دعاگو – ادعیه و اذکار قرآنی و باستان شناسی در این سایت مجموعه ای از بهترین ذکر و دعاهای قرآنی و ادعیه و اذکار مجرب بسیار قوی قرار داده شده است
در این پست از سایت antique-book-treasure.ir فهرست کامل اسماء حُسنی یا نام های خداوند در قرآن تعداد نامهای خدا را برای شما عزیزان قرار دادیم . تعداد اسماء حسنی و نام های خداوند در قرآن بیش از 200 عدد میباشد . هر یک از اسما الحسنی و نام های خداوند بزرگ دارای خواصی شگفت انگیز میباشد که با چندین مرتبه خواندن آنها میتوانید این خواص را از نزدیک لمس کنید . هر کدام از اسما حسنی و اسم های خداوند الله دارای خواص و فوائدی اعجاب انگیز میباشند . در ادامه مطلب فهرست و تعداد اسماء حسنی و نام های خداوند (الله) در قرآن و اسلام و خواص و فواید هر یک از اسماء الحسنی و نامهای نیکوی خداوند در قرآن آشنا خواهید شد .
فهرست کامل اسماء حُسنی یا نام های خداوند در قرآن تعداد نامهای خدا,تعداد اسماء حسنی در قرآن و اسلام,فهرست و لیست کامل اسماء حسنی ذکر شده در قرآن,در قرآن نام خداوند الله چند بار آمده است؟,تعداد کلمه نام های الله در قرآن و اسلام,خواص و فوائد اسماء حسنی الله نام های خداوند,هر کدام از اسمهای الله خداوند دارای چه خواص و فوائدی هستند؟,صفات نام های خداوند,چندین مرتبه خواندن هر کدام از نام های نیکوی خداوند,تعداد و فهرست نام های نیکوی خداوند در قرآن
فهرست کامل اسماء حُسنی یا نام های خداوند در قرآن تعداد نامهای خدا
نام های خدا در اسلام
اسماء حُسنی یا نامهای نیکوی خداوند نام‌هایی هستند که در اسلام برای الله به کار رفته‌است. غالباً شمار این نام‌ها را ۹۹ نام دانسته‌اند که بیشتر آن در قرآن آمده است، ولی برخی دیگر براین باورند شمار آنها بیشتر است.
نامهای خدا در قرآن مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ نام خداوند است که در قرآن ذکر شده‌اند و اصطلاحاً، ۹۹ تای آن «(به عربی: اسماء الحسنی)» یا نامهای نیکوی خداوند خوانده می‌شوند. هر چند که تعداد نامهای خدا، شامل صفت‌ها و کلمه‌های مرکب، در قرآن و سنت از ۹۹ عدد خیلی بیشتر هستند، ولی مسلمانان اعتقاد دارند که گروه برگزیده‌ای از نام‌ها (نامهای نیکو)، تعدادشان ۹۹ عدد است.[۱]
از میان این ۹۹ نام، ۸۵ تای آن مستقیماً در قرآن ذکر شده است. اما تعدادی از این نام‌ها مستقیماً در قرآن وجود ندارد و یا مصدری از آن به کار گرفته شده باشد و یا به شکل غیر مستقیم به صفتی اشاره شده باشد. بعضی از محققان با رجوع به احادیث تا ۲۰۰ مورد از این نام‌ها را یافته‌اند. البته همه اسامی خداوند همان صفات اوست وتنها نام خداوند الله است
محتویات
- ۱ اسماء حسنی
- ۲ فهرست نامهای نیکوی خداوند
- ۳ تعداد اسما
- ۴ اشاره به وجود نامهای نیکو در قرآن
- ۴.۱ نام‌ها و صفات تصریح شده در قرآن
- ۴.۲ نام‌ها و صفات تصریح نشده
- ۵ فهرست نامهای نیکوی خداوند
- ۶ دیگر نامهای خدا در قرآن
- ۷ صوفیه
- ۸ نام صدم
- ۹ اسماء نویسی
- ۱۰ پانویس
- ۱۱ جستارهای وابسته
- ۱۲ منابع
اسماء حسنی
اسماء حُسنی را به ۳ گروه بخش کرده‌اند:
- اسماء جمالی (۵۵ نام) برای کسب رحمت و روزی به کار می‌روند.
- اسماء جلالی (۲۲ نام) برای ایجاد عداوت و از میان بردن حریف به کار می‌آیند.
- اسماء مشترک (۲۲ نام) بسته به نیت، خاصیت هر دو گروه قبلی را دارند.[۲]
اعتقاد بر این است که یکی از اسامی خدا که بر کسی دانسته نیست اسم اعظم است؛ و با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده خواهد شد.
فهرست نامهای نیکوی خداوند
در احادیث از امام صادق روایت شده است:
«حق تعالی را نَود و نُه اسم میباشد که اگر کسی آنها را برشمارد، وارد بهشت می‌شود و آن اسامی از این قرار است: الله، الإله، الواحد، الأحد، الصّمد، الأوّل، الآخر، السّمیع، البصیر، القدیر، القاهر، العلی، الأعلی، الباقی، البدیع، الباریء، الأکرم، الظّاهر، الباطن، الحی، الحکیم، العلیم، الحلیم، الحفیظ، الحقّ، الحسیب، الحمید، الحَفِی، الرّبّ، الرّحمن، الرّحیم، الذّاری، الرّازق، الرّقیب، الرّؤوف، الرّائی، السّلام، المؤمن، المهیمن، العزیز، الجبّار، المتکبّر، السید، السبوح، الشهید، الصّادق، الصانع، الطّاهر، العدل، العَفُوّ، الغفور، الغنی، الغیاث، الفاطر، آلفرد، الفتّاح، الفالق، القدیم، الملک، القدّوس، القوی، القریب، القیوم، القابض، الباسط، قاضی الحاجات، المجید، المولی، المنّان، المحیط، المبین، المقیت، المصوّر، الکریم، الکبیر، الکافی، کاشف الضّر، الوتر، النّور، الوهاب، النّاصر، الواسع، الودود، الهادی، الوفی، الوکیل، الوارث، البرّ، الباعث، التّواب، الجلیل، الجواد، الخبیر، الخالق، خیر النّاصرین، الدّیان، الشکور، العظیم، اللطیف، الشافی.»[۳][۴]
تعداد اسما
اسمای الهی در نود و نه اسم مذکور منحصر نیست، بلکه برای خداوند نامهای زیادی در روایاتی از بزرگان شیعه و سنی و اهل تصوف ذکر گردیده است. در برخی موارد تا هزار و یک اسم مقدّس ذکر شده و در برخی دیگر چهار هزار اسم مبارک است.[۵]
اشاره به وجود نامهای نیکو در قرآن
در آیات زیر به وجود نامهای نیکو برای خداوند اشاره شده است:[۶]
- قرآن سوره طه – آیه ۸: الله لا اله الّا هو له الاسماء الحسنی
- ترجمه: او خداییست که نیست جز او خدایی، همان‌که دارای نامهای نیکوست
- قرآن سوره اعراف – آیه ۱۸۰: و لله الاسماء الحسنی فدعوه بها
- ترجمه: و او نامهای نیکویی دارد، پس به آنها بخوانیدش
نام‌ها و صفات تصریح شده در قرآن
خداوند به طور صریح با نام‌ها و صفات زیر در قرآن ذکر شده است:
آخذ • آخر • ابقی • احد • احسن‌الخالقین • احکم‌الحاکمین • ارحم‌الرّاحمین • اسرع‌الحاسبین • اشدّ • اعلی • اعلم • اقرب • اکرم • اله • اللّه • اوّل • اولی • اهل‌التّقوی • اهل‌المغفره • باری • باطن • بالغ • بدیع • بَرّ • بصیر • توّاب • جاعل • جامع • جبّار • حاسب • حافظ • حسیب • حفیظ • حفیّ • حق • حَکَم • حکیم • حلیم • حمید • حیّ • خادع • خالق • خبیر • خلّاق • خیر • خیرالحاکمین • خیرالرّاحمین • خیرالرّازقین • خیرالغافرین • خیرالفاتحین • خیرالفاصلین • خیرالماکرین • خیرالمنزلین • خیرالنّاصرین • خیرالوارثین • ذوالجلال والاکرام • ذوالرّحمه • ذوالطّول • ذوالعرش • ذوالفضل • ذوالقوّه • ذوالمعارج • ذوانتقام • ذوعقاب • ذومغفره • راد • رافِع • رئوف • ربّ • رحمن • رحیم • رزّاق • رفیع‌الدّرجات • رقیب • زارع • سریع‌الحساب • سریع‌العقاب • سلام • سمیع • سمیع‌الدّعاء • شاکر • شاهد • شدیدالعذاب • شدیدالعقاب • شدیدالمحال • شفیع • شکور • شهید • صادق • صمد • ظاهر • عالم • عالم‌الغیب • عالم‌الغیب والشّهاده • عزیز • عظیم • عفوّ • علّام‌الغیوب • علیم • علیّ • غافرالذنب • غالب • غفّار • غفور • غنیّ • فاعل • فاطر • فالق‌الاصباح • فالق‌الحبّ والنّوی • فتّاح • فعّال • قائم علی کلّ نفس • قابل‌التّوب • قادر • قاهر • قدّوس • قدیر • قریب • قوی • قهّار • قیّوم • کاشف • کافی • کبیر • کریم • کفیل • لطیف • مالک • مُبتَلی • مبین • متعال • متکبّر • متوفّی • متین • مجیب • مجید • محیط • محیی • مخزی‌الکافرین • مستعان • مُستَمِع • مصوّر • مُطَهّر • مقتدر • مقیت • مُلْتَحِد • ملک • ملیک • مُمِدّ • مُنتَقِم • مُنزِل • مُنَّزِل • مولی • مؤمن • موهن • مهلک • مهیمن • نصیر • نور • واحد • وارث • واسع • والی • ودود • وکیل • ولی • وهّاب • هادی
نام‌ها و صفات تصریح نشده
در «فرهنگ قرآن» اسماء و صفات غیرمصرّح در قرآن، که از افعال نسبت داده شده به خدا در قرآن انتزاع می‌شوند، مشروط به این‌که در بیان معصومان به آنها تصریح شده باشد یا در کتاب‌های کلامی از آنها بحث شده باشد، عبارتند از:[۷] آمِر • بادئ • باسط • باطش • باعث • باقی • بانی • جازی • جلیل • حاشرالخلایق • حاکم • حامل • حنّان • خاذل • داحی • داعی • دلیل • ذارئ • ذاکر • رائی • راحم • رازق • راضی • رامی اصحاب‌الفیل • ساخط • ساقی • سالخ • سامع • شارع • شافی • شاق • صارف • ضارب‌الأمثال • طاحی‌الأرض • طامس عیون الأعداء • طاوی السّماء • عائد • عادل • عاصم • عافی • غضبان • فاتح • فاتق • فادی • فارض • فارق • فاصل • قائل‌الصّدق • قابض • قاسم • قاصم • قاضی • قاطع • کاتب‌الحسنات • کاره • کاسی • ماحی • ماد • ماهد • مُبارِک • مُبَدِّل • مُبدِی • مُبَشِّر • مُبْطِل • مُبَیِّن • مُتجاوِز • مُتَجلّی • مُتَقبّل‌الحسنات • مُتْقِن • مُتکلِّم • مُتَوَلّی • مُثْبِت • مُثَبّت • مُثیب • مُجازی • مُجلّی • مجیر • مُحاسِب • مُحبّ • مُحَبِّب • مُحَذِّر • مُحَرِّم • مُحسِن • مُحْصی • مُحِقّ الحق • مُحْکِم • مُختار • مُخَفِّف • مُخلِص • مُخَوِّف • مُدافِع • مُدَبّر • مُدْرک • مُدمِّر • مُذلّ • مُذَلِّل • مُذْهِب • مُرْتَضی • مُرْسی • مُرَکِّب • مُرید • مُزَّکی • مُزوِّج الحور • مُزَیِّن • مُسبِغ • مُستَجیب • مُستَغنی • مستوی علی‌العرش • مُسخِّر • مُسلِّط • مُسَلِّم • مُسْمِع • مُسَوّی • مُسیِّر • مُشتَری • مُصَرِّف • مُصطفی • مُصْلِح • مُصیب • مُضِلّ • مُطعِم • مُظْفِر • مُظَلِّل • مُظْهِر • مُعِدّ • مُعَذِّب • مُعَرِّف • مُعِزّ • مُعْطی • مُعْظِم • مُعَلِّم • مُعید • مُغْرِق فرعون • مُغْشِی • مغطِش اللیل • مُغْنی • مُفتی • مُفَجّر • مُفَصِّل • مُفَضِّل • مُفهِّم • مُقْبِر • مُقَدِّر • مُقدِّم • مُقرّ • مُقَرّب • مُقسِط • مُقَطِّع • مُقَلّب • مُقْنی • مُکثِّر • مُکْرِم • مُکَرِّم • مُکفِّرالسّیئات • مُکْمل‌الدّین • مُکوِّر • مُلْزِم • مُلْقی • مُلْهِم • مُلیّنُ‌الحدید • مُمَتِّع • مُمَحِّص • مُمْسِک • مُمَکِّن • مُمَهِّد • مُمیت • مُنادی • مَنّان • مُنْبِت • مُنْجِی • مُنْشِر • مُنْطِق • مُنْعِم • مُنْقِذ • مُنکِّس • مُوحی • مُوسِع • مُوَّفِّق • مُوفی • مُولِج • مُهین • مُیسّر • مُؤتی • مُؤخِّر • مُؤلِّف • نازع • ناسف‌الجبال • ناشر • ناظر • نافخ • ناهی • واجد • واضع • واهب
فهرست نامهای نیکوی خداوند
در جدول زیر ۹۹ نام خدا بنا بر سنت اسلام، که به نامهای نیکوی خداوند معروف‌اند، با ترجمه فارسی و معادل ابجد آنها آمده‌است.
بر سر بیشتر این نام‌ها اتفاق نظر است؛ هر چند که در مورد تعدادی از آنها همچنان اختلاف است.[۸][۹][۱۰][۱۱]
| شماره | عربی | فارسی | ابجد |
|---|---|---|---|
| ۱ | الرحمن | بخشاینده | ۲۹۸ |
| ۲ | الرحیم | مهربان | ۲۵۸ |
| ۳ | الملک | پادشاه | ۹۰ |
| ۴ | القدوس | مقدس | ۱۷۰ |
| ۵ | السلام | پاک و سلامتی بخش عالم | ۱۳۱ |
| ۶ | المؤمن | اطمینان دهنده | ۱۳۶ |
| ۷ | المهیمن | نگهدارنده | ۱۴۵ |
| ۸ | العزیز | باشکوه | ۹۴ |
| ۹ | الجبار | توانگر | ۲۰۶ |
| ۱۰ | المتکبر | بسیار بزرگ | ۶۶۲ |
| ۱۱ | الخالق | آفریننده | ۷۳۱ |
| ۱۲ | البارئ | درست | ۲۱۳ |
| ۱۳ | المصور | نگارگر، صورتگر | ۳۳۶ |
| ۱۴ | الغفار | همیشه بخشاینده | ۱۲۸۱ |
| ۱۵ | القهار | فروکاهنده | ۳۰۶ |
| ۱۶ | الوهاب | نیک بخشاینده | ۱۴ |
| ۱۷ | الرزاق | همیشه روزی دهنده | ۳۰۸ |
| ۱۸ | الفتاح | گشاینده (پیروزکننده) | ۴۸۹ |
| ۱۹ | العلیم | داناترین | ۱۵۰ |
| ۲۰ | القابض | می‌راننده، بیرون کشنده جان‌ها | ۹۰۳ |
| ۲۱ | الباسط | گستراننده، فراخ کننده روزی | ۷۲ |
| ۲۲ | الخافض | پست کننده، خوار کننده | ۱۴۸۱ |
| ۲۳ | الرافع | (به سوی خود) بالا برنده | ۳۵۱ |
| ۲۴ | المعز | عزیزکننده | ۱۱۷ |
| ۲۵ | المذل | خوارکننده | ۷۷۰ |
| ۲۶ | السمیع | شنواترین | ۱۸۰ |
| ۲۷ | البصیر | بیناترین | ۳۰۲ |
| ۲۸ | الحکم | دادگر | ۶۸ |
| ۲۹ | العدل | بینهایت عادل | ۱۱۴ |
| ۳۰ | اللطیف | آن‌که بر بندگانش لطف دارد | ۱۲۹ |
| ۳۱ | الخبیر | آگاه‌ترین | ۸۱۲ |
| ۳۲ | الحلیم | بسیار بردبار | ۸۸ |
| ۳۳ | العظیم | بی‌انتها | ۱۰۲۰ |
| ۳۴ | الغفور | بسیار بخشاینده | ۱۲۸۶ |
| ۳۵ | الشکور | بسیار سپاس‌گزار (پاداش دهنده بزرگ است مر عمل کوچک را) | ۵۲۶ |
| ۳۶ | العلی | بلند مرتبه | ۱۱۰ |
| ۳۷ | الکبیر | بزرگ‌ترین | ۲۳۲ |
| ۳۸ | الحفیظ | نگهدارنده | ۹۹۸ |
| ۳۹ | المقیت | خوراک دهنده | ۵۵۰ |
| ۴۰ | الحسیب | شمارنده | ۸۰ |
| ۴۱ | الجلیل | بسیار گرانقدر | ۷۳ |
| ۴۲ | الکریم | بسیار بخشنده | ۲۷۰ |
| ۴۳ | الرقیب | نگهبان، بیننده و آماده | ۳۱۲ |
| ۴۴ | المجیب | پاسخگو | ۵۵ |
| ۴۵ | الواسع | گسترده، پهناور | ۱۳۷ |
| ۴۶ | الحکیم | فرزانه، بسیار خردمند | ۷۸ |
| ۴۷ | الودود | دوست | ۲۰ |
| ۴۸ | المجید | بسیار لایق ستایش (در ذات و صفات خود عظیم و نسبت به بندگان بسیار با خیر و احسان است) | ۵۷ |
| ۴۹ | الباعث | برانگیزنده مردگان | ۵۷۳ |
| ۵۰ | الشهید | بیننده | ۳۱۹ |
| ۵۱ | الحق | راست، درست | ۱۰۸ |
| ۵۲ | الوکیل | عهده دار همه امور بندگان و موجودات | ۶۶ |
| ۵۳ | القوی | پرزور | ۱۱۶ |
| ۵۴ | المتین | سخت (و نیز پاینده) | ۵۰۰ |
| ۵۵ | الولی | دوست، یار و نگهبان | ۴۶ |
| ۵۶ | الحمید | ستوده | ۶۲ |
| ۵۷ | المحصی | شمارنده | ۱۴۸ |
| ۵۸ | المبدئ | نخستین آفریننده | ۵۶ |
| ۵۹ | المعید | بازگرداننده، دوباره زنده کننده | ۱۲۴ |
| ۶۰ | المحیی | زندگی بخش، هستی بخش | ۶۸ |
| ۶۱ | الممیت | می‌راننده، نابود کننده | ۴۹۰ |
| ۶۲ | الحی | زنده | ۱۸ |
| ۶۳ | القیوم | قائم به ذات (همه-آفریننده‌ای که کسی او را نیافرید)، پاینده | ۱۵۶ |
| ۶۴ | الواجد | یابنده | ۱۴ |
| ۶۵ | الماجد | بزرگوار | ۴۸ |
| ۶۶ | الواحد | یکتای بی‌همتا | ۱۹ |
| ۶۷ | الاحد | یگانه (خدایی جز او نیست) | ۱۳ |
| ۶۸ | الصمد | بی‌نیاز | ۱۳۴ |
| ۶۹ | القادر | توانا | ۳۰۵ |
| ۷۰ | المقتدر | تعیین کننده (قضا و قدر)، فراتر | ۷۴۴ |
| ۷۱ | المقدم | فراپیش کشنده | ۱۸۴ |
| ۷۲ | المؤخر | فراپس دارنده، پس گذارنده چیزها و نهنده آنها بجای آنها | ۸۴۶ |
| ۷۳ | الأول | نخستین، اول پدیدارکننده وجود | ۳۷ |
| ۷۴ | الأخر | واپسین، آخر فناکننده موجود | ۸۰۱ |
| ۷۵ | الظاهر | آشکار (پدیدار، هویدا)، همیشه پیروز | ۱۱۰۶ |
| ۷۶ | الباطن | پنهان، همه دربرگیرنده | ۶۲ |
| ۷۷ | الوالی | یگانه سرپرستی که همه ولایتها از اوست | ۴۷ |
| ۷۸ | المتعالی | خود ستوده | ۵۵۱ |
| ۷۹ | البر | نیکوترین | ۲۰۲ |
| ۸۰ | التواب | همیشه توبه پذیر | ۴۰۹ |
| ۸۱ | المنتقم | انتقام گیر | ۶۳۰ |
| ۸۲ | العفو | درگذرنده (آمرزنده)، ناپدیدکننده گناهان | ۱۵۶ |
| ۸۳ | الرؤوف | بسیار دلسوز و مهربان | ۲۸۶ |
| ۸۴ | مالک الملک | فرمانروای جهان | ۲۱۲ |
| ۸۵ | ذوالجلال و الاکرام | دارای شکوه و بخشش | ۱۱۰۰ |
| ۸۶ | المقسط | عادل | ۲۰۹ |
| ۸۷ | الجامع | گردآورنده | ۱۱۴ |
| ۸۸ | الغنی | توانگر | ۱۰۶۰ |
| ۸۹ | المغنی | بی‌نیاز کننده، بسنده | ۱۱۰۰ |
| ۹۰ | المانع | بازدارنده | ۱۶۱ |
| ۹۱ | الضار | آزار دهنده (این صفت تنها در احادیث یافت می‌شود) | ۱۰۰۱ |
| ۹۲ | النافع | سودمند | ۲۰۱ |
| ۹۳ | النور | روشنی | ۲۵۶ |
| ۹۴ | الهادی | رهنما | ۲۰ |
| ۹۵ | البدیع | سنجش ناپذیر، آفریننده | ۸۶ |
| ۹۶ | الباقی | ماندگار و واگردان نشدنی (تغییرناپذیر) | ۱۱۳ |
| ۹۷ | الوارث | مالک نهایی تمام مخلوقات | ۷۰۷ |
| ۹۸ | الرشید | راهنما، آموزگار و دانای بی‌خطا | ۵۱۴ |
| ۹۹ | الصبور | شکیبا | ۲۹۸ |
عموماً بر سر اغلب این نام‌ها با هم توافق دارند؛ هر چند که در مورد تعدادی از آنها همچنان اختلاف وجود دارد.[۸][۹][۱۰]
دیگر نامهای خدا در قرآن
نامهای دیگری برای خداوند در قرآن یافت می‌شود اما جزء لیست ۹۹ نام نیکوی معروف خداوند ذکر نشده است.
لیست زیر شامل نام‌هایی است که در لیست آن ۹۹ نام قرار ندارند.
| شماره | عربی | فارسی | برخی آیات ذکر شده |
|---|---|---|---|
| ۱ | المالک | صاحب یا دارندهٔ هر چیز | |
| ۲ | الملیک | مالک همیشگی | |
| ۳ | ذوالفضل العظیم | دارای لطف و شان بیکران | ۲:۱۰۵، ۳:۷۴، ۸:۲۹، ۵۷:۲۱، ۵۷:۲۹، ۶۲:۴ |
| ۴ | ذو انتقام | صاحب انتقام (منسوب به انتقام گیرنده) | سوره آل‌عمران آیه ۴، سوره مائده آیه ۹۵، سوره ابراهیم آیه ۴۷ |
| ۵ | شدید العقاب | سخت کیفر (مجازات کنندهٔ شدید) | سوره غافر آیه ۲۲ |
صوفیه
برای صوفیان باور به صدمین نام خدا از ارزش والایی برخوردار است. بنا بر باور آنان تنها در اثر شناخت تمام و کمال پروردگار می‌توان به این نام پی برد. آنها صدمین نام خداوند را اسم اعظم می‌گویند.[۱۲]
نام صدم
در برخی احادیث مذاهب شیعه و سنی گفته شده‌است که مهدی نام صدم را آشکار می‌کند.[۱۲]
اسماء نویسی
به نگارش اسماء حسنی با بکارگیری از صنعت مربعات و اعداد وفقی را بر پوست، کاغذ یا پارچه اسماء نویسی می‌گویند. این کار در دوران قاجار در ایران رواج داشت.
*************************************************
طریق دعا و طلب حاجت از حق تعالى این است كه ، شخص پس از آن كه حمد و ثناء حق را به جاى آورد، انتخاب نماید از اسماء الحسنى آن چه را كه مناسب مطلوب و مقصود وى است. مثلا اگر مقصود وسعت روزى باشد، بایستى ذكر او از اسماء الحسنى ، الرزاق ، الوهاب ، الجواد، المغنى ، المنعم ، المعطى ، الكریم ، الواسع ، مسبب الاسباب ، المنان باشد. و اگر مقصودش آمرزش و توبه است ، باید ذكر او التواب ، الرحمن ، الرحیم ، الروف ، العطوف ، الصبور، الشكور، الغفور، الستار، الغفار، النفاح ذى الجود و السماح ، المحسن ، المجمل ، المنعم ، المفضل باشد. و اگر مقصود او انتقام از دشمن است باید ذكر او مثل العزیز، الجبار، القهار، المنتقم ، البطاش ذى البطش الشدید، الفعال لما یرید و امثال این ها باشد. و اگر مطلوب او علم است ذكر او مثل العالم ، الفتاح ، الهادى المرشد، المعز، الرافع و مانند اینها باشد.(539)
(الاحد)
كسى كه در خلوت بعد از ریاضت 1000 مرتبه الاحد بگوید، ملئكه را در اطراف خود مشاهده نماید و چنان مینماید كه ملئكه با وى همراهند.(540)
(الواحد)
الواحد را براى الفت و انس و عزت بین اقران و نزدیكان فائده عظیم دارد، عدد مكتوبه اش 19 است . (541)
(الصمد)
گویند هر كه مداومت نماید بر اسم (الصمد) آثار تجلى صمدانى ظاهر شده و وى را از مرض جوع و گرسنگى خلاص گرداند. عدد مكتوبه اش 134 است .(542)
(الرحمن الرحیم )
خاصیت این دو اسم مبارك این است ، كسى كه عقب هر فریضه 100 مرتبه بگوید، لطف الهى شامل حال او گردد.(543) گفته اند كسى كه هر روز صد بار بگوید الرحیم ، بر خلق خدا مشفق و مهربان گردد، و اگر به نیت كسى بخواند، آن كس نسبت به وى مشفق و مهربان شود، و اگر به عدد مكتوبه (544) یا مبسوطه (545) آن بگوید اثر وى قوى تر باشد. (546)
(القدوس )
گفته اند هر كه بعد از زوال 170 مرتبه (القدوس ) بگوید بعدد مكتوبه وى ، یا 349 مرتبه به عدد حروف مبسوطه آن ، دل وى پاك شود، و اگر هر روز به این ذكر مداومت نماید صفاء تام حاصل شود. (547)
(السلام )
براى شفاى هر علتى خواندن این اسم مبارك مجربست ، بر سر هر بیمار كه 100 مرتبه بخوانند شفا یابد.(548) و گفته اند خواندن (السلام ) براى دوستى و سلامتى است و امانست از هر بلیه اى ، و چون به عدد حروف مكتوبه كه 132 است یا مبسوطه كه 574 است بنیت كسى هر روز بخواند، اگر براى محبت و الفت باشد اثر قوى حاصل گردد، و اگر به نیت سلامتى از آفات و امراض خواند، زود اثر عافیت و صحت پیدا شود. (549)
(المهیمن )
كسى كه 125 مرتبه (المهیمن ) بگوید، قلب او صفا یابد و بر اسرار و حقایق مطالب اطلاع پیدا نماید. (550)
(العزیز)
كسى كه هر روز 94 مرتبه بعد از طلوع فجر بخواند، كشف مى شود بر وى علم كیمیا و سیمیا، و كسى كه چهل روز هر روز روزى 40 مرتبه بخواند دولت عظیم یابد و محتاج به احدى نگردد.(551)
(الحى )
مداومت نمودن بر این اسم خصوصا در عقب هر نماز 18 مرتبه ، باعث طول عمر و رفع مرگ مفاجات و توسعه معاش مى شود و اگر براى چشم درد 19 مرتبه بخواند شفا یابند.(552)
(العلیم )
براى حصول علم و ظاهر و آشكار امور خفیفه ، گفتن العلیم نفى عظیم دارد، و اگر بعد از هر نماز 10 بار بخواند بر مغیبات اطلاع پیدا نماید. (553) و گفته اند هر كه این اسم را بسیار در دل بگوید صاحب معرفت گردد، و اگر بعد از هر فریضه 150 مرتبه به عدد مكتوبه او یا 302 بار به عدد مبسوطه آن تكرار نماید مقصود بر وجه اتم حاصل شود. (554)
(الباعث )
كسى كه در وقت خواب دست بر سینه بمالد و 100 بار (الباعث ) بگوید، خداوند دل او را به نور معرفت خود زنده گرداند، و براى درست شدن كارها مداومت نمودن بر آن مفید است ، عدد مكتوبه اش 573 است . (555)
(الفتاح )
كسى كه بعد از نماز صبح دست بر سینه نهد و 70 مرتبه یا فتاح بگوید، ظلمت از دل وى برطرف شود و خداوند حجاب را از دل او بر دارد، و از براى انجام كارها مداومت بر آن مفید است ، عدد مكتوبه اش 489 و عدد مبسوطه اش 802 است . (556)
(الغفور)
كسى كه زیاد بگوید الغفور، وسواس از وى برطرف مى گردد.(557) و گفته اند هر كه هر روز 1286 مرتبه به عدد مكتوبه آن یا 1355 مرتبه به عدد مبسوطه آن این اسم شریف را بگوید ظلمت و تاریكى از دل او زایل گردد و روشنى و صفا در باطن او پیدا شود. (558)
(الملك )
جهت توانگرى و دوام ملك و بزرگى و تسلط و خدم و حشم و مالك شدن املاك و غیره مداومت نمایند بر اسم الملك . (559) و گفته اند هر كس هر روز 262 بار به عدد مكتوبه آن بخواند، دل او روشن شود و ضمیر او صاف گردد.(560)
(القریب )
كسى كه زیاد بگوید القریب از بدى ایمن مى گردد، و به جهت رفع هر غمى بسیار بگوید: یا قریب و یا مجیب یا سمیع الدعاء یا لطیفا لما یشاء. از صاحب در النظیم نقل مى كنند كه بعضى از اكابر دین گفته اند كه اسم اعظم خداوند این اسم بزرگوار است و خواص وى عظیم است . صاحب شمس المعارف گفته كه مداومت بر این اسم شریف بعدد مكتوبه وى كه 312 است یا به عدد مبسوطه وى كه 396 است ، موجب فتح باب مكاشفه و اسرار است به شرطى كه رعایت آداب و شرایط آن به خوبى كرده باشد، و اگر بعد از هر فریضه بر عدد مبسوطه آن مواظبت نماید در حصول مقصود اتم باشد. (561)
(النور)
كسى كه 1000 مرتبه بگوید خداوند به ظاهر و باطن او نورى افاضه مى فرماید. (562) به جهت صفاء باطن و اطلاع بر خفیات مداومت نماید، عدد مكتوبه اش 256 است . (563)
(الهادى )
كسى كه زیاد بگوید، خداوند به او معرفت عنایت فرماید. (564)
(الصبور)
كسى كه 1000 مرتبه بگوید (الصبور)، خدا به او الهام مى نماید صبر بر سختیها و بلیات را. (565)
(الخافض )
كسى كه 70 مرتبه بگوید، خدا او را از شر ظالمین حفظ مى نماید. (566)
(عالم الغیب )
كسى كه بعد از هر نماز 100 مرتبه بگوید (عالم الغیب )، امور غیب بر وى مكشوف مى گردد.(567)
(الوهاب )
كسى كه در سجده 14 مرتبه بگوید خداى تعالى وى را بى نیاز، و كسى كه در آخر شب سر خود را برهنه كرده دست بلند كند و 100 مرتبه بگوید، البته فقر او برطرف شود و حاجت او برآورده گردد نافع و مجربست . (568)
(المذل )
كسى كه در شب تاریك در حال سجده 1000 مرتبه بگوید: (یا مذل الجبارین و مبیر الظالمین ان فلانا اذلنى فخذلى حقى منه ) پس حق خود را مى گیرد، و كسى كه در سجده 25 مرتبه بگوید: (الهى آمنى من فلان ) خدا او را ایمن مى گرداند از شر او. (569)
(الحفیظ)
كسى كه 998 مرتبه بگوید (الحفیظ) از هر خوف و هراسى ایمن مى گردد ولو در موضع خطرناك برود، و این اسم مبارك امان است از غرق شدن ، و گوینده او همیشه محفوظ است و دعاى او زود اجابت مى گردد.(570) و ایضا این اسم براى حفظ مال و بدن و سائر متعلقات از غرق شدن و سوختن و سرقت شدن مال فائده عظیم دارد، و گفتن آن به عدد لفظ مكتوبه باعث ایمنى از خوف است اگرچه در نزد شیر راه رود و سریع الاجابة است . (571)
(اللطیف )
از صاحب در النظیم نقل مى كنند كه این اسم از باقى اسماء به آن ممتاز است كه قریب النتیجه و سریع الاثر است ، و براى رفع جمیع دردها و بیماریها و سختیها تاثیر عظیم دارد، و در اوقات بلا و سختى و اندوه ، نتایج و فوائد عجیب و قریب از وى به ظهور مى رسد، و هر رنج و سختى و مرض و بیم و هراس كه عارض شود، به فرج و سرور و امن و امان و اطمینان مبدل مى شود به شرطى كه هر روز به عدد مبسوطه وى كه 173 است بخواند.(572)
(الودود)
اگر 1000 بخوانند و بدمند به طعامى ، و جماعتى كه با هم دشمنند از آن طعام بخورند با هم دوست گردند.(573)
(الحلیم )
نوشتن و شستن این اسم و آب آن را به زراعت پاشیدن موجب نمو است ، و براى فرو نشستن خشم و وقوف بر اسرار غیب و خاموش شدن آتش خشم و نادانى و پیدا شدن آرام در دل و حفظ از بلیات ، این اسم شریف را مداومت نموده روزى 100 بار بخواند، عدد مكتوبه اش 88 است . (574)
(الشكور)
كسى كه چشم او تاریكى مى كند 41 بار این اسم را بگوید و به كف دست خود بدمد و دست بر آب نهد و بر چشم مالد شفا یابد. (575)
(الشافى )
این نام بر هر دوائى ، بعدد مكتوبه اش كه 391 است خوانده شود البته باعث صحت مریض گردد. مداومتش موجب شفاى امراض ظاهر و باطن است و باعث آن است كه هرگز بیمار نشود، و بر طعامى كه بخوانند ضرر نزند و دفع سموم قاتله نماید.(576)
(هو)
جماعتى قائلند كه (هو) اسم اعظم الهى است و از حضرت امیرالمومنین علیه السلام منقول است كه فرمود: یك شب قبل از جنگ بدر حضرت خضر علیه السلام را در خواب دیدم و گفتم بمن چیزى تعلیم نما كه بر اعداء و دشمنان ظفر یابم ، پس گفت بگو:
یاهو یا هو یا من لا یعلم ما هو اغفرلى و انصرنى على القوم الكافرین پس براى پیغمبر صلى الله علیه و آله خواب خود را نقل كردم ، فرمود: یا على خضر علیه السلام اسم اعظم را به تو تعلیم نمود.(577)
(الحسیب )
كسى كه هفت هفته هر روز 70 مرتبه (حسبى الله الحسیب ) بگوید و ابتدا از روز پنجشنبه نماید، كفایت مهم او شود و نجات یابد از چیزى كه از آن مى ترسد. (578) و ایضا گفته اند اگر خواهد عمل قوى شود هر صبح و شام بعدد مكتوبه این اسم كه 80 است قرائت كند، و اگر قوى تر خواهد به عدد مبسوطه وى كه 140 است به همان طریق مداومت نماید. (579)
(الوكیل )
كسى كه این اسم را ورد خود سازد از غرق شدن و سوختن در امان باشد. (580) و گفته اند در تحصیل مرادات و حاجات و كفایت مهمات اثر عظیم دارد، عدد مكتوبه اش 76 است عدد مبسوطه آن 196 است . (581)
(الرقیب )
مداومت بر این اسم غفلت را از دل زایل كند و به جهت خاطر جمعى خواندنش مفید است ، هفت بار بر مال و عیال خوانند از همه آفات محفوظ ماند، عدد مكتوبه اش 312 است . (582)
(الحى القیوم )
از صاحب در النظیم نقل مى كنند كه نزد بسیارى از علما و عرفا اسم اعظم خدایتعالى این دو اسم بزرگوار است و حدیثى از حضرت رسالت صلى الله علیه و آله نقل مى كند كه فرموده : اسم اعظم الهى در این دو آیه است : قوله تعالى (الله لا اله الا هو الحى القیوم ) و قوله تعالى (الم الله لا اله الا هو الحى القیوم )
و از ابن تمیمى چنین نقل مى كنند كه : هر كه چهل روز بر تكرار این دو اسم شریف مداومت نماید، به این طور كه هر روز میان نافله و فریضه صبح 40 مرتبه بگوید: یا حى یا قیوم یا من لا اله الا انت برحمتك استغیث دل وى را حیاتى حاصل شود كه هرگز نمیرد. (583)
(الاحد – الصمد)
از صاحب در النظیم نقل مى كنند كه بعضى از علما بر آنند كه اسم اعظم خداى سبحانه این دو اسم است ، و مداومت بر تكرار این دو اسم بعدد مكتوبه یا مبسوطه آن ، بعد از فرائض پنج وقت ، موجب ظهور سر توحید و انكشاف تجلى صمدانى است كه از جمله تجلیات كلیه است . (584)
(الحكیم – العلیم )
كسى كه مداومت نماید بر ذكر این دو اسم شریف و براى او مهمى باشد، خداوند كشف مى گرداند مطلب و مهم او را، و همین خاصیت را دارد دو اسم شریف (الحفیظ و الحكیم ). (585)
(مالك الملك )
اگر كسى این دو اسم مبارك را بسیار بگوید، خداوند او را در دو عالم بى نیاز مى گرداند. (586)
——————————————
پی نوشت:
539-سیر و سلوك بانو امین .
540-مصباح كفعمى . جناب الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
541-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
542-سیر و سلوك بانو امین .
543-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
544-مقصود از حروف مكتوبه ، همان حروفى است كه نوشته مى شود، مثل آن كه (الله ) چهار حرف است یك الف و دو لام و یك هاء و آن به حروف ابجد شصت و شش است .
545-مقصود از حروف مبسوطه آن حروفى است كه هر یك بتنهایى تلفظ مى گردد. مثل آن كه در (الله ) الف به سه حرف گفته مى شود الف و لام و فاء و هم چنین لام به سه حرف لام و الف و میم و به همین قیاس باقى حروف ، و اگر به حروف ابجد حساب شود عدد خیلى زیادتر مى شود.
546-سیرو سلوك بانوامین .
547-همان .
548-جنات الخلود، سیر و سلوك بانو امین .
549-سیر و سلوك بانو امین .
550-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
551-مصباح كفعمى . جنات الخلود. سیرو سلوك بانو امین .
552-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
553-همان .
554-سیر و سلوك بانو امین .
555-جنات الخلود. سیر و سلوك بانوامین .
556-مصباح كفعمى . جناب الخلود، سیر و سلوك بانو امین .
557-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
558-سیرو سلوك بانوامین .
559-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
560-سیر و سلوك بانو امین .
561-سیر و سلوك بانو امین .
562-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
563-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
564-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
565-مصباح كفعمى ، سیرو سلوك بانو امین .
566-همان
567-همان
568-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
569-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
570-همان
571-جنات الخلود. سیر و سلوك بانوامین .
572-سیرو سلوك بانو امین .
573-مصباح كفعمى ، سیر و سلوك بانوامین .
574-جنات الخلود، سیر و سلوك بانو امین .
575-مصباح كفعمى . سیر وسلوك بانو امین .
576-جنات الخلود. سیر و سلوك بانو امین .
577-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
578-همان
579-سیر و سلوك بانو امین .
580-مصباح كفعمى . سیرو سلوك بانو امین .
581-سیر و سلوك بانو امین .
582-جنات الخلود. سیر وسلوك بانو امین .
583-سیر و سلوك بانو امین .
584-همان
585-مصباح كفعمى . سیر و سلوك بانو امین .
586-همان .
