در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com عوامل ايجاد نشاط و شادی در زندگی طبق احادیثی از قرآن و روایات معصومین (ع) را برای شما عزیزان قرار دادیم .

عوامل ايجاد نشاط و شادی در زندگی طبق احادیثی از قرآن و روایات معصومین (ع),شادی و نشاط در زندگی اسلامی,عوامل ایجاد شادی و نشاط چیست ؟,روایات معصومین (ع) درباره شادی و نشاط در زندگی,احادیثی از امامان و ائمه اطهار درباره شادی و نشاط

عوامل ايجاد نشاط و شادی در زندگی طبق احادیثی از قرآن و روایات معصومین (ع)

اسلام با توجه به نيازهاي اساسي انسان، شادي و نشاط را تحسين و تاييد كرده است. قرآن، زندگي با نشاط و شادي را نعمت و رحمت ‏خدا تلقي كرده، درباره ي شادي و نشاط مؤمنان در دنيا و آخرت، مي فرمايد: «بگو [در برابر كساني كه بسياري از مواهب زندگي را تحريم مي‏كردند] اي پيغمبر! چه كسي حرام كرده است زينت و آرايش و زيبايي‏هايي را كه خداوند از درون طبيعت‏، براي بندگانش بيرون كشيده؟ چه كسي حرام كرده است روزي‏هاي پاك و مواهب پاك را; بگو: اين مواهب پاك و اين زيبايي‏ها، براي مردم با ايمان در همين زندگي دنيا و در زندگاني جاويد آخرت، قرار داده شده است».1

اين آيه به خوبي بيان‏گر اين حقيقت است كه اسلام به بهره‏مند شدن از زيبايي‏ها و موهبت‏هاي زندگي، اهميت مي‏دهد و آن را زيبنده ي دين‏داران و مؤمنان مي‏داند.

اسلام به بهره‏ مند شدن از زيبايي‏ها و موهبت‏هاي زندگي، اهميت مي‏دهد و آن را زيبنده ي دين‏داران و مؤمنان مي‏داند.

رسول اكرم‌صلي‌الله‌عليه‌وآله مي‏فرمايد: «مؤمن، شوخ و شاداب است‏».2

حضرت علي‌عليه‌السلام مي‏فرمايد: «شادماني، گشايش خاطر مي‏آورد»3 و «اوقات شادي، غنيمت است‏»4.

امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايد: «هيچ مؤمني نيست كه شوخي در طبع او نباشد»5 و «شوخ طبعي، بخشي از حسن خلق است‏».6

امام رضا عليه‌السلام مي‌فرمايد: «كوشش كنيد اوقات شما چهار زمان باشد؛ وقتي براي عبادت و خلوت با خدا، زماني براي تأمين معاش، ساعتي براي معاشرت با برادران مورد اعتماد و كساني كه شما را به عيب‏هايتان آگاه مي‏سازند و در باطن به شما خلوص و صفا دارند و وقتي را هم به تفريحات و لذت‌هاي خود اختصاص دهيد و از شادي ساعت‏هاي تفريح، نيروي لازم براي عمل به وظايف وقت‏هاي ديگر را تأمين كنيد».7

مرز شادي و نشاط

بر اساس هدف و فرجام زندگي، شادي و نشاط از ديدگاه اسلام، داراي حد و مرز است. محتوا و قالب شادي و نشاط ، نبايد با روح توحيدي و انساني اسلام، در تضاد باشد; زيرا هر پديده‏اي كه انسان را از آرمان و هدف اصلي خويش دور سازد، به هيچ وجه، مورد قبول اسلام نخواهد بود. بنابراين، پديدة شادي و عوامل آن، به عنوان يك نياز اساسي و ضروري، تا حدي روا و مجاز است كه مانع نيل انسان به هدف اصلي‏اش نگردد، از اين رو، بسياري از انديشمندان مسلمان معتقدند: از آن جا كه انسان در انجام هر رفتار ارادي، انگيزه و هدفي را پي‏مي‏گيرد،8 سرور و نشاط به عنوان يك رفتار، از اين قاعده جدا نيست. اگر انگيزه و هدف، در راستاي هدف اصلي زندگي آدمي باشد ، اين پديده ، مفيد و سودمند خواهد بود و اگر انگيزه و هدف باطل ، در آن نهفته و در برابر هدف اساسي زندگي انسان باشد ، اين پديده ، باطل و زيان‌آور خواهد بود. بنابراين، مي‏توان مرز شادي و نشاط را انگيزه و هدف آن دانست.

مزاح و شوخي، يكي از عوامل برجستة شادي است؛ اما اگر به سبك‏سري، بي‏شرمي و گستاخي بياميزد، «هزل‏» ناميده مي‏شود كه در اسلام، منع شده است و اگر به تحقير و بدگويي و ناسزا آميخته گردد، آن را «هجو» مي‏خوانند و اين نيز در اسلام نهي شده است