حضرت امام موسى ‏بن جعفر علیه السلام مى ‏فرماید: «طُوبى لِشیِعَتِنا! المُتِمَسِّکیِنَ بِحَبلِنا، فِى غَیبَهِ قائِمِنا، الثّابِتیِنَ لِمُوالاتِنا وَالبَرائَهِ مِن اَعدائِنا. اُولئِکَ مِنّا و نَحنُ مِنهُم، قَد رَضُوا بِنا اَئِمَّهً و رَضیِنا بِهِم اَلشّیِعَهَ، و طُوبى لَهُم، ثُمَّ طُوبى لَهُم و هُم وَاللّهِ مَعَنا فِى دَرَجاتِنا یَومَ القِیامَهِ» ترجمه: «خوشا به حال شیعیان ما! کسانى که در غیبت قائم ما به ریسمان ما چنگ زده‏ اند و بر دوستى ما و بیزارى از دشمنان ما ثابت قدم ‏اند؛ آنها از ما هستند و ما از آنانیم؛ آنها به امامت ما راضى شدند و ما هم به پیروى آنان از ما، راضى هستیم! خوشا به حال آنان، باز هم خوشا به حال آنان! به خدا سوگند! آنان در قیامت در درجه و مقام ما خواهند بود».

 امام صادق علیه السلام نیز فرمود:«فَاِذا کانَ یَومُ القِیامَهِ کانَ رَسُولُ اللّهِ مُتَعَلِّقا بِنُورِ اللّهِ و کانَ اَمیرُالمُؤمِنینَ مُتَعَلِّقا بِرَسُولِ اللّهِ و کانَ الاَئِمَّهُ مُتِعَلِّقینَ بِاَمیرِالمُؤمِنینَ و کانَ شیِعَتُنا مُتِعَلِّقینَ بِنا یَدخُلُونَ مَدخَلَنا و یَرِدُونَ مَورِدَنا»؛

«وقتى قیامت بپا مى ‏شود رسول خدا به نور الهى چنگ مى‏ زند و امیرالمؤمنین به رسول خدا و ائمه به امیرالمؤمنین و شیعیان ما به ما چنگ مى ‏زنند، به جایى که ما داخل شویم داخل مى‏ شوند و به محلى که ما وارد شویم وارد مى‏ شوند».

در روایات پرشمار دیگرى که از پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام نقل گردیده، پاداشهاى فراوان دیگرى براى شیعه على علیه السلام نقل شده است که به مواردى از آن اشاره مى‏ کنیم: براى شیعه على هشت در از درهاى بهشت باز مى‏ شود که از هر درى که خواسته باشد بدون حساب وارد گردد.

 ـ در روز قیامت نامه عمل شیعه به دست راستش داده مى‏ شود.

ـ خداوند سکرات مرگ را بر شیعه آسان مى‏ نماید.

ـ شیعه على مانند برق از پل صراط عبور مى ‏کند.

ـ براى شیعه دیوان و حسابى گشوده نمى‏ شود.

ـ شیعه على بر منابرى از نور قرار داده مى‏شود و در قیامت هیچ حزن و اندوهى ندارد.

ـ شیعه على در قیامت از گناهکاران شفاعت مى‏ کند.

ـ ملائکه الهى و انبیا در قیامت به دیدار شیعه على آمده، با او مصافحه مى ‏نمایند.

ـ شیعه على × در کنار حوض کوثر به ملاقات پیامبر و اهل بیت علیه السلام مى ‏رود.

ـ خداوند در قیامت از على و شیعه او راضى است.

ـ اعمال شیعه على در قیامت مورد قبول خداوند واقع مى ‏شود. و ….

منابع :

[1] . کمال الدین و تمام النعمه، ص ۳۶۱٫.

[2] . بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۸۸ ـ ۸۹٫.

[3] . فضائل الشیعه، صدوق؛ الشیعه فى احادیث‏الفریقین، ابطحى؛ بحارالانوار، محمدباقر مجلسى، ج ۶۵ و…