در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com دعا و نسخه ای مجرب و موثر برای افزایش تلاش و تقویت اراده را برای شما عزیزان قرار دادیم .

دعا و نسخه ای مجرب و موثر برای افزایش تلاش و تقویت اراده,دعای تقویت اراده,نسخه ای قوی و مجرب برای افزایش تلاش,دعای تقویت اراده,دستورالعمل قرآنی برای تقویت اراده و افزایش کوشش

دعا و نسخه ای مجرب و موثر برای افزایش تلاش و تقویت اراده

در دعای کمیل این چنین آمده:قوّ علی خدمتک جوارحی واشدد علی العزیمه جوانحی وهب لی الجد فی خشیتک…نیرومند سازبر کار کردن برای خودت اعضایم را،ومحکم گردانبر عزم وتصمیم،امیال درونم را،وجدیّت در خشیت خود را به من ببخش.
در دعاهای دیگر نیز دعاهائی برای تقویت اراده ونشاط داشتن در کار خیر ،وارد شده ،از جمله در دعای عالیه المضامین ودعای ابوحمزه ثمالی ،
مطالعه ادامه توضیحات خالی از لطف نیست.

دوست عزیز ابتدا در مورد تقویت اراده برای شما مطالبی را بیان می کنیم امید است مفید واقع شود:

نخست بهتر است شخص با اراده و فرد بى ‏ثبات و فاقد اراده را توصیف کنیم. شخص با اراده کسى است که وقتى در مورد کارى، به خوبى تأمل کرد، تصمیم به انجام آن مى‏گیرد و با فعالیت و ثبات قدم، آن را به اجرا در مى‏آورد. بنابراین پافشارى بر تصمیمى غلط یا داشتن میلى قهرمانانه، ثبات قدم نخواهد بود. در مقابل فرد سست اراده، با کمترین مشکلى از انجام دادن کار، دلسرد شده و کوشش جهت تحقّق آن را متوقف مى‏کند. کسى که اراده قوى دارد، آنچه را که با تأمل خواسته است، باکوشش و ثبات قدم به دست مى‏آورد. شخص با اراده کسى است که داراى هدفى معقول بوده و تا موقعى که به آن نرسیده است، از تعقیب آن باز نمى‏ایستد. مشکلات و موانع روانى یا مادى، به اراده و عزم او لطمه نمى‏زند و از پیشرفتش جلوگیرى نمى‏کند.

به طور کلی هر رفتاری که انسان انجام می دهد معلول سه عامل انگیزه، نیاز و هدف است. به عبارت دیگر در کنار هر رفتاری مثلث انگیزه، هدف و نیاز به چشم می خورد. حال اگر عوامل جانبی موجب شود که انگیزه فرد کاهش پیدا کند یا عدم دوراندیشی و نداشتن شناخت لازم باعث ابهاماتی در تعیین اهداف گردد به گونه ای که فرد دچار سردرگمی و بی هدفی شود و انگیزه ای برای انجام فعالیت های علمی نداشته باشد علاوه عدم احساس نیاز یا عدم تشخیص نیاز می تواند از جمله علل بی تفاوتی و بی رغبتی به مطالعه شود بنابراین باید به دقت زندگی خود را مطالعه کنید تا دقیقا عواملی که باعث بی انگیزشی یا بی هدفی و سردرگمی شما شده شناسایی کنید و سپس با آنها مقابله منطقی کنید.
«خواندن درس براى خدا» به معناى آن است که مقصود نهایى از تلاش‏ها و مجاهدت‏هاى شبانه‏روزى انسان از تحصیل دانش کسب رضاى خدا باشد. این انگیزه لوازمى دارد از جمله: الف) تحصیل دانش، گرفتن نمره، اخذ مدرک و … را وسیله‏اى در جهت خدمت صادقانه در راه خدا و اعتلاى جامعه اسلامى و بهبود وضعیت مردم قرار دهد و با خداى خویش عهد بندد که ضمن تأمین نیازهاى شخصى خود، هرگز هدف از علم را سود پرستى، جاه طلبى و امثال آن قرار ندهد. ب ) نشاط و تحرک علمى خود را متناسب با نیازهاى جامعه اسلامى و در راستاى هدف والاى خدمت به خلق خدا افزون سازد و بکوشد تا از جهت علمى و اخلاقى فردى لایق و کارآمد باشد. با توجّه به دو نکته فوق، در مى‏یابیم که نه تنها هدف الهى مانع اخذ نمره خوب نیست؛ بلکه چه بسا زمینه‏ساز رشد علمى بیشتر نیز است. البته در شرایطى که بر انسان لازم مى‏شود فعالیت‏هاى دیگرى غیر از تحصیل انجام دهد، به طور طبیعى ممکن است در نمره‏هاى انسان تأثیر منفى داشته باشد و در این جاست که فرد با ایمان باید مجاهدت و تلاش بیشترى کند و یا با تشخیص دقیق اهم و مهم، یکى را برگزیند (یا نمره خوب با حذف دیگر فعالیت‏ها و یا پرداختن به فعالیت‏هاى جانبى در حد معقول و قبول قدرى تنزل نمره). این نکته را یاد آور مى‏شویم که تحصیل رضایت، مسأله‏اى است که به بینش انسان در مورد حیات و هدف آن برمى‏گردد، و چیزى نیست که فقط با نیت و یا گفتن حاصل شود. اگر کسى این حقیقت را که: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏ ما از خداییم و به او باز مى‏گردیم» را دریافت کرد، آن گاه در مى‏یابد که اگر عملى براى خدا و در جهت و طریق او نباشد، آن عمل ضایع و از بین رفتنى است و تنها آنچه که در طریق اوست، مایه ارزش، رشد و تعالى آدمى مى‏باشد. بنابراین اگر مى‏خواهید مفهوم رضایت الهى را لمس کنید و بدانید که چه انگیزه مهم با ارزشى است، به نحوه نگرش خود به حیات و جهان بینى بیشتر بیندیشید و سعى کنید در این زمینه تفکر، تحقیق و مطالعه مداوم داشته باشید.

برای کشف عوامل بی تفاوتی راهکارهای زیر را به صورت جدی عملی سازید. انشاءالله مشکل برطرف خواهد شد.

1. گاهی اوقات اطرافیان و دوستان و هم اتاقی ها در خوابگاه یا در دانشگاه با بیان مطالبی از قبیل «این که بعد از فارغ التحصیلی کار مناسب برای جوانان نیست» انگیزه مطالعه و فعالیت های علمی را کاهش می دهد. برای رفع این مشکل باید از ارتباط با افراد منفی اجتناب کرد و با توکل به خداوند وظیفه فعلی شما که درس خواندن است را انجام داد.
2. عدم علاقه به رشته تحصیلی می تواند موجب بی رغبتی و بی تفاوتی به مطالعه شود اگر احساس می کنید علاقه ای به این رشته ندارید در مرحله اول با اساتید و کارشناسان در رشته ادبیات مشورت کنید شاید آنها اطلاعاتی را در مورد محاسن آن رشته به شما ارائه کنند که موجب علاقه شما شود و از حالت بی تفاوتی و بی انگیزگی نجات پیدا کنید و در مرحله دوم اگر علیرغم همه مشورت ها احساس می کنید علاقه ای به این رشته ندارید تغییر رشته دهید.
3. دوری از خانه و شهر یا محل سکونت نیز ممکن است برخی از افراد را دچار افسردگی و بی رغبتی به درس و مطالعه کند.
4. آب و هوا و تغییرات جوی نیز ممکن است تأثیر داشته باشد.
5. سوء تغذیه، مشکلات جسمانی یا روانی نیز در بی رغبتی تأثیر دارد بنابراین اگر در این زمینه مشکلاتی هست باید برطرف شود.
6. احساس گناه می تواند نشاط انسان را بگیرد.
7. عشق و علاقه افراطی به افراد خصوصا در این سن گاهی عامل ناهنجاری در تحصیل جوانان می شود.
به توصیه های زیر عمل نمایید.
1. با افراد مثبت نگر، فعال، با نشاط و درس خوان معاشرت کنید و از معاشرت با افرادی که به امور معنوی و علمی توجهی ندارند اجتناب کنید.
2. روزانه نیم الی یک ساعت ورزش مورد علاقه انجام دهید.
3. از قرار گرفتن در تنهایی و بیکاری اجتناب کنید.
4. با اهتمام به مسائل معنوی و مذهبی و شرکت در مراسم مذهبی روحیه معنوی خود را تقویت کنید.
5. از گناه دوری کنید و از رفتن به محیط هایی که فکر و ذهن شما را می رباید اجتناب کنید.
6. در صورت امکان در فرصت هایی که چند روز تعطیل هستید یک مسافرتی را ترتیب دهید و با جمع دوستان مسافرت کنید تا یک تنوع در وضعیت زندگی شما به وجود آید.
7. برای اوقات شبانه روزی خودتان برنامه ریزی کنید و برنامه خود را جوری تنظیم کنید که جای خالی وجود نداشته باشد و برای همه اوقات خود کار خاصی را تعیین کنید.
8. از بروز اینگونه حالات مأیوس نشوید زیرا گاهی اوقات این نوسانات خلقی در انسان به وجود می آید. به عبارت دیگر حالات روحی و خلقی انسان یکنواخت نیست بلکه گاهی اوقات انسان غمگینی و افسردگی را تجربه می کند و این امری طبیعی است بنابراین نگران نشوید البته اگر حالت افسردگی بیش از 6 هفته ادامه پیدا کرد حتما به روان شناس بالینی یا روانپزشک مراجعه کنید.
9. از یکنواختی در روش مطالعه و زندگی اجتناب کنید و یک تنوعی در زندگی خود بدهید.
10. از تلقین این فکر که «من روحیه مطالعه و کار ندارم» یا «من حال مطالعه ندارم» اجتناب کنید بلکه به جای آن به خود تلقین کنید که همانطور که توانستم در کنکور قبول شوم می توانم با موفقیت تحصیلات دانشگاه را با موفقیت به پایان برسانم و انشاءالله فردی مؤثر خواهم بود.
11 . تصمیم بگیرید زندگی جدیدی را با پیدا کردن دوستان جدید و ایجاد فضای جدیدی برای تحصیل و زندگی ایجاد نمایید و با برنامه ریزی و انجام کارهای مثبت شور تازه ای به خود بدهید و به گذشته فکر نکنید.
از خصوصیات دین مقدس اسلام این است که در هر حال و هر شغل و هر مکانی می توان در عین اشتغال به کار و تلاش , غرق در عبادت بود و به آن کار انگیزه الهی و خدایی بخشید. حدیث شریف ((انما الاعمال بالنیات )), (بحارالانوار, ج 70, ص 212, ح 40)
راه گشای بسیاری از این مشکلات است و یادآوری میکند که چیزی که مهم است به خداوند توجه داشتن و با یاد او و عشق و محبت او در زندگی گام برداشتن است . کشاورزی که با چنین نیتی در مزرعه از سر و رویش عرق جاری است و کارگری که برای تأمین نیازمندی زندگی خود و خانواده اش کارهای سختی را انجام می دهد می تواند با همین نیت که به اعمال و فعالیت های او رنگ خدایی می دهد خود را به مبدأ قدرت و عظمت و رحمت متصل نماید و خود را در حال عبادت ببیند. دانشجویی که هدفش از درس خواندن به دست آوردن تخصص و رفع مشکلات مملکت و قطع وابستگی به بیگانگان و خدمت به مردم و خلق خداست و با همین انگیزه و با توجه به خداوند و ایجاد ارتباط با او درس می خواند و از طرفی می خواهد از نظر اقتصادی کل بر جامعه و محتاج دیگران نباشد و یا زن و فرزند خود را از روزی حلال تأمین نماید. کارش مورد رضایت خداوند است و عبادت محسوب می گردد چون هدف از عبادت , نزدیکی و قرب انسان با خداوند متعال و ایجاد ارتباط با اوست که با چنین نیتی می توان هر عملی را به عبادت تبدیل کرد. و به طور کلی کسب روزی حلال در ثواب با جهاد و جنگ در راه خداوند همسنگ شمارده شده چه رسد به خدمت به جامعه اسلامی و مسلمین.
P}عبادت به جز خدمت خلق نیست{E}به تسبیح و سجاده و رلق نیست{P
(بوستان سعدی)
انسان آفریده شده تا خدا را عبادت کند (ذاریات، آیه 56). عبادت هم مانند سایر دستورات دینی، هم جنبه فردی دارد و هم جنبه اجتماعی. نمازی که به فرموده امیر بیان(ع) نزدیک کننده ترین وسیله به آستان الهی است V}(«الصلاه قربان کل تقی» نهج البلاغه فیض الاسلام، ص 1152){V به صورت دسته جمعی توصیه شده است.
راهکارهاى زیر براى تقویت اراده سفارش مى‏شود: T}یک. تعیین هدف یا اهداف؛{T ابتدا هدف و یا اهداف دقیق و مشخص خود را از زندگى یا کارى که مى‏خواهد انجام دهد، براى خود ترسیم کنند. طبیعى است این هدف، باید شفاف، معقول، قابل دستیابى، بدون افراط و تفریط، مطابق توان و استعداد خود واقع بینانه باشد؛ نه آرمانى و بلند پروازانه و خارج از توانایى‏هاى وى! در غیر این صورت وقتى با مشکلات و سختى‏هاى طاقت فرسا و خارج از توان خود، رو به رو شوید و با شکست‏هاى احتمالى به هدف مورد نظر دست نیابید؛ ناامید و دلسرد شده و از ادامه کار منصرف مى‏گردید. همچنین از انجام کارهاى دیگر منصرف شده و خود را ناتوان و بى‏اراده مى‏بینید!! T}دو. شناخت توانایى‏ها و استعدادها؛{T همه ما در وجود خود، از استعدادهایى برخورداریم؛ کافى است این نیروها را بشناسیم و براى رسیدن به هدف، آنها را به کار گیریم. T}سه. برنامه‏ریزى؛{T باید براى تمام کارها و فعالیت‏هاى شبانه روزى، برنامه‏اى مدون و منظّم داشته باشید. بدین منظور از جدولى استفاده کنید که در ستون افقى آن، ساعات شبانه روز و در ستون عمودى، ایام هفته را یادداشت و تمام کارهاى روزانه را در آن درج کنید (از خواب و استراحت تا عبادت، ورزش، مطالعه و …). هر فعالیتى را در زمان خاص خود در جدول بنویسید و هیچ زمانى را بدون کار خالى نگذارید. هر روز صبح با نگاهى به آن برنامه، به اجراى دقیق آن بپردازید و شب‏ها قبل از خواب، آن را محاسبه و ارزیابى کنید. شایسته است همچون یک محاسبه‏گر جدى و قاطع، فعالیت‏هاى روزانه و میزان موفقیت خود در انجام دادن آنها بررسى کنید. در صورت موفقیت، خود را تشویق و در صورت تخلّف و سهل‏انگارى در اجرا، تنبیه کنید. T}چهار. تلقین؛{T تلقین به خود در تقویت اراده، اثر قابل ملاحظه‏اى دارد؛ بنابراین هر روز جملاتى را به خود تلقین کنید؛ مانند: «من اراده لازم براى انجام کارهایم را دارم»، «هیچ چیز نمى‏تواند اراده ام را متزلزل کند»، «آنچه را که به نظرم انجام دادنى است، انجام مى‏دهم و هیچ قدرتى نمى‏تواند مرا از آن باز دارد»، «اراده من هر روز محکم‏تر مى‏شود»، «بر من لازم است که موفق شوم؛ زیرا موفقیت از آن نیرومندان است» و … . T}پنج. تدریجى بودن تقویت اراده؛{T براى به دست آوردن اراده‏اى قوى و محکم، توجه به تدریجى بودن آن و نیاز به تمرین و ممارست، امرى بایسته است. گمان نکنید مى‏توانید به طور دفعى و بدون هیچ تلاشى، به آن دست یابید. بنابراین به راه کارهاى عملى زیر توجه کرده، به آنها پاى‏بند باشید: T}راه‏هاى تقویت اراده‏{T 1. تلقین به خود، همواره در کارهاى سخت و دشوار به خود تلقین کنید و این عبارات را بگویید که: «من به خوبى مى‏توانم این عمل را انجام دهم». 2. هر روز صبح حداقل بیست دقیقه، به طور مرتب و در ساعتى معین ورزش کنید. 3. صبح‏گاهان، هر زمان که بیدار شدید، بى‏درنگ برخیزید و از رختخواب بیرون روید. حتى اگر خواب آلودگى مزاحمتان است، از اتاق بیرون روید و قدرى نرمش کنید تا خواب آلودگى از بین برود. 4. در صورت امکان، چند دقیقه قبل از اذان صبح از خواب بیدار شده، نماز شب بخوانید و اگر در آن وقت بیدار نشدید، قضاى آن را به جا آورید. 5. مقید باشید هر روز تعداد آیات معینى از قرآن را تلاوت کنید (حداقل 30 تا 50 آیه) و در صورت تمایل در هفته‏هاى بعد، به میزان آن بیفزایید. 6. ترک گناه و مخالفت با هواهاى نفسانى، نقش بسیار مؤثرى در تقویت اراده و نهادینه کردن آن در درون انسان دارد. 7. هرگز در کارها، ناامید نشوید و با حالت تهاجمى، براى پى گیرى و به انجام رساندن کارهاى ناقص و ناموفق، تلاش کنید. 8. کارهایى را که به عهده مى‏گیرید، ناتمام رها نکنید. آنها را به نحو احسن و تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهید. 9. از پراکنده کارى و آشفتگى در کارها – که موجب به هم ریختگى انجام فکرى مى‏شود – بپرهیزید و به فعالیت‏هاى خود تمرکز و انسجام ببخشید. 10. همواره بر خداوند توکل کرده و در همه امور از او استمداد جویید.
دوست عزیز! تجربه نشان داده است، برای حل این مشکل نمی‏توان تنها به رهنمودهای کتبی و غیابی بسنده کرد و این مسأله، مانند بسیاری از مشکلات روانی دیگر، به ارتباط مستمر با مشاور نیازمند است؛ ولی اجرای توصیه‏های زیر در نابود سازی این پدیده سودمند می‏نماید.
1. باید علل و عوامل ضعف اراده خویش را بشناسید. توجّه کنید ضعف اراده غالباً در عدم اعتماد به بینش و تفکر، عدم شناخت خویش، با ارزش تلقی نکردن خود، عدم امنیت روانی، عدم تدبیر عقلانی در تشخیص امور و تمیز اهم و مهم، شکست‏های گذشته و عوامل باز دارنده رشد و قوت نفس مانند محرومیت، سرزنش و رنج‏های مستمر ریشه دارد. زدودن هر یک از این عوامل در پرتو سرمایه گزاری و برنامه ریزی ممکن است.
2. باید باور کنید چون دیگر انسان‏ها از توانمندی‏های بسیار برخوردارید و از دیگران کم‏تر نیستید. فراموش نکنید نقاط قوت انسان از نقاط ضعفش بیش‏تر است و نباید خود را دست کم بگیرد. تصمیم خوب در پرتو تکیه بر قوت‏ها، جبران ضعف‏ها و احساس توانمندی شکل می‏گیرد.
3. پس از مشورت با افراد ذی صلاح، با توجّه به امکانات و توانمندی‏های واقعی خود، برای زندگی تان برنامه ریزی کنید و بکوشید هرگز بی جهت از آن برنامه و نظم سر نپیچید. اوقات استراحت و تفریح و عبادت و همه‏فعّالیّت‏ها را در این برنامه بگنجانید تا زمانی خالی نماند و توجّه به فرصت بیکاری شما را سمت تأخیر انداختن کارها سوق ندهد.
4. بکوشید برای هر رفتاری انگیزه‏ای قوی داشته باشید و به ویژه از آثار مثبت تصمیم‏گیری‏ها و رفتارهای خاصّ خویش به طور کامل آگاه شوید.
5. محیط زندگی و موقعیت کاری خود را تغییر دهید و موانع بروز اراده و فعّالیّت را نابود سازید؛ برای مثال در موقعیتی که به سرزنش و متهم شدن به ناتوانی و ناپختگی می‏انجامد، قرار نگیرید. برای تصمیم‏گیری‏ها و اقدامات خویش امنیت روانی فراهم آورید تا بتوانید به آرامی در برابر دیگران یا همراه آنان ابراز وجود کنید و برجستگی فکری و فعّالیّت به جا را از طریق تصمیم آشکار سازید.
6. هر کاری را آسان تلقی کنید؛ زیرا در برابر اراده پولادین انسان همه سختی‏ها آسان می‏گردد. به استقبال کارهای به ظاهر دشوار بروید و به خود تلقین کنید می‏توانید در این امور درست تصمیم بگیرید و افتخار موفقیت در انجام آن‏ها را به دست آورید.
7. رضایت خداوند را ملاک هر رفتار و گفتار قرار دهید و از تسلیم شدن در برابر تمایلات پوچ و هواهای نفسانی بپرهیزید. این تسلیم شدن‏ها اراده را ضعیف و متزلزل می‏سازد. تقوا و رعایت حرمت دستورهای پروردگار برای آرامش روانی و تقویت نفس و اراده بسیار سودمند است.
8. مدتی برنامه ریزی و تصمیمات خود را با فردی ذی صلاح در میان بگذارید و از وی بخواهید مراقب باشد تا در شما دو دلی پیش نیاید و اجرای تصمیمات خویش را به تأخیر نیندازید.
9. از خواب زیاد، پرخوری و دیگر اسباب تنبلی و سستی اراده بپرهیزید و نگذارید دیگران به جای شما تصمیم بگیرند.
10. با کسانی که روحیه و اراده قوی دارند، دوست شوید تا اراده شما نیز قوی گردد.
11. بکوشید تصمیم‏هاتان را با فردی با تجربه در میان نهید تا از قوت و درستی شان اطمینان یابید. پس از مشورت با این فرد، بر اساس تدبر و اندیشه خود تصمیم بگیرید و بدون از دست دادن فرصت اقدام کنید.
تصمیم باید بر تدبیر و اندیشه و آگاهی‏های لازم استوار باشد و به عمل بینجامد. تخلف از این امر جز تلف کردن وقت، پیروی از افکار پوچ و سستی در عمل دستاوردی ندارد و فرد را با زیان‏های مادی و معنوی روبه رو می‏سازد. از این رو، امور یاد شده گناه به شمار می‏آید.
تردید در تصمیم‏گیری و تأخیر در عمل سبب از دست رفتن منافع معنوی و مادی فراوان می‏شود و زیان‏های بسیار را به ارمغان می‏آورد.
12. تصمیمات به جا و پر ارزش گذشته‏خود را به یاد آورید و توجّه کنید که چون گذشته برای انجام دادن کارهای مهم آمادگی دارید.
13. در تصمیم‏ها و فعّالیّت‏های اسوه‏ها دقّت کنید، در همسان سازی و الگوپذیری جدی باشید تا جرأت انجام کار یابید و توان تصمیم‏گیری و اجرا در شما تقویت شود.
14. ورزش مستمر و منظم را که در تقویت اراده بسیار مؤثر است، فراموش نکنید.
15. با تصمیم‏های آسان در کارهای ساده، به تدریج خود باوری و توانمندی را در خویش پدید آورید و راه را برای تصمیم‏گیری در امور مشکل و پیچیده هموار سازید.
16. در موضوع مورد نظر تمرکز پیدا کنیدو از اشتغالات ذهنی متعدد بپرهیزید تا تصمیم‏گیری آسان‏تر صورت پذیرد.
17. پس از تدبیر و مشورت از عواقب تصمیم‏های خود هراسناک نباشید و به خدا توکل کنید. پیامدهای تصمیم‏هاتان را که از قلمرو اندیشه‏تان بیرون است و با سامان دادن احتمال‏های ضعیف سبب تردید و تزلزل شما می‏گردد، به خداوند متعال که به بندگانش لطف و رحمت و محبت گسترده دارد، واگذارید و به آنچه پروردگار پیش می‏آورد، خشنود باشید. خداوند شما را سمت صلاح و مطلوب واقعی‏تان رهنمون شود.

T}راه‏کارهای تقویت اراده {T
پیش از بیان راه‏های تقویت اراده، بهتر است فرد با اراده و در مقابل آن، فرد بی‏ثبات و فاقد اراده را توصیف کنیم. فرد با اراده کسی است که ابتدا درباره کارش به خوبی تأمل می‏کند، سپس تصمیم به انجام دادن آن می‏گیرد و با فعالیت و ثبات قدم، آن را اجرا می‏کند. بنابراین، پافشاری بر تصمیمی غلط یا داشتن میلی بلندپروازانه، ثبات قدم نیست. در مقابل، فردی که دارای اراده ضعیف است، با کمترین مشکل از انجام دادن کارِ خود دلسرد می‏شود و از انجام دادن آن باز می‏ماند.
برای تقویت اراده، پیمودن مراحل ذیل لازم است:
1. باید کارهای خود را به دقت ارزیابی کنید. در این مرحله، باید به مدت چهار روز و هر روز پنج دقیقه، اعمال و رفتار خود را بسنجید و بررسی کنید که اعمال شما چقدر با اراده است. آیا پس از اراده، پی‏گیری و ثبات دارید یا احساسات و محرک‏های بیرونی شما را متوقف می‏کند؟ در ضمن، تعیین کنید که چند درصد از اعمال شما، از روی عادت و فاقد اراده است. در این مرحله، پی خواهید برد که اراده شما، دست‏کم در بعضی موارد، نارسا است و ملاحظه خواهید کرد که اگر بعضی از اعمال شما با اراده قوی انجام شود. بازده بیشتری خواهید داشت و لذا به اهمیت تقویت اراده پی خواهید برد.
2. در مرحله دوم، باید از تلقین استفاده کنید؛ تلقین‏های منفی را به تدریج از خود دور کنید و مثلاً جمله «من همیشه کارهای خود را ناتمام رها می‏کنم» یا «هر چیز کوچکی اراده مرا متزلزل می‏کند» را از خاطر خود بزدایید. در عوض، به خود تلقین کنید که: «کسب اراده قوی برای من آسان است و من برای به دست آوردن آن خواهم کوشید».
3. هر روز چند کار ارادی برای خود ترتیب دهید. این کارها باید مستلزم جد و جهد واقعی باشد. همچنین این کارها نباید خارج از توانایی فعلی شما باشد؛ برای مثال هر روز صبح برنامه‏ای را برای تمام روز تنظیم کنید. این برنامه باید بدون افراط و زیاده‏روی باشد. سپس به هر قیمتی آن را دنبال کنید. هیچ چیز نباید مانع کار شما شود.
4. تعداد کارهای ارادی و میزان مشکل بودن آنها را به تدریج افزایش دهید.
5. هر شب، اعمال خود را محاسبه کنید. رفتار‏های ارادی موفق و موارد ضعف را یادداشت کنید. در موفقیت‏ها شکر‏گزار باشید و در صورت ضعف، در صدد رفع آن‏ برآیید.
6. همه نیروهای ما از خدا است، پس باید در برابر موانع، از خداوند کمک جوییم. اراده ما نیز باید در جهت اراده خداوند باشد؛ یعنی، چیزی را اراده کنیم که مورد رضایت و اراده حق تعالی است. افرادی که اراده آنها در جهت معصیت است، ثبات قدم ندارند و زود در برابر مشکلات در می‏مانند، ولی اگر انسان به دنبال رضای خداوند در جهت انجام وظیفه باشد، مسلما اراده او آهنین و خلل‏ناپذیر خواهد شد. ازاین‏رو، همه دیدیم که امام خمینی(ره) با اراده محکم در برابر همه مشکلات ایستاد و انقلاب را به پیروزی رساند. این اراده محکم، بر اثر طلب رضای الهی و ادای وظیفه دینی پدید آمده بود.

باید توجه داشت که فاصله گرفتن از بدى و گناه و نزدیک شدن به معنویات و قرب خداوند، امرى تدریجى است و محتاج صبر و حوصله فراوان است. انسان باید مانند کوهنوردى باشد که گاهى به قله کوه بلندى که قصد صعود به آن را دارد نگاه مى‏کند و احساس مى‏کند هنوز تا قله کوه راه زیادى مانده و از طرفى به دامنه کوه نگاه مى‏کندو مى‏بیند از آن فاصله گرفته و این حالت بین ترس و امید را چنان چه در قرآن کریم و روایات معصومین(ع) آمده، همواره در زندگى خود حفظ کند. یعنى هم از این که گاهى توفیق بندگى و دورى از گناه را پیدا کرده امیدوار و خوشحال باشد و هم از این که گاهى دچار لغزش و گناه مى‏شود، ترسان و بیمناک گردد.
انسانى که گاهى دچار گناه خطا مى‏گردد و بعد پشیمان مى‏گردد و خود را ملامت و سرزنش مى‏کند، به مرحله‏اى رسیده که داراى نفس لوّامه و سرزنشگر شده است و یک پله از مرحله نفس اماره یعنى نفسى که به زشتى و بدى امر مى‏کند و از انجام آن ملول نمى‏گردد و بیمى ندارد، بالاتر آمده است و این فرد یک قدم به هدف نزدیک شده است و باید خدا را شاکر بود و از او خواست که توفیق رسیدن به مراحل بالاتر و هر چه بیشتر نزدیکتر شدن به خود را به ما عنایت کند.
تجربه نشان داده است، براى حل این مشکل نمى‏توان تنها به رهنمودهاى کتبى و غیابى بسنده کرد و این مسأله، مانند بسیارى از مشکلات روانى دیگر، به ارتباط مستمر با مشاور نیازمند است؛ ولى اجراى توصیه‏هاى زیر در نابود سازى این پدیده سودمند مى‏نماید.
1. باید علل و عوامل ضعف اراده خویش را بشناسید. توجّه کنید ضعف اراده غالباً در عدم اعتماد به بینش و تفکر، عدم شناخت خویش، با ارزش تلقى نکردن خود، عدم امنیت روانى، عدم تدبیر عقلانى در تشخیص امور و تمیز اهم و مهم، شکست‏هاى گذشته و عوامل باز دارنده رشد و قوت نفس مانند محرومیت، سرزنش و رنج‏هاى مستمر ریشه دارد. زدودن هر یک از این عوامل در پرتو سرمایه گزارى و برنامه ریزى ممکن است.
2. باید باور کنید چون دیگر انسان‏ها از توانمندى‏هاى بسیار برخوردارید و از دیگران کم‏تر نیستید. فراموش نکنید نقاط قوت انسان از نقاط ضعفش بیش‏تر است و نباید خود را دست کم بگیرد. تصمیم خوب در پرتو تکیه بر قوت‏ها، جبران ضعف‏ها و احساس توانمندى شکل مى‏گیرد.
3. پس از مشورت با افراد ذى صلاح، با توجّه به امکانات و توانمندى‏هاى واقعى خود، براى زندگى تان برنامه ریزى کنید و بکوشید هرگز بى جهت از آن برنامه و نظم سر نپیچید. اوقات استراحت و تفریح و عبادت و همه‏فعّالیّت‏ها را در این برنامه بگنجانید تا زمانى خالى نماند و توجّه به فرصت بیکارى شما را سمت تأخیر انداختن کارها سوق ندهد.
4. بکوشید براى هر رفتارى انگیزه‏اى قوى داشته باشید و به ویژه از آثار مثبت تصمیم‏گیرى‏ها و رفتارهاى خاص خویش به طور کامل آگاه شوید.
5. محیط زندگى و موقعیت کارى خود را تغییر دهید و موانع بروز اراده و فعّالیّت را نابود سازید؛ براى مثال در موقعیتى که به سرزنش و متهم شدن به ناتوانى و ناپختگى مى‏انجامد، قرار نگیرید. براى تصمیم‏گیرى‏ها و اقدامات خویش امنیت روانى فراهم آورید تا بتوانید به آرامى در برابر دیگران یا همراه آنان ابراز وجود کنید و برجستگى فکرى و فعّالیّت به جا را از طریق تصمیم آشکار سازید.
6. هر کارى را آسان تلقى کنید؛ زیرا در برابر اراده پولادین انسان همه سختى‏ها آسان مى‏گردد. به استقبال کارهاى به ظاهر دشوار بروید و به خود تلقین کنید مى‏توانید در این امور درست تصمیم بگیرید و افتخار موفقیت در انجام آن‏ها را به دست آورید.
7. رضایت خداوند را ملاک هر رفتار و گفتار قرار دهید و از تسلیم شدن در برابر تمایلات پوچ و هواهاى نفسانى بپرهیزید. این تسلیم شدن‏ها اراده را ضعیف و متزلزل مى‏سازد. تقوا و رعایت حرمت دستورهاى پروردگار براى آرامش روانى و تقویت نفس و اراده بسیار سودمند است.
8. مدتى برنامه ریزى و تصمیمات خود را با فردى ذى صلاح در میان بگذارید و از وى بخواهید مراقب باشد تا در شما دو دلى پیش نیاید و اجراى تصمیمات خویش را به تأخیر نیندازید.
9. از خواب زیاد، پرخورى و دیگر اسباب تنبلى و سستى اراده بپرهیزید و نگذارید دیگران به جاى شما تصمیم بگیرند.
10. با کسانى که روحیه و اراده قوى دارند، دوست شوید تا اراده شما نیز قوى گردد.
11. بکوشید تصمیم‏هاتان را با فردى با تجربه در میان نهید تا از قوت و درستى شان اطمینان یابید. پس از مشورت با این فرد، بر اساس تدبر و اندیشه خود تصمیم بگیرید و بدون از دست دادن فرصت اقدام کنید.
تصمیم باید بر تدبیر و اندیشه و آگاهى‏هاى لازم استوار باشد و به عمل بینجامد. تخلف از این امر جز تلف کردن وقت، پیروى از افکار پوچ و سستى در عمل دستاوردى ندارد و فرد را با زیان‏هاى مادى و معنوى روبه رو مى‏سازد. از این رو، امور یاد شده گناه به شمار مى‏آید.
تردید در تصمیم‏گیرى و تأخیر در عمل سبب از دست رفتن منافع معنوى و مادى فراوان مى‏شود و زیان‏هاى بسیار را به ارمغان مى‏آورد.
12. تصمیمات به جا و پر ارزش گذشته‏خود را به یاد آورید و توجّه کنید که چون گذشته براى انجام دادن کارهاى مهم آمادگى دارید.
13. در تصمیم‏ها و فعالیت‏هاى اسوه‏ها دقّت کنید، در همسان سازى و الگوپذیرى جدى باشید تا جرأت انجام کار یابید و توان تصمیم‏گیرى و اجرا در شما تقویت شود.
14. ورزش مستمر و منظم را که در تقویت اراده بسیار موءثر است، فراموش نکنید.
15. با تصمیم‏هاى آسان در کارهاى ساده، به تدریج خود باورى و توانمندى را در خویش پدید آورید و راه را براى تصمیم‏گیرى در امور مشکل و پیچیده هموار سازید.
16. در موضوع مورد نظر تمرکز پیدا کنید و از اشتغالات ذهنى متعدد بپرهیزید تا تصمیم‏گیرى آسان‏تر صورت پذیرد.
17. پس از تدبیر و مشورت از عواقب تصمیم‏هاى خود هراسناک نباشید و به خدا توکل کنید. پیامدهاى تصمیم‏هاتان را که از قلمرو اندیشه‏تان بیرون است و با سامان دادن احتمال‏هاى ضعیف سبب تردید و تزلزل شما مى‏گردد، به خداوند متعال که به بندگانش لطف و رحمت و محبت گسترده دارد، واگذارید و به آنچه پروردگار پیش مى‏آورد، خشنود باشید. خداوند شما را سمت صلاح و مطلوب واقعى‏تان رهنمون شود.
18- تقویت اراده و تصمیم جدى براى گام برداشتن در جاده بندگى و اطاعت امر الهى و بى‏توجهى به وسوسه‏هاى شیطان و هوا و هوس‏ها از طریق شناخت شیطان و مکائد شیطان و راه کمال انسان, شناخت دین , خداوند و شناخت های دیگری که در این راه نیاز است.
19- یاد و ذکر خداوند به معناى وسیع آن که مهمترین یاد همان انجام واجبات و ترک محرمات است. یکی از مهمترین نمونه های ذکر، تلاوت قرآن است. سعی کنید از هر فرصتی برای این منظور استفاده کرده، آیات قرآن را با توجه به معانی و مفاهیم آن قرائت نمائید. مخصوصا شبها سوره واقعه را بخوانید. در باره فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر عظیم الشأن اسلام نقل شده که فرمود: کسی که سوره واقعه را بخواند، نوشته می شود که این فرد از غافلان نیست.V}(تفسیر مجمع البیان، ج9 ص212، به نقل از تفسیر نمونه، ج23 ص194){V
به قول حافظ (علیه الرحمه):
P}زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه باک{E}دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند{P
20- تماس دایم و توسل با بندگان برگزیده او از طریق زیارت و توسلات و خواندن دعاها.
21- ارتباط و تماس و دوستى با کسانى که بنده خوب خدا مى‏باشند و دیدن و همنشینى با آنها ما را به یاد خوبى‏ها و به یاد خداوند مى‏اندازد و اراده ما را برای اینکه مانند آنها انتخاب کنیم تقویت می کند.
22- مطالعه کتاب‏هایى که سطح بینش انسان را نسبت به عالم و جهان آفرینش و مبدأ و معاد بالا ببرد و اصول اعتقادى صحیح و صاف را به انسان بیاموزد و او را با معارف و تعالیم دینى بیش از پیش آشنا نماید، مانند کتاب‏هاى استاد شهید مطهرى و نیز کتاب‏هاى شیهد آیت‏الله دستغیب شیرازى.
23- ترک زمینه های گناه: این خود زیرمجموعه‏اى دارد که مهمترین آن عبارت از است:
* کنترل چشم: دقیقا باید مواظب چشم خود بود که مبادا به نامحرم و کلاً هر آنچه که شهوت‏انگیز است، نگاه شود. عن الصادق(ع): «النظر سهم من سهام ابلیس مسموم و کم من نظره اورثت حسره طویله؛ نظر دوختن تیرى مسموم از تیرهاى ابلیس است و چه بسا نگاهى که حسرت درازمدتى را (در دل) به ارث بگذارد»، (سفینه‏البحار، شیخ عباسى قمى، ماده نظر).
تا حد امکان انسان از حضور در مجالس مختلط یا برخورد با نامحرم پرهیز نماید.
کنترل چشم تابعى از روح تقواست که اگر در آدمى پدیدار شد به تبع آن کنترل چشم نیز به دنبال آن خواهد آمد و راهى که صددرصد گناه نکردن در تمام زندگى را تضمین کند براى افراد عادى بشر چیز سهلى نیست؛ زیرا انسان موجودى مختار و داراى تمایلات گوناگون است. بلى با عزمى آهنین و مبارزه‏اى دائمى با نفس تدریجا مى‏توان به چنین جایگاه رفیعى دست یافت. موارد زیر در این زمینه بسیار سودمند است، ولى هیچ یک را تضمین قطعى نمى‏توان به حساب آورد. بلکه تضمین نهایى، در نفس و عزم راسخ خود انسان است:
بهترین راه منصرف کردن نگاه و دید و یا بازداشتن نگاه از تیزى و خیره نمودن است. حضرت على(ع) فرمود: «کسى که چشم خود را پایین اندازد، دلش آسوده گردد، تأسف کمتر خورد و از نابودى در امان ماند»، (غرر الحکم، ص 9122 – 9125). هم‏چنین مى‏فرماید: «هر که نگاه‏هایش پاک باشد، اوصافش نیکو شود»؛ «کسى که عنان چشم خود را رها کند، زندگى‏اش را به زحمت مى‏اندازد»؛ «کسى که نگاه‏هایش پیاپى باشد، حسرت‏هایش دائمى و پیاپى خواهد بود»، (تحف‏العقول، ص 97) و نیز فرمود: «بسا هوسى از نیم نگاهى حاصل است»، (بحارالانوار، ج 71، ص 293).
در قرآن کریم آمده است: «اى پیامبر! به مؤمنان و مؤمنات بگو که در مقابل نامحرم چشم‏هاى خود را بپوشانند و نگاه خیره نکنند»، (نور، آیات 31 – 30). گفتنى است که نگاه همراه با تیزى و خیرگى، نگاهى است که انسان زیبایى و زشتى طرف مقابل را تشخیص دهد.
* کنترل گوش: باید از شنیدنى‏هایى که ممکن است به حرام منجر شوند و زمینه‏ساز حرام هستند پرهیز شود. مانند نوار موسیقى، صداى شهوت‏انگیز نامحرم و…
* ترک مصاحبت با دوستان ناباب: دوستانى که باعث مى‏شوند انسان مزه گناه را مزمزه کند، در واقع دشمن هستند و باید از آنها پرهیز کرد.
از امام سجاد(ع) نقل شده: «النهى عن مصاحبه خمسه و محادثتهم و مرافقتهم فى طریق و هم الکذاب والفاسق والبخیل والاحمق والقاطع لرحمه؛ حضرت از همراهى و سخن گفتن و رفیق بودن با پنج کس را نهى فرموده: کذاب، گناهکار، بخیل، احمق و کسى که قطع رحم کرده است»، (همان، ماده صحب).
البته اینها از مهمترین زمینه‏هاى گناه هستند که باید ترک شوند ولى کلاً هر چیزى که زمینه گناه را فراهم مى‏کندباید ترک شود.
– ترک فکر گناه: ترک زمینه گناه سهم به سزایى در ترک فکر گناه دارد ازاین‏رو هر چه بیشتر و دقیقتر زمینه گناه ترک شود فکر گناه کمتر به سراغ انسان مى‏آید. این فکر گناه است که شوق در انسان ایجاد مى‏نماید و بعد از شوق اراده‏ى عمل سپس خود گناه محقق مى‏شود، مسلما تا اراده و شوق و میل نسبت به کارى نباشد انسان مرتکب آن کار نمى‏گردد.
هر گاه فکر گناه و وسوسه آن به ذهن آمد بلافاصله آن را از لوح ذهن خارج کردن و توجه خود رابه خدا و امور شریفه مشغول داشتن .
جدیت و موفقیت در این امر پیروزی بزرگی است و در واقع دفع دشمن شیطان نفس از همان خاکریز اول است .
قرآن مجید در وصف پارسایان می فرماید: A}«ان الذین اتقوا اذا مسهم طائف من الشیطان تذکروا فاذاهم مبصرون{A; پرهیزگاران چون گرفتار وسوسه شیطان شوند هماندم متذکر (یاد خدا) شده و بصیرت یابند» V}(اعراف, آیه 201){V
24- اشتغال به برنامه شبانه‏روزى: حتما باید شبانه‏روز خود را با برنامه‏ریزى صحیح و متناسب وضع روحى و جسمى خود پر کنید و هیچ ساعت بیکارى نداشته باشید تا نفس شما را مشغول کند. در اوقات بیکارى وسوسه‏هاى نفس و شیطان به سراغ انسان مى‏آید و او را به فکر گناه و سپس به خود گناه مى‏کشاند قال امیرالمؤمنین على(ع): «ان هذه النفس لاماره بالسوء، فمن اهملها، جمحت به الى المآثم؛ براستى و حقیقت که این نفس (انسانى) پیوسته و مرتب به بدى امر مى‏کند در نتیجه هر کس آن را به خود واگذارد (و به کارى نگمارد) نفس او را به سمت گناهان مى‏کشاند»، (الغرر والدرر، باب النفس به نقل از سرالاسراء، استاد على سعادت‏پرور، ج 1، ص 544، ح 4).
25- روزه گرفتن: روزه گرفتن قواى حیوانى و شهوانى انسان را تضعیف مى‏کند اگر قواى شهوانى ضعیف گشت قهرا فکر گناه هم کم‏رنگ مى‏شود. عن ابى جعفر(ع) قال: «اذا شبع البطن طغى؛ هرگاه شکم پر شود طغیان مى‏کند، (المحجه‏البیضاء، ملا محسن فیض کاشانى، ج 5، ص 150). مفهومش این است اگر شکم بر نشود طغیان نمى‏کند و بهترین قسم جوع و گرسنگى همان روزه گرفتن است.
تذکر این نکته بسیار ضرورى است که اولاً: روزه نباید براى بدن ضررى داشته باشد وگرنه شرعا حرام است. ثانیا: براى کارهاى روزمره مخل نباشد. ثالثا: اگر نه مضر بود ونه مخل فقط روزهاى دوشنبه و پنج‏شنبه باشد نه بیشتر ولى در هر صورت اگر براى روزه گرفتن عذرى است مورد بعدى یعنى ورزش دو برابر شود.
26- ورزش: هر روز ورزش لازم است البته آن ورزش‏هایى باشد که براى بدن ضررى ندارد مثل نرم دویدن و نرم طناب زدن و انجام حرکت‏هاى کششى و اگر براى روزه گرفتن عذرى هست زمان ورزشى دوبرابر شود مثلاً از بیست دقیقه به چهل دقیقه افزایش یابد.
27- یاد مرگ: این یکى دیگر از چیزهاى بسیار مفید است که فکر گناه را یا از بین مى‏برد و یا کم مى‏کند که این به شدت و ضعف فرو رفتن در فکر مرگ بستگى دارد اگر انسان با این واقعیت انس بگیرد و مردن را باور دل سازد نقشى سازنده و بالا برنده دارد. قال امیرالمؤمنین على(ع): «اذکروا هادم اللذات و منغض الشهوات و داعى الشتات؛ یاد کنید (مرگ را) درهم کوبنده لذات را و تیره و تلخ کننده شهوات را و دعوت کننده جدایى‏ها را»، (الغرر والدرر، باب الموت، به نقل از سرالاسراء، استاد على سعادت‏پرور، ج 2، ص 159).
یاد مرگ دل را از تعلق به شهوات جدا مى‏سازد و انسان را از گناه و فکر گناه باز مى‏دارد آنچه که بسیار مهم است این است که اولاً این فکر هر روز و مستدام باشد اگر شبانه‏روزى نیم‏ساعت باشد کافى است ثانیا در مکان خلوتى باشد مخصوصا اگر آن مکان خلوت خود محیط قبرستان باشد به هر گونه که این فکر در مرگ با جان عجین شود و باور دل گردد بسیار مطلوب است مثلاً یکى از کیفیت‏هاى فکر در مرگ را یکى از بزرگان چنین مى‏فرمود: تمام خاطرات تلخ و شیرین گذشته را در حد امکان مثل یک فیلم از ذهن بگذراند و به خود بباوراند که همه اینها گذشت و چند روز باقى مانده عمر هم مى‏گذرد لحظات جان دادن، وقتى که خویشان و نزدیکان را رها مى‏سازد و از تمام تلخ و شیرینى‏ها وداع مى‏کند و… همه و همه را به خوبى تأمل کند تا دل بلرزد و چشم بگرید.
28- مطالعه و تفکر پیرامون عواقب سوئ و وخیم گناه. (در این رابطه مطالعه کتب پیرامون معاد بسیار نافع و لازم است)
29- استمداد از خداوند و دعا و نیایش که فرمود: «اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود هیچ کدام به فضیلت و تزکیه روی نمی آوردید» H}(و لو لا فضل الله علیکم و رحمته ما زکی منکم من احد ابدا و لکن الله یزکی من یشاء){H؛V}(نور، آیه 21){V
30- جایگزین سازی اعمال و عادات نیکو; مانند شرکت دائمی در نماز جماعت، نماز شب، زیارت اهل قبور و دعا. «ان الحسنات یذهبن السیئات»V}(هود، آیه 114){V ; خوبی ها سرانجام میدان را بر بدی ها تنگ خواهد کرد و آنها را از بین خواهد برد.
31- محاسبه نفس همه روزه و در صورت رخداد خطا خود را محاکمه و توبیخ نمودن و بلافاصله استغفار کردن.
32- مطالعه پیرامون زندگی پارسایان و زاهدان و مطالعه کتب اخلاقی و … .
سخن آخر این است که این دستورات وقتى نتیجه مى‏بخشد که هر چه دقیق‏تر به آن عمل شود زمان نتیجه آن بستگى به شرایط و خصوصیات افراد دارد، ازاین‏رو پى‏گیر زمان نتیجه نباید بود فقط هم و غمّ صرف عمل به دستورات شود.
کتب زیر سفارش مى‏شود:
1- نردبان آسمان (دروس اخلاق حضرت آیت الله بهاءالدینى)، تدوین و ویرایش: اکبر اسدى
2- سلوک معنوى، تدوین و ویرایش: آقاى اکبر اسدى
3- خودشناسى براى خودسازى، محمد تقى مصباح یزدى
معناى مطالعه این کتب عمل کردن به آن از آغاز تا پایان نیست بلکه براى عمل به دستورالعمل‏هاى اخلاقى ترتیبى لازم است که باید با علماى بزرگ اخلاق یا همین نهاد نمایندگى مشورت شود.
نکته مهم این است که در راه بندگى خدا نباید بیش از حد معمول به خود فشار وارد آورد بلکه باید حریم واجبات و محرمات را رعایت نمود و مستحبات را بنا به گفته روایات در هنگام سرحال بودن و نشاط انجام داد و بیشتر به کیفیت عبادات و اخلاص و توجه و حضور در آنها اهمیت داد تا کمیت و مقدار آنها.
امیدوارم همواره موفق باشید و در آینده با نامه ما را از موفقیت‏هاى خود آگاه سازید.