عقیقه کردن چیست و چه شرایطی دارد – احادیث درباره عقیقه کردن برای فرزند

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com عقیقه کردن چیست و چه شرایطی دارد – احادیث درباره عقیقه کردن برای فرزند را برای شما عزیزان قرار دادیم .عقیقه کردن یک کار مستحب است . زمانی که کودکی متولد می شود در روز هفتم باید گوسفند و یا شتری را برای آن کودک عقیقه و قربانی کرد . در احادیث امده است که عقیقه برای فرزند تازه به دنیا آمده واجب است . دادن گوشت گوسفند عقیقه شده برای فقیران و افراد نیازمند بسیار توصیه شده است . عقیقه کردن باعث می شود نوزاد از بلاها در امان بماند . در ادامه از سایت دعاگو همراه ما باشید با آداب و ظرایط عقیقه و قربانی گوسفند برای فرزند تازه متولد شده …

عقیقه کردن چیست و چه شرایطی دارد - احادیث درباره عقیقه کردن برای فرزند

عقیقه کردن چیست و چه شرایطی دارد – احادیث درباره عقیقه کردن برای فرزند

عقیقه کردن چیست و چه شرایطی دارد – احادیث درباره عقیقه کردن برای فرزند,عقیقه چیست,چرا عقیقه می کنیم,آیا عقیقه کردن واجب است,عقیقه برای فرزند تازه به دنیا آمده,احادیث و روایات درباره عقیقه کردن,عقیقه برای فرزند مرده,عقیقه برای دختر و پسر تازه متولد شده,گوشت گوسفند عقیقه,دادن گوشت عقیقه به فقرا,عقیقه برای حفظ کودک از بلاها,عقیقه و قربانی کردن گوسفند برای دفع بلا,احکام استخوان عقیقه,احکام عقیقه بهجت,دعای عقیقه,ظرایط عقیقه از نظر رهبری,چه کسانی نباید از گوشت عقیقه بخورند

عقیقه کردن چیست و چه شرایطی دارد – احادیث درباره عقیقه کردن برای فرزند

علاّمه مجلسى در حلیة المتّقین فرموده: بدان که عقیقه فرزند مستحب موکّد است، براى کسى که قادر بر آن باشد، و بعضى از علما واجب مى دانند، و بهتر است روز هفتم واقع شود، و اگر تا بلوغ طفل تأخیر کند بر پدر مستحبّ است، و پس از بلوغ تا آخر عمر بر خودش مستحبّ است.

و در احادیث معتبر بسیارى وارد شده: عقیقه بر کسى که داراى فرزند شود واجب است.

و در احادیث بسیارى نقل شده: هر فرزندى در گرو عقیقه است، یعنى اگر انجام نگیرد، در معرض مردن و انواع بلاهاست.

از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: عقیقه بر کسى که توانگر باشد لازم است، و کسى که تهى دست است پس از توانگرى انجام دهد، اگر هم توانگر نشد بر او تکلیفى نیست و اگر براى او عقیقه نکنند، تا زمانى براى او قربانى کنند، قربانى از عقیقه کفایت مى کند.

در حدیث دیگرى نقل شده: از آن حضرت پرسیدند: ما براى عقیقه دنبال گوسفند رفتیم ولى نیافتیم، چه مى فرمایید قیمتش را تصّدق کنیم؟ فرمود: طلب کنید تا بیابید.

در حدیث دیگرى آمده: پرسیدند آیا فرزندى که در روز هفتم بمیرد، مى باید عقیقه اش کرد؟ فرمود: اگر پیش از ظهر بمیرد عقیقه ندارد، و اگر بعد از ظهر بمیرد عقیقه کنند.

در حدیث معتبرى از عمر بن یزید نقل شده: خدمت آن حضرت عرض کرد: نمى دانم پدرم براى من عقیقه کرده یا نه؟ فرمود: عقیقه کن.

پس او در پیرى عقیقه کرد.

در حدیث حسن از آن حضرت نقل شده: فرزند را در روز هفتم ولادت نام مى گذارند و عقیقه مى کنند، و سر مى تراشند، و موى سرش را با نقره وزن مى کنند، و آن نقره را تصدق مى دهند، و پاى و ران عقیقه را براى قابله اى که در زایمان زن کمک کرده مى فرستند.

و باقى را به مردم اطعام مى کنند و تصدّق مى دهند.

در حدیث موثّق دیگرى فرمود: هرگاه پسرى یا دخترى براى تو متولّد شود، در روز هفتم گوسفندى یا شترى عقیقه مى کنى، و او را نامگذارى کن، و سرش را در روز هفتم بتراش، و به سنگینى موى سرش طلا یا نقره تصّدق بده.

در حدیث دیگرى وارد شده: ربع گوسفند را به قابله مى دهد، و اگر بى قابله زایمان کرده آن را به مادر مى دهد، که به هرکه خواست ببخشد، و دست کم به ده مسلمان بخوراند، و هرچه زیادتر باشد بهتر است، و خود از گوشت عقیقه نخورد، و اگر قابله زنى یهودى باشد قیمت ربع گوشت گوسفند را به او بدهد.

و در روایت دیگرى وارد شده: به قابله ثلث گوسفند را مى دهند، و مشهور میان علما آن است که باید عقیقه شتر یا گوسفند یا بز باشد.

از حضرت باقر علیه السّلام نقل شده: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم در روز ولادت در گوش حسنین علیهما السّلام اذان گفتند و حضرت فاطمه علیها السّلام روز هفتم براى آنان عقیقه کرد، و پاى گوسفند را با یک اشرفى به قابله دادند.

عقیقه اگر شتر باشد باید پنج ساله یا در شش یا بیشتر باشد، و اگر بز یک سال یا در دو یا بیشتر، و اگر گوسفند باشد دست کم شش ماهه یا در هفت ماه باشد، و اگر هفت ماه تمام باشد بهتر است، و باید بیضه اش را نکشیده باشند، و نیز بهتر آن است که آن را نکوبیده باشند، و باید مغز شاخش شکسته، و گوشش بریده، و زیاد لاغر، و کور و بسیار لنگ که راه رفتن برایش دشوار باشد، نباشد.

اما در حدیث معتبرى از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: عقیقه از باب قربانى نیست، هر گوسفندى که باشد خوب است.

هدف گوشت است هرچه فربه تر باشد بهتر است.

و مشهور میان علما آن است که مستحب است عقیقه پسر نر باشد، و عقیقه دختر ماده، و گمان فقیر این است که براى هر دو موافق بسیارى از احادیث معتبر گوسفند نر بهتر است و براى هر دو گوسفند ماده هم خوب است.
و مستحبّ است پدرومادر از گوشت عقیقه نخورند، بلکه بهتر آن است، از طعامى که در آن پخته باشند نیز نخورند، و خوردن مادر کراهتش بیشتر است.

و بهتر این است که عیال پدر و مادر هم که در خانه ایشان مى باشند، از آن گوشت طعام نخورند، و مستحبّ است بپزند، و خام تصّدق نکنند، و کمترینش آن است که با آب نمک بپزند، بلکه احتمال دارد این گونه پختن بهتر باشد، و اگر خام هم تصدّق کنند خوب است، و اگر حیوان عقیقه پیدا نشود، تصدّق قیمتش فایده اى ندارد، بلکه باید صبر کنند تا پیدا شود، و شرط نیست جماعتى که به خوردن عقیقه حاضر مى شوند فقیر باشند، اما خوراندن به صالحان و فقرا بهتر است، انتهى.

فقیر گوید: مشهور کراهت شکستن استخوان هاى عقیقه است، و روایت:

يُكْسَرُ عَظْمُها وَ يُقْطَعُ لَحْمُها وَ تَصْنَعُ بِها بَعْدَ الذِّبْحِ ما شِئْتَ

استخوانش شکسته شود، و گوشتش بریده گردد، و پس از ذبح آنچه خواهى انجام مى دهى.منافات با کراهت ندارد.

صاحب جواهر فرموده: اما آنچه بین مردم عراق مشهور شده که پیچیدن استخوانهاى آن، در پارچه اى سپید و دفن کردن آن مستحبّ است نصّى بر آن نیافتم، و اللّه العالم

**************************************************

بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)