خانه / دین و اندیشه / ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام

ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام را برای شما عزیزان قرار دادیم .

ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام
ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام

ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام,آشنایی با ویژگی های اخلاقی و رفتاری امام حسین (ع),امام حسین چگونه شخصیت و رفتاری داشتند ؟,فضائل اخلاقی و شخصیتی امام حسین (ع) چگونه بود ؟,شجاعت و دلاوری و بردباری و صبر امام حسین (ع)

ویژگی‌هاى شخصیتی و فضائل اخلاقى‏ اباعبدالله الحسین علیه السلام

بخشنده و بزرگوار

1 – روزى یك اعرابى نزد امام حسین آمد و عرض كرد: اى فرزند رسول خداصلى‌الله‌علیه‌وآله من پرداخت دیه ‏اى كامل را ضمانت كرده‏ ام امّا از اداى آن ‏ناتوانم. با خود گفتم كه از بزرگوارترین مردم، آن را تقاضا می‏كنم و از خاندان رسول اللَّه كسى را بزرگوارتر و بخشنده ‏تر نیافتم.

پس امام حسین به وى فرمود: “اى برادر عرب از تو سه پرسش مى‏كنم ‏اگر یكى از آنها را پاسخ گفتى ثلث آن دیه را به تو میدهم و اگر دو پرسش ‏را جواب دادى دو ثلث آن را به تو مى‏پردازم و اگر هر سه پرسش را پاسخ‏ گفتى تمام مالى را كه مى‏خواهى به تو مى‏دهم”.

اعرابى عرض كرد: آیا كسى مانند تو كه اهل علم و شرف است از چون‏ منى مى‏خواهد بپرسد؟

حضرت فرمود: “آرى. از جدّم رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌وآله شنیدم كه مى‏فرمود.معروف به اندازه معرفت است”.

اعرابى عرض كرد: آنچه مى‏خواهى بپرس اگر پاسخ دادم (كه هیچ) و گرنه جواب آنها را از تو فرا خواهم گرفت. و لا قوة الا باللَّه.

امام علیه السلام پرسید: “برترین اعمال چیست؟”

اعرابى گفت: ایمان به خدا.

آن‏حضرت براى ترغیب مردم به جود و سخاوت این اشعار را میخواند: – چون دنیا به تو بخشید تو نیز همه آن را پیش از آنكه از بین برود، بر مردم ببخش

حضرت سؤال كرد: “راه رهایى از نیستى و نابودى چیست؟”

اعراى گفت: اعتماد به خداوند.

امام حسین پرسید: “زینت دهنده انسان چیست؟”

اعرابى گفت: علم همراه با حلم.

امام پرسید: “اگر این نشد؟”

اعرابى گفت: مال همراه با مروّت.

حضرت پرسید: “اگر این نشد؟”

اعرابى گفت: “فقر همراه با صبر”.

حضرت پرسید: “اگر این نشد؟”

اعرابى گفت: در این صورت صاعقه‏اى از آسمان بر او فرود آید و بسوزاندش كه او سزاوار آن است.

آن‏حضرت براى ترغیب مردم به جود و سخاوت این اشعار را میخواند: – چون دنیا به تو بخشید تو نیز همه آن را پیش از آنكه از بین برود، بر مردم ببخش.

آنگاه امام حسین ‏علیه السلام خندید و كیسه‏اى كه در آن هزار دینار بود، به او داد و انگشترى خود را كه نگین آن به دویست درهم مى‏ارزید، بدو بخشید و فرمود: “اى اعرابى این طلا را به طلبكارانت بده و انگشترى رابه مصرف خود برسان.”

اعرابى تمام آنها را گرفت و گفت: “خدا داناتر است كه رسالتش را در كجا نهد.”(1)

امام حسین

2 – انس بن مالك گوید: پیش امام حسین ‏علیه السلام بودم كه كنیز آن‏حضرت ‏داخل شد و در حالى كه دسته ‏اى گل براى آن‏ حضرت آورده بود، به وى‏ سلام داد. امام به او فرمود: “تو را در راه خدا آزاد كردم”.

عرض كردم: او به شما با دسته‏اى گل سلام كرد. این امر براى آن كنیز چندان مهم نبود كه آزادش كردى؟!

فرمود: “خداوند ما را چنین ادب آموخته است. او فرمود: “چون به‏شما تحیّت فرستادند شما نیز تحیّتى بهتر از آن یا همانند آن بفرستید”.بهتر از تحیّت این زن، آزاد كردنش بود”.(2)

یاور ضعیفان

این صفت در حقیقت به مثابه شاخه‏اى از صفات پسندیده بخشش ‏و كرم آن‏حضرت است. زیرا هر گاه نفس به بلنداى صفات پاك و والابرسد نسبت به دیگران مهر مى‏ورزد همچنان كه ابر بر زمین و خورشید بردیگر ستارگان مهربانى و محبّت مى‏بخشد.

1 – پس از ماجراى عاشورا، بر شانه آن‏ حضرت زخمى عمیق مشاهده‏كردند. به نظر مى‏رسید كه این زخم در اثر ضربت چند شمشیر بر شانه ‏آن‏ حضرت پیدا شده است. كسانى كه این زخم را دیدند دریافتند كه این، زخمى عادى نیست. از امام سجادعلیه السلام در این باره پرسش كردند. آن‏حضرت ‏پاسخ داد: “این زخم در اثر حمل توبره‏اى بود كه حسین ‏علیه السلام آن را بردوش مى‏گرفت و به منزل بیوه زنان و یتیمان و بیچارگان مى‏برد”.(3)

3 – آن‏حضرت براى ترغیب مردم به جود و سخاوت این اشعار رامى‏خواند:

– چون دنیا به تو بخشید تو نیز همه آن را پیش از آنكه از بین برود، بر مردم ببخش.

– پس بخشش، نابود كننده آن نعمت هاى رسیده نیست و بخل نمى‏تواند آن نعمتهاى از دست رفته را نگاه دارد.

در حقیقت او پیش از آنكه گوینده خصال نیك باشد، عامل بدان هابود. داستان زیر از همین ویژگى امام حسین‏علیه السلام حكایت مى‏كند.

امام حسین

شجاعت و دلاورى‏

ما شیعیان بر این باوریم كه ائمه معصوم ‏علیهم السلام به قلّه همه كمالات ‏انسانى رسیده و در رسیدن به هر كمالى از همگان گوى سبقت ربوده بودند.امّا شرایط خاصّ‏ اجتماعى كه هر یك از ائمه‏ علیهم السلام در آن به سر مى‏برده‏اند، موجب مى‏شده تا صفتى مخصوص به همان اوضاع و شرایط در آن نمود بیشترى پیدا كند.

بنابر این مى‏توان گفت كه هر كدام از آنان صفتى متفاوت‏از دیگرى داشته‏اند. صفت برجسته امام حسین‏علیه السلام، كه وى را از دیگر ائمه متمایز ساخته، همانا شجاعت و دلاورى آن‏حضرت است.

هر گاه انسان واقعه كربلا را با آن صحنه‏هاى شگفت انگیز به خاطرمى‏آورد صحنه‏هایى كه در آنها خون با اشك و بردبارى با مروّت و همدلى‏با فداكارى آمیخته بود، چهره قهرمان یكى از دلیر مردان این میدان یعنى‏حسین بن على‏علیه السلام در شكوهمندترین و درخشانترین شكل خود نمایان‏مى‏شود به گونه‏اى كه اگر از توانایی‌هاى جنگى آن ‏حضرت كه آن را دست به‏دست و سینه به سینه از پدران خویش به ارث برده بود آگاهى نداشتیم و یاآنكه در این باره مدارك و اسناد قطعى تاریخى در دست نداشتیم و اگر براین باور و اعتقاد نبودیم كه رهبران معنوى مى‏بایست آیت خلقت ‏و معجزه خداوند باشند، چه بسا در بسیارى از حقایق ثابتى كه عقل و اندیشه و ضمیر ما در برابر آنها سر تعظیم فرود آورده، گرفتار گمان‏ و تردید مى‏شدیم.

امام حسین‏علیه السلام در واقعه عاشورا در هر مناسبتى به میدان نبرد گام‏ مى‏نهاد و در میان تاخت و تاز اسبان براى یافتن جسد صحابى یا هاشمى‏كه شهید شده بود به جستجوى مى‏پرداخت. و چه بسا تا رسیدن بر سر جسد یاران خود درگیری‌هاى بس خونین میان او و دشمنانش در مى‏گرفت.

هر یك از این درگیری‌ها و نبردها، خود یورشى بى همتا و دشوارمحسوب مى‏شد. مصیبت، خود از نیروى انسان و اراده او مى‏كاهد. گرسنگى وتشنگى او را فرسوده و ضعیف مى‏كند و توان او را كاهش مى‏دهدو گرماى شدید خود عامل دیگرى است كه تلاش بیشترى از وى مى‏طلبد.

شكیبایى آن است كه انسان در سخت ترین شرایط بر اعصاب خود مسلّط باشد. بى‏گمان امام در روز عاشورا در دشوارترین وسخت‏ترین ‏حالتى بوده كه انسان در برابر ظلم و ستم پایدارى كرده است. امّا با این ‏همه آن‏حضرت شكیبایى ورزید، آن گونه كه حتّى فرشتگان آسمانى از مقاومت دلیرانه و قدرت اراده و عزم پولادین وى به شگفت آمدند

شكیبایى آن است كه انسان در سخت ترین شرایط بر اعصاب خود مسلّط باشد. بى‏گمان امام در روز عاشورا در دشوارترین وسخت‏ترین ‏حالتى بوده كه انسان در برابر ظلم و ستم پایدارى كرده است. امّا با این ‏همه آن‏حضرت شكیبایى ورزید، آن گونه كه حتّى فرشتگان آسمانى از مقاومت دلیرانه و قدرت اراده و عزم پولادین وى به شگفت آمدند

تمام این موارد، در روز عاشورا براى امام حسین به وجود آمده بود. امّابا این حال او نیم زرهى در بركرده بود و با یورش‌هاى شجاعانه خویش بردشمن درنده خوى مى‏تاخت. همچون صاعقه‏اى بود كه چون فرود مى‏آمد،دلاوران سپاه دشمن را مانند برگ درخت، در اطراف خود به خاك‏وخون مى‏نشاند.

یكى از كسانى كه در صحنه عاشورا حضور داشت، مى‏گفت:

“هیچ كس را دلیرتر از حسین ندیدم. چون یورش مى‏آورد، دشمنان‏ مانند حیوان ضعیفى كه از پیش روى شیر مى‏گریزد، از مقابل او مى‏گریختند. بعلاوه اینكه فصیح‏تر از ایشان كسى وجود نداشت”.

عقاد در این باره مى‏نویسد: “در میان نوع انسان هیچ كس دلدارتر ازحسین‏علیه السلام در روز عاشورا یافت نمى‏شود.”(4)

بردبار حكیم

1 – شكیبایى آن است كه انسان در سخت ترین شرایط بر اعصاب خود مسلّط باشد. بى‏گمان امام در روز عاشورا در دشوارترین وسخت‏ترین ‏حالتى بوده كه انسان در برابر ظلم و ستم پایدارى كرده است. امّا با این ‏همه آن‏حضرت شكیبایى ورزید، آن گونه كه حتّى فرشتگان آسمانى از مقاومت دلیرانه و قدرت اراده و عزم پولادین وى به شگفت آمدند.

2 – یكى از خادمان آن‏حضرت مرتكب عملى شد كه بر وى مجازات‏ لازم بود. امام دستور داد او را حد بزنند. خادم گفت: مولاى من(وَالْكَاظِمِینَ الْغَیْظَ )(و آنهایى كه خشم و غضب خود فرو نشانند) امام ‏فرمود: رهایش كنید. خادم گفت: (وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ) (و از بدى مردم‏ در گذرند) امام فرمود: از تو گذشتم. خادم گفت:

(وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)(و خداوند نیكو كاران را دوست مى‏دارد) امام فرمود: “تو در راه خدا آزادى و دو برابر مبلغى كه پیش از این به تو مى‏دادم، به تو خواهم داد”.(5)

پی‌نوشت‌ها:

1 – اعیان الشیعه – سیّد محسن امین، ص‏40 – 29.

2 – أبو الشهداء – عباس محمود عقّاد.

3 – اعیان الشیعة، ج‏4، ص‏132.

4 – أبو الشهداء – عباس محمود عقّاد، ص‏46.

5 – الفصول المهمّة، ص‏159.

لینک کانال دعا و اذکار : https://telegram.me/doagooo

درباره ی admin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *