در کتاب عروة الوثقی مرحوم سید یزدی در روایت عبد الرحیم القصیر از امام صادق علیه

السلام برای رفع هر مهمی و قضای هرحاجت شرعی دو رکعت نماز بخواند و قبل از شروع

هفت مرتبه تکبیر بگوید و هدیه نماید به روح مقدس حضرت رسول اکرم صل الله علیه وآله .

بعد از فراغ نماز از بگوید :

اللَّهُمَّ أَنْتَ‏ السَّلَامُ‏ وَ مِنْكَ‏ السَّلَامُ‏ وَ إِلَيْكَ‏ يَعُودُ السَّلَامُ‏

و به سجده رفته و چهل مرتبه بگوید :

يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيّاً لَا يَمُوتُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ

پس طرف راست صورت خود را بگذارد و همین ذکر را 40 مرتبه بگوید و صورت چپ را بهمین طریق

پس از سجده بر خواسته و دست ها را بلند کرده چهل مرتبه بگوید بعد دست ها را بگردن مانند

کلمه لا یعنی دست راست بدوش چپ و دست چپ بدوش راست گذارد و چهل مرتبه گفته و

با انگشت سبابه اشاره کند بعد به سجده رفته تا نفس دارد بگوید :

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا

حاجت خود را طلب کند . آن حضرت فرمود من ضامنم که روا گردد