امام سجاد (ع) بعد از خواندن 13 رکعت نماز شب و پس از نافله شب دعایی می خواندند متن کامل دعای نافله شب امام سجاد (ع) به همراه ترجمه فارسی دعا را در ادامه برای شما عزیزان در سایت دعاگو آماده کردیم .

دعایی که امام سجاد (ع) بعد از نافله شب می خوانده اند,دعای پس از نافله امام سجاد (ع),کیفیت و نحوه خواندن نماز نافله,دعای نافله شب,دعای امام سجاد با ترجمه,امام سجاد بعد نافله شب چه دعایی می خواند

نحوه ختم بسیار مجرب سوره مبارکه انعام و ذکر مخصوص پس از آن برای طلب حاجت فوری

سزاوار و شایسته آنست که بعد از فارغ شدن تو از سیزده رکعت نماز شب، تبرک جوئی به خواندن دعائی که سید الساجدین امام زین العابدین (علیه السلام) به خواندن آن تبرک می جسته اند، و آن دعا از جمله ادعیه صحیفه کامله سجادیه است و آن اینست:

اللهم یا ذا الملک المتابد بالخلود، و السلطان الممتنع بغیر جنود ولا اعوان، و العز الباقی علی مرالد هور و خوالی الاعوام، و مواضی الازمان و الایام، عز سلطانک عزا لاحد له باولیة، و لا منتهی له باخریة، و استعلی ملکک علوا سقطت الاشیاء دون بلوغ امده، و لا یبلغ ادنی مااستأثرت به من ذلک اقصی نعت الناعتین. ضلت فیک الصفات، و تفسخت دونک النعوت، و حارت فی کبریائک لطائف الاوهام.

خداوندا ای صاحب پادشاهی جاوید، و سلطنتی که بدون سپاه و یاور مقاومی در برابر خود ندارد، و عزتی که در گذشت روزگار و گذر سالها و زمانها و روزها زوال نپذیرد، سلطنت تو عزیز و چیره است عزتی که آغاز و پایانی ندارد، و ملک و حکومتت آنقدر بلند پایه است که اشیاء پیش از رسیدن به نهایتش ساقط شوند، و دورترین افقهای وصف کنندگان به کوتاهترین درجاتی از آن که ویژه خود ساخته ای دست نیابد، همه توصیف ها درباره ات بیراهه است، و رشته تمامی تعاریف پیش از رسیدن به ساحت مقدست پاره گشته، و اندیشه های باریک در برابر کبریایی تو حیران و سرگردان مانده است.

کذلک انت الله الاول فی اولیتک، و علی ذلک انت دائم لا تزول، و انا العبد الضعیف عملا، الجسیم املا، خرجت من یدی اسباب الوصلات الا ما وصله رحمتک، و تقطعت عنی عصم الامال الا ما انا معتصم به من عفوک، قل عندی ما اعتد به من طاعتک، و کثر علی ما ابوء به من معصیتک، و لن یضیق علیک عفو عن عبدک و ان اساء، فاعف عنی.

تو اینگونه خدایی، که در اولیت خود اولی، و بر این صفت، دائمی و زوال نپذیری، و من بنده ای هستم که از لحاظ عمل ناتوان و از نظر آرزو تنومندم، تمام اسبابها که مرا به مرادم رساند از دستم برون شده جز یک سبب که آن رحمت توست، و دستاویز آرزوها همگی از من بریده گشته جز آن دستاویزی که از آمرزشت بدست دارم، از طاعتی که قابل اعتناء باشد جز اندکی ندارم، و مقدار معصیتی که موجب بازگشت من می شود بر من بسیار است، و چشم پوشی از بنده ات هر چند بد کرده است بر تو تنگ نگیرد، پس از من در گذر.

اللهم و قد اشرف علی خفا یا الاعمال علمک، و انکشف کل مستور دون خبرک، و لا تنطوی عنک دقایق الامور، و لا تعزب عنک غیبات السرائر، و قد استحوذ علی عدوک الذی استنظرک لغوایتی فانظرته، و استمهلک الی یوم الدین لاضلالی فامهلته فاوقعنی، و قد هربت الیک من صغائر ذنوب موبقة، و کبائر اعمال مردیة، حتی اذا قارفت معصیتک، و استوجبت بسوء سعیی سخطک، فتل عنی عذار غدره، و تلقانی بکلمة کفره، و تولی البراءة منی، و ادبر مولیا عنی، فاصحرنی لغضبک فریدا، و اخرجنی الی فناء نقمتک طریدا، لا شفیع یشفع لی الیک، و لا خفیر یؤمننی علیک، و لا حصن یحجبنی عنک، و لا ملاذ الجأ الیه منک، فهذا مقام العائذ بک، و محل المعترف لک، فلا مضیقن عنی فضلک، و لا یقصرن دونی عفوک، و لا اکن اخیب عبادک التائبین، و لا اقنط و فودک الاملین، و اغفرلی انک خیر الغافرین.

خداوندا آگاهی تو بر اعمال مخفیانه اشراف دارد، و هر پوشیده ای در قبال اطلاع تو مکشوف است، و امور باریک از نظر تو پوشیده نیست، و اسرار مخفی از دید تو پنهان نباشد، و همانا آن دشمنت که در منحرف ساختنم از تو مهلت خواسته و مهلتش داده ای، و تا روز قیامت از تو در گمراه ساختنم زمان خواسته و زمانش داده ای بر من چیره گشته و مرا در آن وادی افکنده است، و حال آنکه من از گناهان کوچک تباه کننده و معاصی بزرگ هلاکتبار بسوی تو گریخته ام تا اینکه چون دست به نافرمانیت آلودم و با کوشش زشتم مستوجب خشم تو گشتم لجام نیرنگش را از من بگرداند و با سخن کفرش که به من گفت کافر شو با من روبرو شد و برات بیزاری از مرا بدست گرفت و پشت به من نموده به عقب گریخت و مرا یکه و تنها در بیابان خشم تو گذاشت، و به آستانه کیفرت با حالتی طرد شده بیرون برد، نه شافعی در کار است که از من به نزدت شفاعت کند، و نه پناهگاهی که از تو بسوی آن پناه برم، پس اینجا جایگاه پناهنده به تو و محل معترف به پیشگاه توست، پس باید که فضل تو از شامل حال من شدن تنک نباشد، و آمرزشت نسبت به من نارسا نباشد، و زیانکارترین بندگان تو به کارت نباشم، و نه نومیدترین آرزومندان وارد بر تو، و مرا بیامرز که تو بهترین آمرزندگانی.

اللهم انک امرتنی فترکت، و نهیتنی فرکبت، و سول لی الخطأ خاطر السوء ففرطت، و لا استشهد علی صیامی نهارا، و لا استجیر بتهجدی لیلا، و لا تثنی علی باحیائها سنة، حاشا فروضک التی من ضیعها هلک، و لست اتوسل الیک بفضل نافلة مع کثیر ما اغفلت من وظائف فروضک، و تعدیت عن مقامات حدودک، الی حرمات انتهکتها، و کبائر ذنوب اجترحتها، کانت عافیتک لی من فضائحها سترا، و هذا مقام من استحیا لنفسه منک، و سخط علیها و رضی عنک، فتلقاک بنفس خاشعة، و رقبة خاضعة، و ظهر مثقل من الخطایا، واقفا بین الرغبة الیک، و الرهبة منک، و انت اولی من رجاه، و احق من خشیه واتقاه، فاعطنی یا رب ما رجوت، و آمنی ماحذرت، و عد علی بعائدة رحمتک، انک اکرم المسؤولین.

خداوندا مرا امر کردی و من ترک نمودم، و مرا بازداشتی و من مرتکب شدم، و اندیشه های ناپاک، خطاها را در نظرم آرایش داد پس در انجام وظیفه کوتاهی کردم، نه روزی را گواه روزه ام می گیرم، و نه با بیداری شبی به تو پناه می جویم، و تو به سبب احیاء سنتی در آن بر من ثنا نگویی، سوای آن واجباتت که هر کس تباهش سازد هلاک شود، و نیز با فضل هیچ مستحبی به تو متوسل نگشتم با اینکه از بیشتر وظائف واجب غفلت ورزیده ام، و از مرزهایی که معین نموده ای تجاوز نموده، پرده حرامها را دریدم، و به گناهان بزرگی دست آلودم، که عافیت تو پوششی برایم از رسواییهای اینها بوده است. و اینجا جایگاه کسی است که به خاطر خودش از تو خجالت می کشد، و بر خویش خشم گرفته و از تو خشنود است، پس با نفسی خاشع و گردنی خاضع و پشتی سنگین از خطاها در مقابلت قرار گرفته، و میان دو حالت گرایش به تو و هراس از تو ایستاده و تو از همه کس که باید به او امید بست سزاوارتری، و از هر کس که باید از او ترس و پرهیز داشت شایسته تری، پروردگارا پس آنچه را امیدوارم به من ببخش، و از آنچه در حذرم مرا ایمنی ده، و با بهره ای از رحمتت به من رو کن، که تو گرامی ترین درخواست شدگانی.

اللهم و اذا سترتنی بعفوک، و تغمدتنی بفضلک فی دار الفناء بحضرة الاکفاء، فاجرنی من فضیحات دار البقاء، عند مواقف الاشهاد من الملائکة المقربین، و الرسل المکرمین، و الشهداء و الصالحین، من جار کنت اکاتمه سیئاتی، و من ذی رحم کنت احتشم منه فی سریراتی، لم اثق بهم رب فی الستر علی، و وثقت بک رب فی المغفرة لی، و انت اولی من وثق به، و اعطی من رغب الیه، و ارأف من استرحم فارحمنی.

خداوندا همچنانکه مرا در دنیای فانی در حضور امثالم به آمرزش خویش پوشاندی، و به فضل خود فرا پوشاندی، پس از رسوائیهای دار بقاء آخرت در برابر گواهانی چون فرشتگان مقرب و پیامبران مکرم و شهداء و صالحان پناهم ده. چه بسا همسایگانی که گناهان خودرا از آنان می پوشاندم، و چه بسا خویشاوندانی که در نهانهایم از آنان شرم داشتم ولی با اینهمه – پروردگارا – به پرده پوشی آنان برخودم اطمینان نداشتم، و به تو – پروردگارا – در آمرزش اطمینان کردم، و تو شایسته تر کسی هستی که بدو اطمینان شود، و بخشنده ترین کسی که بدو گرایش یابند، و دلسوزترین کسی که از او خواستار ترحم شوند پس بر من رحم آور.

اللهم و انت حدرتنی ماء مهینا، من صلب متضائق العظام، حرج المسالک، الی رحم ضیقة سترتها بالحجب، تصرفنی حالا عن حال، حتی انتهیت بی الی تمام الصورة، و اثبت فی الجوارح، کما نعت فی کتابک: نطفة ثم علقه ثم مضغة ثم عظاما ثم کسوت العظام لحما، ثم انشأتنی خلقا آخر کما شئت، حتی اذا احتجت الی رزقک، و لم استغن عن غیاث فضلک، جعلت لی قوتا من فضل طعام و شراب اجریته لامتک التی اسکنتنی جوفها، و اودعتنی قرار رحمها، و لو تکلنی یا رب فی تلک الحالات الی حولی، او تضطرنی الی قوتی، لکان الحول عنی معتزلا، ولکانت القوة منی بعیدة، فغذوتنی بفضلک غذاء البر اللطیف، تفعل ذلک بی تطولا علی الی غایتی هذه، و لا اعدم برک، و لا یبطی بی حسن صنیعک، و لا تتأکد مع ذلک ثقتی، فاتفرغ لما هو احظی لی عندک، قد ملک الشیطان عنانی فی سوء الظن و ضعف الیقین، فانا اشکو سوء مجاورته لی، و طاعة نفسی له، واستعصمک من ملکته، و اتضرع الیک فی ان تسهل الی رزقی سبیلا.

خداوندا و تویی که مرا به صورت آبی پست و بی ارزش از صلبی با استخوانهای فشرده و درهم و تنگ راه به رحمی تنگ وارد ساختی، و آنرا به پرده هایی پوشاندی، و مرا در آنجا از حالی به حالی گرداندی تا مرا به صورت کاملی در آوردی و اعضاء و جوارح در من بساختی چنانکه در کتاب خویش توصیف کرده ای که: به صورت نطفه ای سپس خون بسته شده ای سپس گوشت جویده شده ای سپس استخوانهایی در آوردیم.

سپس استخوانها را گوشت پوشاندی و سپس مرا آفرینش دیگری دادی همانگونه که خواستی، تا اینکه چون نیاز به روزیت پیدا کردم و از یاری فضلت بی نیاز نبودم، قوتی از زیادی طعام و شرابی که برای کنیزت همانکه مرا در شکمش ساکن نموده و در آرامگاه رحمش سپرده بودی برایم قرار دادی. پروردگار من اگر در این حالات مرا به نیروی خودم وا می گذاشتی یا به قوت خویشم حواله می کردی البته که نیرو از من کناره بود و قوت از من دور، پس با فضل خویش همچون مهربانی نرم خو مرا تغذیه دادی، و اینها را از روی لطف و احسانت بر من کرده ای تا بدینجا رسیده ام، و در همه حال از مهربانی ات خالی نبوده، و خوشرفتاریت به من کند نبوده است، و با اینهمه اطمینانم به تو زیاده و محکم نشد تا خود را برای چیزی که نزد تو برایم به مراتب پربارتر است آسوده خاطر کنم، راستی که شیطان عنان مرا در بدگمانی و سستی یقین به دست گرفته، پس از سوء مجاورت وی با من و اطاعت نفسم از او به تو شکایت می کنم، و از تو می خواهم که مرا از چنگال اسارت وی نگهداری، و به سویت زاری می کنم در اینکه راه روزی مرا هموار سازی.

فلک الحمد علی ابتدائک بالنعم الجسام، و الهامک الشکر علی الاحسان و الانعام، فصل علی محمد و آله، و سهل علی رزقی و ان تقنعنی بتقدیرک لی، و ان ترضینی بحصتی فیما قسمت لی، و ان تجعل ما بقی من جسمی و عمری فی سبیل طاعتک، انک خیر الرازقین.

پس سپاس از آن توست بر اینکه به نعمتهای بزرگ آغاز کرده ای، و سپاس بر احسان و انعام را الهام نموده ای، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و روزی مرا بر من آسان نما، و به آنچه برایم مقدر فرموده ای قانعم ساز، و به قسمتم در آنچه قسمت من نموده ای خشنودم گردان، و آنچه از جسم و عمرم را که باقی مانده در راه اطاعتت قرار ده که تو بهترین روزی دهندگانی.

اللهم انی اعودبک من نار تغلظت بها علی من عصاک، و توعدت بها من صدف عن رضاک، و من نار نورها ظلمة، و هینها الیم، و بعیدها قریب، و من نار یأکل بعضها بعض و یصول بعضها علی بعض، من نار تذر العظام رمیما، و تسقی اهلها حمیما، و من نار لاتبقی علی من تضرع الیها، و لا ترحم من استعطفها، و لا تقدر علی التخفیف عمن خشع لها و استسلم الیها، تلقی سکانها باحرما لدینا من الیم النکال و شدید الوبال. و اعوذبک من عقاربها الفاغرة افواهها، و حیاتها الصالقة بانیابها، و شرابها الذی یقطع امعاء و افئدة سکانها، و ینزع قلوبهم، و استهدیک لما باعد منها و اخر عنها.

خداوندا پناه می برم به تو از آتشی که بدان بر آنکس که فرمانت نبرده خشم گرفته ای، و آنکس را که از رضای تو روی گردانده بدان تهدید نموده ای، و از آتشی که نورش ظلمت است، و آسانش دردناک و دورش نزدیک، و از آتشی که پاره ای پاره دیگرش بخورد و پاره ای بر پاره دیگر یورش برد، و از آتشی که استخوانها را خاکستر کند، و به کام اهلش آب جوشان ریزد، و از آتشی که بر آنکس که بدو زاری کند شفقت نورزد، و بر آنکس که از او مهر جوید رحم نیاورد، و قادر بر تخفیف یافتن بر کسی که در برابرش خاشع گشته و تسلیم شود نباشد، با ساکنان خود به سوزانترین چیزی که در اختیار دارد از عذاب دردناک و وبال شدید برخورد کند. و پناه می آورم به تو از عقربهای آن که دهانها باز کرده و از مارهایش که پیوسته می گزند، و از نوشیدنیش که دلها و روده های ساکنان خود را قطعه قطعه ساخته و دلهایشان را از جا می کند، و از تو هدایت به آنچه را که از این همه دور سازد و عقب اندازد جویایم.

اللهم صل علی محمد و آله، و اجرنی منها بفضل رحمتک، واقلنی عثراتی بحسن اقالتک، و لا تخذلنی یا خیر المجیرین انک تقی الکریهة، و تعطی الحسنة، و تفعل ما ترید، و انت علی کل شی ء قدیر.

خداوندا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از آن آتش به فضل رحمت خویش پناه ده، و با گذشت نیکویت از لغزشهایم در گذر، و مرا خوار و بی یاور مساز، ای بهترین پناه دهندگان، که تو ناخوشایندها را باز می داری، و نیکی را می بخشی، و هرچه خواهی می کنی، و تو بر هر چیز توانائی.

اللهم صل علی محمد و آله اذا ذکر الابرار، و صل علی محمد و آله مااختلف اللیل و النهار صلاة لا ینقطع مددها، و لا یحصی عددها، صلاة تشحن الهواء، و تملا الارض و السماء، صلی الله علیه و آله حتی یرضی، و صلی الله علیه و آله بعد الرضا، صلاة لا حد لها و لا منتهی، یا ارحم الراحمین.

خداوندا بر محمد و آل او درود فرست آنگاه که نیکان یاد شوند، و بر محمد و آل او درود فرست تا شب و روز در گردش است، درودی که پشتوانه اش قطع نگردد و تعدادش به شمار نیاید، درودی که فضا را پر کند و زمین و آسمان را سرشار سازد. و درود خدا بر او و خاندانش تا راضی شود، و درود خدا بر او و خاندانش پس از رضایتش، درودی که آنرا حد و نهایتی نباشد ای مهربانترین مهربانان.

**********************************************************

بازنشر : سایت دعاگو (مرجع کامل ذکر و دعاهای قرآنی و سریع الاجابه)