ابن سيرين معتقد است که درخت ياسمين زني است که توانگر و بدخو
و در عين حال خوب رو که خوي بدش را به ديدن روي زيبايش تحمل مي کنيم.
اگر ياسمين مفيد باشد، همان زن توانگر است ولي نيکو فرجام و خوش عاقبت.
ياسمين چون گل هاي درختي است با ريشه عميق و عمر زياد.
لذا ديدنش در خواب نيکو است. درخت ياسمين خوب است،
اما اگر کسي گل ياسمين از درخت بچيند و به شما بدهد خوب نيست زيرا بين شما و آن کس هر کس هست جدايي مي افتد.
شايد دهنده گل همان نباشد اما گرفتن گل تنهاي ياسمين نشان جدايي است بين گيرنده و شخصي که مورد توجه اوست.
اگر دهنده گل ناشناس باشد غمي است زودگذر و نه چندان ديرپا. چيدن ياسمين از درخت را نيز خوب ننوشته اند
و غم و رنج و دوري و جدايي و فراق تعبير دارد.
زيرا ياسمين چون از شاخه جدا شود زرد و پرپر مي شود و از بين مي رود.
برخلاف آن که اگر ساقه اش در آب باشد مدتي مي ماند.