book-treasure.ir اشیای باستانی گنجينه آمودريا شامل ۱۷۰ تکه طلا و نقره متعلق به دوران هخامنشیان را برای شما عزیزان قرار دادیم . گنجینه عظیم و بزرگ آمودریا که متعلق به دوران امپراطوری هخامنشیان در ایران میباشد شامل اشیای باستانی با ارزش و گرانقیمتی میباشد که در 170 تکه طلا و نقره به دست هنرمندان چیره دست دوران هخامنشی ساخته شده است . در ادامه مطلب اطلاعاتی را درباره گنجینه آمودریا + تصاویر و عکسهای اشیای باستانی گنجینه آمودریا مشاهده خواهید کرد .

اشیای باستانی گنجينه آمودريا شامل ۱۷۰ تکه طلا و نقره متعلق به دوران هخامنشیان,گنجینه آمودریا,تصاویر گنجینه آمودریا دوران هخامنشی,عکسهای گنجینه آمودریا,تمامی قطعات و تکه های طلا و نقره گنجینه آمودریا,170 تکه اشیای باستانی طلا و نقره گنجینه آمودریا,دانلود فیلم و کلیپ از گنجینه آمودریا,گنجینه آمودریا شامل چه چیزهایی است,محل نگهداری اشیای باستانی گنجینه آمودریا,گنجینه آمودریا در کدام موزه و کشور نگهداری میشود؟,ایا گنجینه آمودریا متعلق به کشور ایران است,گنجینه با ارزش و گرانقیمت آمودریا هخامنشی,گنجینه آمودریا هخامنشیان,گنج و دفینه و زیرخاکی آمودریا هخامنشیان,عتیقه های باستانی و گنجینه آمودریا هخامنشی آمودریا

اشیای باستانی گنجينه آمودريا شامل ۱۷۰ تکه طلا و نقره متعلق به دوران هخامنشیان

گنجينه آمودريا, نمونه های يگانه از نبوغ هنرمندان ايرانی دوران هخامنشی

وروز امسال, خبر خوشحال کننده ای برای تاجيکان خواهدداشت.  پس از تلاش چندين سالۀ دولت تاجيکستان و خانه فرهنگ آن؛

 برای بازگرداندن گنجينۀ جيحون يا آمودريا,به آن کشور, موزه .بريتانيا موافقت کرده, چند نمونه از اشيای اين گنجينۀ منحصر به فرد,

را برای برپايی نمايشگاهی در نوروز؛ باز گرداند دولت تاجيکستان پيشاپيش اعلام کرده که اين نمونه ها ,اصل نيستند و تنها نمونه های

 نسخه برداری شده,از اصل اين گنجينه خواهند بود.موزه بريتانيا ,به طور معمول اشيای حاضر در آنجا را که در شمار ميراث فرهنگی

 کشورهاست,به آن کشورها برنمی گرداند,اما نمونه های بدلی آن را تهيه می کند و در آن کشورها به نمايش ميگذارد. لوح کوروش هم با همين

 روش و شرايط به ايران رفت اما اعلام نشد.

گنجينۀ جيحون يا گنج آمودريا از170 نمونه طلا و نقره,مهم ترين اشيای باقی مانده از دوران امپراطوری هخامنشی است.

مهم ترين مجموعۀ موجود از هنرفلزکاری هخامنشی ونيزنمادهای چند فرهنگی اين امپراطوری است. زمانی که پارس ها بخش

بزرگی از جهان, ازمصرودريای اژه,تا افغانستان ودره سند را دراختيار خود داشتند اين گنجينه که از دستبند و بازوبند , پلاک های طلاونقره

 با نقش برجسته, ارابه طلايی با چهاراسب وديگر قطعات زيبا وهنرمندانه تشکيل شده ؛ متعلق به دوران هخامنشی ـ چهار تا پنج قرن پيش

از ميلاد ـ است. بين سالهای1876تا 1880,درنيايش گاهی درمنطقۀ تخت قباد درنزديکی رودجيحون ـ آمودريا نام باستانی آن ـ درتاجيکستان

امروزی ؛ توسط جويندگان گنج پيدا شد کارشناسان هنری ؛ اين مجموعۀ يگانه رابا ارزش ترين بازمانده های هنری برجای مانده ازدوران

هخامنشی می دانند. رودخانه آمودريا که ازآن در”گاتاها” ونيزدرادبيات کهن ايران ياد شده,پس از سرچشمه گرفتن ازکوه های مرزی

تاجيکستان وافغانستان,باگذرازمرزافغانستان ونيزترکمنستان وازبکستان,به درياچۀ “اورال” می ريزد.در فارسی باستان,اين پرآب ترين رود

 منطقه “وخش” نام دارد((OXUSTREASURE “است.ازهمين روی ؛ اين مجوعه بی همتا درموزه بريتانيا “جواهرات اکسوس “OXUS “ناميده

 می شد و يونانی شده آن آمودريا در کتاب مقدس يهوديان و مسيحيان نيز آمده ؛ درادبيات کهن ايران نيزجای دارد,ازجمله درغزل معروف

 رودکی می خوانيم:

بوی جوی موليان آيد همی ياد يار مهربان آيد همی                              ريگ آمو ودرشتی های آن زيرپايم پرنيان آيد همی

     

انتقال اين گنج دوران هخامنشی به موزۀ بريتانيا نيز خود داستانی دارد.در اواخر قرن نوزدهم ,يک فرمانده ارتش انگليس”کاپيتن برتون” گروهی از

 بازرگانان راکه درراه ميان پيشاور به کابل,به دست راهزنان اسير شده بودند نجات داد,به اين ترتيب گنج آمودريا,که همراه بازرگانان بود ؛ آشکارشد.

او بخشی از اشياء آن گنجينه را از آنها خريد و به بريتانيا برد,که بعد به موزه بريتانيا منتقل شد.

اين گنجينه زمانی کامل تر شد که “سراگوستوس فرانک”مدير موزهبريتانيا ؛ تکه هايی از آن ها رااز بازارهايی در راولپندی پاکستان و در نقاطی

 از هند,خريد وبه موزه بريتانيا بردگنجينه جيحون” درموزه بريتانيا به باور« جان کورتيس» کارشناس باستان شناسی وهنر ايران,قطعات يگانه ايست

 که از ترکيب طلاوآلياژی از مس ونقره ساخته شده اند.بازوبند طلايی,يا ارابه” طلايی با چهار اسب ونيز شير بالداروکاسه طلايی که درهمدان بدست

 آمده به خوبی هنردوران درخشان هخامنشی وبزرگی اين امپراطوری را نشان می دهد.هنر هخامنشی ومعماری ايرانی ادامه منطقی,همان مهارتهای

 خيره کننده وشکوه وجلال بی سابقه ايست که به طورآشکاردرتخت جمشيدوآپادانای شوش ديده می شود مصر وبابل,همينLYDIANامپراطوری

هخامنشی در 550 پيش از ميلاد,با پيروزی کوروش بزرگ, بزرگ ترين انسان تاريخ باستان؛ به وجود آمد.با پيروزی بر امپراطوری های ليديان

گسترش امپراطوری کوروش وچندفرهنگی آنها,دلايل گرد آمدن گنجينه يگانه ـ آمودريا ـ دريک نيايشگاه درمرزهای تاجيکستان امروزی است.

اززمان کشف اين گنجينه نظريه های مختلفی درباره اشيای آن ابراز شده,ازجمله درروی ارابه طلايی با چهار اسب تصويری از

خدای مصر بالباس هخامنشی,ديده ميشود,که درکنار يک سرباز هخامنشی ايستاده است يا پلاک طلايی “مرد ماد” با خنجر,با برجسته کاريهايش,

مردی را نشان می دهد که لباس او به سبک مردمان بومی ماد است.در حالی که نمونه هايی از او در سنگ برجسته های ديوارهای تخت

.جمشيد نيز ديده می شود.بر لباس – مرد ماد ­ اشيايی ديده می شود,شمشيری کوتاه بر کمر دارد وعلامتی در جلوی سينه اش گرفته که با دست

راست آن را حمل می کند هنوز هدف از ساخت و بوجود آمدن آن مشخص نشده, اما آشکار است که اين پلاک طلايی و ديگر اشيای

طلا,نقره و مس,به شکل هدايا به نيايشگاه پيشکش شده است.اين ارابه طلائی از گنجينه های بازمانده دوران هخامنشی و

ايران باستان به300 تا 500 سال پيش از ميلاد تعلق دارد واز باارزش ترين يادگارهای تاريخی به شمار می آيد.

شاید در خبرهای مربوط به میراث فرهنگی شنیده باشید که به تازگی رییس‌جمهور تاجیکستان، درخواست بازگشت “گنجینه آمودریا” را از موزه بریتانیا (The British museum) مطرح کرد. این درخواست تاکنون با موافقت مسئولان موزه بریتانیا و دولت این کشور روبه‌رو نشده است و تمام شواهد نشان می‌دهد که بازگشت این گنجینه بی‌نظیر به سادگی امکان‌پذیر نباشد.
در این گفتار ویژگی‌های هنری و تاریخی این گنجینه را به طور مختصر بررسی خواهیم کرد و به برخی از اشیای منحصر به فرد آن اشاره می‌کنیم.
گنجینه آمودریا که مربوط به دوران هخامنشی است و شامل بیش از ١٧٠ شیء منحصر به فرد طلایی و نقره‌ای می‌شود، در سال ١٨٧٧ میلادی در کرانه آمودریا یا همان رودخانه جیحون کشف شد. این منطقه در کشور تاجیکستان قرار دارد. این گنجینه در حال حاضر یکی از مهمترین مجموعه‌های موجود از هنر فلزکاری هخامنشی است که تاکنون شناخته شده است و قدمت آنها به سده‌های چهارم و پنجم پیش از میلاد مسیح می‌رسد.
به نظر می‌رسد این گنجینه در مدت زمانی طولانی و به احتمال زیاد در یک معبد، گردآوری شده باشد. در این گنج آثار متفاوتی از مجمسه، کوزه طلایی، مدل کوچکی از یک ارابه، بازوبند، لوح طلایی و آثار دیگری وجود دارد. در اواخر قرن نوزدهم، یک فرمانده انگلیسی گروهی از بازرگانان را که بین پیشاور و کابل به دست راهزنان اسیر شده بودند، نجات داد و به این ترتیب گنجینه آمودریا که همراه بازرگانان بود، آشکار شد. او بخشی از این گنجینه را از آنان خریداری کرد و بخشی دیگر به مرور در بازارهای راولپندی به فروش رسید و سرانجام از لندن سردرآورد.
● شیر- دال
از برجسته‌ترین اشیاء این مجموعه می‌توان به بازوبندی طلایی با سر گریفین یا شیر دال‌ها اشاره کرد. شیر دال موجودی است که نیمه بدنش شیر و نیمه‌ی دیگرش دال یا عقاب است. این بازوبند با اشیایی که در سنگ نگاره‌های تخت جمشید به عنوان هدیه به دربار پادشاه تصویر شده‌اند، شباهت بسیاری دارد. در حال حاضر در قسمت بال، شاخ‌ها، چشم و دم این دو موجود افسانه‌ای که در دو انتهای این بازوبند قرار دارند، جای جواهرات یا سنگ‌های قیمتی مفقود شده‌ای وجود دارد. ضخامت این بازوبند طلایی در قسمت شاخ جانوران افسانه‌ای یا همان شیر-دال‌ها به دو سانتی‌متر و ۶۰ میلی‌متر می‌رسد.
● ارابه طلایی
شئ جالب توجه دیگر این مجموعه، نمونه‌ی کوچکی است از یک ارابه چهار اسبه همراه با دو مرد سوار کار. این ارابه طلایی نیز از برجسته‌ترین نمونه‌های فلزکاری هخامنشی در قرن‌های چهارم و پنجم پیش از میلاد محسوب می‌شود. ارابه را چهار اسب کوچک (پونی) به جلو می کشند. مردان سوار ارابه لباس های مادی بر تن دارند. بخش جلو ارابه با تصویر یکی از خدایان مصری به نام بس (Bes) که هیکلی چاق و کوتوله دارد تزیین شده است. این ارابه مشابه ارابه داریوش پادشاه هخامنشی است. روی یکی از مهرهایی که در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود، داریوش به هنگام شکار شیر در نخلستان، روی ارابه‌ی چهار اسبه‌ای تصویر شده است که با ارابه طلایی آمودریا شباهت‌های فراوانی دارد. طول ارابه آمودریا در حدود ۱۹ سانتیمتر (۱۸.۸) است.
● لوح طلایی
شیء دیگر این مجموعه یک پلاک یا لوح طلایی به وزن ۷۵.۵ گرم و و طول ۱۵ سانتیمتر است. این لوح به همراه پنجاه پلاک طلایی دیگر بخشی از این گنج بی بدیل را تشکیل می‌دهند. طول این پلاک‌ها از ۳ تا ۲۰ سانتیمتر متغییر است و روی اکثر آنها تصاویری از انسان نقش بسته شده است. بعضی از این نقوش، ابتدایی و از نظر هنری ناپخته هستند و به نظر می‌رسد کار صنعتگران آماتور باشند.
شاخص‌ترین پلاک این مجموعه که به آن اشاره کردیم از نظر هنری با سایر پلاک‌ها تفاوت چشمگیری دارد. نقش روی این پلاک مردی را با لباس و کلاه مادها نشان می‌دهد که به کمرش شمشیر یا خنجر کوتاهی بسته است. لباس این مرد کاملن با نمونه‌های سنگ نگاری تخت جمشید مشابه است. مرد مادی در یک دستش شاخه‌ای برسم (Barsom) دارد. در دست گرفتن شاخه برسم و دعا خواندن برآن مخصوص آیین‌های و مناسک زرتشتی است و به همین دلیل بعضی از هنر پژوهان احتمال می‌دهند این مرد مادی یک مغ یا فردی روحانی باشد. کاربرد دقیق این پلاک طلایی مشخص نیست اما ممکن است به عنوان یک پیشکش مذهبی به معبد اهداء شده باشد.
● تلفیق هنر هخامنشی و هنر مردمان شمالی
شیء دیگری که به معرفی آن می‌پردازیم، باز هم موجود افسانه‌ای تمام طلایی است. این قطعه تزیینی جانوری است با بدنی شبیه گوزن نر اما بالدار و با سری شبیه شیر به همراه دو شاخ و گوش‌هایی بسیار بزرگ که به گوش چهارپایان شبیه است. روی این شیء، حفره‌هایی برای نشاندن جواهر، شیشه های رنگی و یا سنگ های قیمتی موجود است که در حال حاضر خالی هستند. پشت این شئ دو سنجاق بلند برای اتصال به جایی وجود دارد اما دقیقن مشخص نیست این شئ تزیینی به کجا متصل می‌شده است. این شیء به شیوه هنر جنوب روسیه بسیار نزدیک است و بنابراین سندی است بر ارتباط فرهنگی پارس ها و هخامنشیان با مردمان استپ‌های شمالی.
▪ مرد برهنه با سربند پارسی
یکی دیگر از اشیاء این مجموعه، مجسمه نقره‌ای مردی است برهنه با سربند یا کلاه پارسی. این یکی از معدود مواردی است که در هنر هخامنشی، پیکر و آناتومی برهنه انسان و اندام جنسی او تصویر شده است. این مجسمه می‌تواند تحت تاثیر هنر یونانی به وجود آمده باشد. ارتفاع این مجسمه در حدود ۲۹ سانتیمتر است.
▪ مردی با لباس پارسی و شاخه برسم
این مجسمه نقره‌ای که بخش هایی از آن زراندود شده است در حدود ۱۵ سانتیمتر بلندی دارد و مردی را با لباس پارسی، سربند و ریش می دهد. پیکره می تواند متعلق به پادشاه باشد. مرد در دستش شاخه ای گل و یا شاخه‌ای برسم (Barsom) نگاه داشته است. فیزیک صورت و اندام این مجسمه تفاوت‌های چشمگیری با مجسمه قبلی دارد که به احتمال تحت تاثیر هنر یونانی به وجود آمده است.کارشناسان نمی‌توانند برای گنجینه آمودریا ارزش مادی تعیین کنند.