خانه / ذکر و دعاهای قرآنی / آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن

آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن را برای شما عزیزان قرار دادیم .

آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن
آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن

آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن,آداب سوره یاسین,آداب ختم کردن سوره یاسین,آداب و شرایط ختومات سوره یس,گرفتن جاجت با ختم سوره یس,زمان و مکان ختم سوره یس

آداب و شرایط ختومات سوره مبارکه یاسین برای حاجت گرفتن

آداب خواندن سوره مبارکه یاسین،در زمان و مكان های خاص، به تعداد معین و به گونه های مخصوص می باشد كه از آن با عنوان«ختومات یاسین»یاد می شود. بنابراین خواندن سوره مبارکه یاسین، مثلاً یک مرتبه  یا چند مرتبه  در هر روز و اهدای ثواب آن به حضرت زهرا(س) یا امیرمؤمنان(ع) یا حضرت زینب(س) یا امامان معصوم(ع) شرایط و قیودی را كه در اینجا یادآور می شویم، ندارد.

آداب ختومات برای وقتی است كه انسان برای برآورده شدن حاجتی به یک دستورالعمل و ختم خاص روی می آورد. در آن صورت است كه رعایت چند مطلب ذیل ضرورت پیدا می كند:

استخاره و انتخاب

اجرای دستورالعمل ها و خواندن یكی از ختومات «سوره مباركه یاسین» توفیقی است كه نصیب همگان نمی شود. حتّی شخصی كه به لطف خدا ختمی را به انجام رسانده است، معلوم نیست كه همیشه این عنایت شامل حال او باشد و در هر زمان بتواند این كار را انجام دهد؛ زیرا درِ رحمت الهی،گاهی  به روی اشخاص باز می شود. با توجه به این منزلت و پایگاه والای ختومات است كه می توان گفت: فردی كه بر انجام ختمی مصمّم گشته است،حتماً قلبی نورانی دارد و توفیقی الهی او را همراهی می كند كه توانسته است با عزمی راسخ  خود را برای  انجام یك ختم  آماده سازد. بنابراین،خواندن سوره یاسین بركت و رحمتی است كه انسان آن را به دست می آورد، اما رحمت برتر برای او وقتی است كه بتواند یک یا چند ختم آن را به جا آورد؛ زیرا ،در انجام ختم،انسان مدت بیشتری با یاسین همراه است و با زدودن كدورت های دل از دنیا جدا و در عالم معنا پرواز می كند.

ختومات دارای انواع گوناگون و طریقه های بسیاری است؛ مثلاً خواندن هفت،ده ،چهل و یا حتّی هفتاد مرتبه سوره یاسین در یک روز،كه در ختومات آمده بود. و نیز مدّت خواندن از یک تا هشتاد روز هم گسترش داشت و اشتغال آدمی به انجام ختومات، در برخی از اوقات، به ساعت ها هم می رسد.بنابراین،ختومات دارای دایره ای وسیع و انواع فراوان و گوناگون می باشد. از طرف دیگر، انسان ها از نظر شخصیتی دارای تفاوت های بسیار هستند؛ از قبیل حالات و روحیات متفاوت، میزان عبودیت و دوری از گناه، هم نشینی با خوبان و بدان، اخلاق و خصلت های گوناگون، دختر یا پسر، زن یا مرد بودن، تفاوت سن(نوجوانی،جوانی،میانسالی یا كهنسالی)، دارا بودن روح سبک یا سنگین، تفاوت سرعت در حركت های معنوی. مجموعه ی این امور از آدمیان اشخاصی متفاوت می سازد؛ به طوری كه حتّی نمی توان دو نفر را در همه ی جهات یكسان پیدا كرد.

مطلب قابل توجه دیگر این است كه هر فردی كه به انجام عملی رومی آورد، دارای نیاز،حاجت و هدف مخصوص به خود است و همه از خواندن و انجام ختومات، یک هدف را تعقیب نمی كنند. همه ی این تفاوت ها انسان را به این ضرورت می رساند كه هر فرد لازم است دستورالعمل مناسب با شخصیت و نیاز خود را انتخاب كند و انجام دهد. از این رو لازم است به درگاه الهی رو آورد و از او كمک بطلبد و از خدا بخواهد كه او را تنها نگذارد و به راه مستقیم هدایتش كند و ختمی را كه كارگشا و نزدیک ترین مسیر به هدف باشد، به او بنمایاند. و خدای مهربان، به یقین، او را به سرچشمه حقیقت هدایت خواهد كرد و بدین جهت است كه بزرگان اهل معنا مناسب دانسته اند شخص با استخاره دستورالعملی را انتخاب و به انجام آن اقدام كند.

صدقه و انفاق به نیازمندان

با نگاهی گذرا به دستورات معنوی اسلام، اثبات می شود كه همواره انجام عبادات همراه با توجه به خلق خدا و سود رساندن به آنها می باشد و آن طور نیست كه عبادتی بدون توجه به مردم مورد تأكید دین مبین اسلام باشد. مثلاً در ماه مبارک رمضان  انسان روزه می گیرد و عبادت بیشتری به جا می آورد و دست نیاز و دعا به پیشگاه خدا دارد، در نهایت به روز عید فطر كه می رسد، بر او واجب است  به عنوان زكات فطره مقداری از مال خود را به فقیران بدهد. فردی كه به حج می رود و مراسم آن را به جا می آورد در روز عید قربان گوسفند قربانی می كند و گوشت آن را به مستمندان می دهد. خداوند در قرآن كریم در كنار بر پا داشتنِ نماز انفاق را آورده است و پرداختن زكات را مقرّر فرموده است.

از مجموع این دستورات در می یابیم كه خدا عبادت كسی را مقبول درگاه خود قرار می دهد كه به خلق خدا نیز نفعی رسانده باشد و توجهی به آنان داشته و فقط،در خلوت عبادت و تنهایی و راز و نیاز،در لاک خود نباشد. از این رو، بزرگان اهل معنا برای نتیجه بخش بودن ختومات و دستورالعمل ها فرموده اند كه لازم است انسان در آغاز یا در میانه و یا فرجام عمل چیزی را به عنوان صدقه به فقیران بدهد و یا گوسفندی قربانی كند و یا مقداری گوشت بخرد و در اختیار آن ها قرار بدهد و یا اینكه با كمک های نقدی در رفع مشكلات آن ها بكوشد؛ زیرا صدقه دادن موجب خشنودی و رضوان الهی می باشد و نیز باعث موفقیت و نتیجه دار بودن «ختم» می شود.

مطلب مهم تر در انفاق و صدقه دادن به مستمندان این است كه این عمل نوعی سپاس از خداست به جهت توفیق در انجام این ختومات و عبادات. یعنی آدمی می بیند كه خدا در رحمت را به روی او گشوده و او را بر سر سفره ی پر خیر و بركت «یاسین» نشانده است؛ لذا ،به شكرانه ی این نعمت بزرگ،به دیگران خیرات می كند و در راه شادی آنان می كوشد.

«یاسین» برای صاحب ختم

ختومات، كه آثار خاصی بر آن ها مترتّب می شود، به طور كلّی از انسانی ریاضت كشیده و اهل معنا و سالک راه معنویت به دیگران می رسد. انسان های بزرگ بوده اند كه با مراقبت های معنوی و روحانی و زحمت های بسیار توانسته اند آن آثار را كشف كنند و به ارمغان در اختیار دیگران قرار دهند. پس در پای هر دستورالعمل، انسانی بزرگ و صاحب كشف و كرامت ایستاده است و آن دستورالعمل درختی است پر ثمر كه باغبان برای رشد آن رنج بسیاری را بر خود هموار كرده است؛ لذا قدرشناسی از صاحبان نعمت، اقتضا می كند كه ما به صاحبان دستورالعمل ها بی اعتنا نباشیم و آن ها را از یاد نبریم و با خواندن سوره مباركه یاسین و اهدای ثواب آن به روح آن بزرگان، مراتب قدرشناسی خود را ابراز داریم. در این صورت است كه فرد می تواند راه رسیدن به مقصد و مقصود خود را هموار ببیند و از خواندن ختمی خاص،آثار مناسب را برداشت كند و به نتایج آن امیدوار باشد.

وحدت زمان و مكان در ختم «یاسین»

در باب  ختومات، یكی از با اهمیت ترین آداب انجام آن، رعایت وحدت زمان و مكان است. ناگفته نماند كه این مطلب مربوط به دستورالعمل ها و ختوماتی است كه در یک روز یا یک مجلس پایان نمی یابد و انجام دادن آن ها طی چند روز صورت می پذیرد. مانند ختم یاسین كه حالت های مختلفی دارد؛ مثلاً در ده روز، هر روز هفت مرتبه یا در چهل روز، هر روز هفت مرتبه می باید یاسین را تلاوت كرد. در این جا، بر كسی كه می خواهد مدتی را در آستانه ی قرآن باشد و مصمم گشته است چنین ختمی را به جا آورد، لازم است كه وحدت زمان و مكان را رعایت كند؛ یعنی، در هنگام انجام ختم، هر روز در زمانی معین به مكانی خاص رفته، طبق دستور، به تلاوت آیات و یا خواندن اذكار بپردازد تا به نتیجه مطلوب دست یابد و به مقصد و حاجت خویش نزدیک شود. باتوجه به اهمیت این موضوع در ختومات یاسین و تاثیر آن در روشن  شدن نتایج ختومات،نگاهی گذرا به این دو مفهوم خواهیم داشت:

وحدت زمان: مقصود از وحدت زمان در ختم یاسین این است كه فرد برای خواندن قرآن و اذكار مورد نظر اهمیت قائل شود و برای آن عمل زمانی را  معین می كند كه در آن تمركز روحی بیشتری دارد. او  باید، به یاد داشته باشد كه در تمام مدت به جا آوردن ختم،در همان وقت خاص و با حضور قلب به عبادت و راز و نیاز خداوند مشغول گردد. این زمان خاص ممكن است در ابتدای روز و بعد از نماز صبح باشد یا آخر شب  یا هر وقتی كه ارتباط او با دیگران كمتر است. به هر حال، او امور زندگی خود را طوری تنظیم كند كه برخوردی با زمان انجام ختم پیدا نكند. آنگاه،كمال سعی را داشته باشد تا ختومات و اذكار در زمان خود انجام گرفته و هیچ خلل و نقصی در نظم آن ها وارد نشود. اگر حادثه ای، اختیار را از كف او ربود و یا مزاحمتی پیش آمد، باید كوشش كند،در حد توان، مقداری از اول و یا آخر وقت مقرر را درک كند. یعنی،اگر زودتر ختم را به جا می آورد،باید طوری آغاز كند كه اواخر ختم در اوایل وقت مقرر  واقع شود و مقداری از اعمال ختم، در آن وقت مقرر انجام شود  و اگر مجبور شد دیرتر انجام دهد، به گونه ای ختم را آغاز كند كه مقداری از زمان اشتغال به ختم در اواخر وقت مقرر قرار گیرد.

در این باره، توصیه دیگری وجود دارد و آن این است كه فرد می تواند ختم خود را پس از یكی از نمازهای روزانه قرار دهد. در این صورت،اگر روزی نمازش به تاخیربیفتد، باز هم عمل او بعد از آن نماز واقع شده است. در این صورت، می توان گفت كه او ختم را، در هر روز، بعد از نماز و در وقت خاص به جا آورده است.

وحدت مكان: علاوه بر انتخاب زمان خاص، فرد علاقه مند به انجام ختومات باید مكان خلوت و بی مزاحمتی را برای خود معین كند و هر روز آنجا حاضر شود و به مناجات و عمل خاص خود بپردازد. روشن است كه برای انجام این حركت مهم، باید مكانی را برگزیند كه دور از رفت و آمد افراد باشد؛ یعنی، در تنهایی و با تمركز ذهن و حضور قلب، به انجامِ آن ختم روی آورد. پس، مقصود از مكان خاص جایی است  ثابت و معین كه توجه و حضور قلب انسان را بالامی برد. بنابراین اگر به جا آورنده ختومات و اذكار برای خود جایی را معین نكند و در هر جایی كه شده، به خواندن اذكار بپردازد معلوم می شود كه این فرد برای اعمال خود اهمیت لازم را  قائل نیست و این روش ضمن اینكه حضور قلب را از بین می برد چه بسا انسان را به ریاكاری و خود نمایی نزدیک  كند. در مقابل،كسی كه كنج تنهایی را انتخاب می كند، در مناجات با خدا دلی روشن داشته و بی تردید از اعمال خود بهره ای بسیار می برد.

برای این كه وحدت مكان، در طول مدت ختم حفظ شود، بهتر است فرد در مكانی  كه هر روز می نشیند و به خواندن یاسین و ذكر مشغول می گردد، سجاده یا زیراندازی مخصوص پهن نماید. اگر روزی نتوانست، در آن مكان حضور یابد، این سجاده را درجای جدید افكنده و اذكار خود را روی آن به جا آورد. در این صورت، هرچند نتوانسته است در مكان روز  پیشین باشد، اما روی سجاده و زیراندازی كه در آن مكان بوده اعمال را به جا آورده است. بدین شكل، مقداری از وحدت مكان حفظ شده است.

بی گمان، معین كردن زمان و مكان خاص برای عبادت نشان دهنده این است كه فرد خلوت كردن با خدا را دوست داشته، قصد دارد كه دل از دنیا بركنده، اشتغال های آن را از خود دور سازد و از همه چیز روی برگردانده و فقط چهره دل به جانب او داشته باشد. از این روی، هر شب و هر روز، آن مكان و زمان را جستجو می كند و به طرف آن می رود. در حقیقت،آن مكان مسجد كوچكی است كه با علاقه و عشق خود آن را ساخته است. هنگامی كه به طرف آن مكان خاص می رود، عشق به عبادت از باطن او فوران می كند. این جاست كه معنویت، همه وجود او را فرا می گیرد. بی شک، این وضع قابل قیاس با آن وضعی كه انسان در هر زمان و مكانی ختمی را به جا آورد  و مراقبت نكند كه جایی خلوت و زمانی فارغ از دنیا داشته باشد، بسیار تفاوت دارد؛ چون در این صورت،معنویت قابل توجهی را به دست نخواهد آورد. بدین جهت است كه در كلمات بزرگان اهل معنا، رعایت وحدت زمان و مكان به شكل «دستوری الزامی» درآمده است. اگر فرد در پی معنویت و حیات روح و نورانیت قلب و دست یابی به اثر مخصوصی از ختمی باشد، می بایست، برای انجام آن، زمان و مكان خاصی را معین كرده و همیشه در رعایت آن ها بكوشد.

در باب رعایت وحدتِ زمان و مكان، نكته ارزنده دیگری وجود دارد. خداوند عالم همه امور را به وسیله ی فرشتگان انجام می دهد؛ یعنی، بر هر كاری فرشته ای موكل كرده است و در هر مكانی، فرشتگان بسیاری قرار داده است. آن گاه كه انسان،در مكان و زمان خاص، ذكر و ختمی را به جا می آورد، فرشتگان آن محیط با او دوست گشته و انس گرفته و برای او دعا می كنند و در واقع، او را در انجام ختم كمک می كنند و به دعای او آمین می گویند. این نكته مهم بدان معناست كه فرد، در راه رسیدن به مقصد، هرگز تنها نیست و فرشتگان بیشتری او را همراهی می كنند و در راه تحقق و وصول به اهداف و مقاصد، كمک كار او می باشند. پس می توان گفت كه وحدت مكان، در راه حركت كردن به سوی خدا، همراه ساختن فرشتگان بیشتر و در نتیجه برآورده شدن حاجت ها را در پی دارد. اگر انسان برای رسیدن به هدفی و یا برداشتن مانعی خود به تنهایی اقدام كند، ممكن است به نتیجه ی مطلوب نرسد. اما اگر دیگران در كنار او قرار بگیرند و در وصول به هدف و رفع آن مانع او را همراهی و كمک كنند، بی تردید به هدف می رسد و مطلوب را به دست خواهد آورد.

بدین جهت است كه انجام دادن ختومات، با رعایت آداب آن از جمله حفظ وحدت زمان و مكان، تاثیر بسزایی در تغییرِ حال انسان و هم چنین  بر آورده شدنِ حوائج او دارد. می توان گفت اگر كسی اهل ختومات نباشد و یا خلوتی با خدا نداشته باشد، بعید است تغییری بنیادی در وجود او پدید آید. اما كسی كه خلوت نشینی با خدا دارد، بی تردید روحیه ی او تغییر یافته و قلب او به نور ایمان روشن شده و معرفت الهی وجود او را فرا می گیرد.

بازنشر : سایت دعاگو

درباره ی admin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *