نماز و دعای روز بیستم ماه رمضان – شرح و تفسیر دعای روز بیستم رمضان

نماز و دعای روز بیستم ماه رمضان – شرح و تفسیر دعای روز بیستم رمضان

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com نماز و دعای روز بیستم ماه رمضان – شرح و تفسیر دعای روز بیستم رمضان را برای شما عزیزان قرار دادیم . ذکر و دعا و نماز و تفسیر دعای مخصوص روز بیستم ماه مبارک رمضان . امروز بیستمین روز از ماه رمضان است و در این پست اعمال روز بیستم رمضان رو گردآوری کردیم …

نماز و دعای روز بیستم ماه رمضان – شرح و تفسیر دعای روز بیستم رمضان,دعای روز بیستم رمضان,نماز مخصوص روز بیستم رمضان,تفسیر دعای روز بیستم رمضان,شرح دعای بیستمین روز از ماه رمضان,دعای پیامبر در روز بیستم رمضان

نماز و دعای روز بیستم ماه رمضان – شرح و تفسیر دعای روز بیستم رمضان

***********************************

شرح دعای روز بیستم ماه رمضان از آیت الله مجتهدی (ره)

اللهم افتح لی فیه ابواب الجنان و اغلق عنی فیه ابواب النیران

و وفقنی فیه لتلاوه القرآن یا منزل السکینه فی قلوب المومنین

اللهم افتح لی فیه ابواب الجنان

در اینجا منظور از اینکه می گوییم خدایا درهای بهشت را بر روی من بگشای این است که خداوند ما را از گناهانی که در طول عمر خویش انجام داده ایم پاک سازد و حسنات و کارهای نیک ما را افزون سازد؛ چرا که تا انسان گنهکار باشد و از خیرات و حسنات به دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود و تنها هنگامی دربهای بهشت روی او گشوده می شود که هیچ گناهی بر او نباشد و اینکه می گوییم درهای بهشت را بر روی ما بگشای، به این خاطر است که خداوند به ما عنایت فرماید تا طوری در دنیا زندگی کنیم که بتوانیم در آخرت از هر دری که خواستیم وارد بهشت شویم.

و اغلق عنی فیه ابواب النیران
برای آنکه بفهمیم منظور از «اغلق عنی فیه ابواب النیران» چیست؟ اشاره می کنیم به فرموده خداوند عز و جل در قرآن کریم: «الم یعلموا انه من یحاد الله و رسولا فان له نارجهنم خالدا فیها» (توبه / آیه 64) یعنی «آیا نمی دانند که هر کس با خداوند و رسولش دشمنی نماید، آتش جهنم برای اوست که در آن جاودان خواهد ماند» و با توجه به این آیه شریفه در می یابیم ما در این روز در اصل با این دعا از خداوند می خواهیم ما را جزء کسانی قرار دهد که از دستورات ذات اقدسش و رسول گرامی اش پیروی کنیم چرا که پیروی از خداوند و رسولش برابر با رستگاری در دنیا و آخرت و دوری از آتش دوزخ است.

و وفقنی فیه لتلاوه القرآن یا منزل السکینه فی قلوب المومنین ؛ و مرا در این روز توفیق تلاوت قرآن عطا فرما ای فرود آورنده وقار و سکینه بر دل های اهل ایمان
از پیامبر اکرم (ص) توصیه هایی در مورد تلاوت قرآن دارند. رسول گرامی اسلام فرمودند: «نوروا بیوتکم بتلاوه القرآن اولا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری، صلوا فی لکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم فان البیت اذا کثر فیه تلاوه القرآن کثر خیره و انسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تصنئی نجوم السماء لاهل الدنیا» (اصول کافی، جلد 4)

یعنی «خانه های خود را به تلاوت قرآن روشن کنید و آنها را گورستان نکنید چنانچه یهود و نصارا کردند، در کلیساها و عبادتگاه های خود نماز کنند ولی خانه های خویش ار معطل گذارده اند (و در آنها عبادتی انجام ندهند) زیرا که هر گاه در خانه بسیار تلاوت قرآن شود خیر و برکتش زیاد شود» و اهل آن به وسعت رسند و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی دارد چنانچه ستارگان آسمان برای اهل زمین می درخشند و ما نیز می دانیم که هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «لکل شی ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان» یعنی «هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ما، ماه مبارک رمضان است» پس با اینحال ما نیز از خداوند در این روز می خواهیم که به ما توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم کلام نورانیش را تلاوت کرده و به آن جامه عمل بپوشانیم.

شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان از جواد محدثی

أَللّـهُمَّ افْتَحْ لى فیهِ أَبْوابَ الْجِنانِ وَ أَغْلِقْ عَنّى فیهِ أَبْـوابَ النّـیرانِ

وَ وَفِّـقْـنى فـیهِ لِتِـلاوَهِ الـْقُـرْانِ یا مُنْزِلَ السَّکینَهِ فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ.

فرازهای این دعا عبارت است از:

بهشت به «بها»ست، نه به «بهانه»
درهاى جهنّم
در خدمت قرآن بودن
آرام بخش دلها

بهشت به «بها»ست، نه به «بهانه»
بهشت، جاى صالحان و پاکان است،

بهاى بهشت، «عمل صالح» است،

درهاى بهشت، از طریق «تقوا»، «جهاد»، «طاعات» و «صالحات» به روى انسانها گشوده مى گردد.

اگر در دعاى امروز، از خداوند گشایش درهاى بهشت را به روى خودمان درخواست کرده ایم، باید برگ ورود به بهشت را هم فراهم کنیم. جواز ورود به بهشت جاودان، اعمال نیک و طاعتِ خدا، اطاعت از رسول، انجام واجبات، ترک محرّمات، خدمت به مردم و دورى از ستم است.

بهشت جاى هر دیو و دد نیست.

بهشت، خانه ناپاکان آلوده دامن نیست.

بهشت، سراى اقامت گنهکاران پلید نیست.

با بار گنه ز دام جستن نتواندژبانى حشر را گذشتن نتوانروزى است که بى برگ تردّد به بهشتآن سوى پل صراط رفتن نتوان
بهشت، در مقابل «عمل» است و عمل، برگ تردّد و جواز ورود به بهشت است.

اگر سراى آخرت و خانه بهشت برایمان مهیّا شود، در سایه کارهاى نیکى است که در اجراى فرمان خدا انجام مى دهیم.

سنگ ها، آجرها و مصالح ساختمانى خانه آخرت، و قصرهاى بهشتى از صالحات و حسنات این دنیاى ما، تأمین مى شود.

دنیا، مزرعه آخرت است، «زندگى، زراعت وجودى انسان است، و هر کسى دهقانِ بذر «خویشتن» است».

دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسرکاى نور چشم من، بجز از کِشته، ندروى
جهان برپایه حساب و کتاب است، نه بیهوده.

وقتى که هستى «عبث» نیست و سرانجام بشر، رجعت «الى اللّه » است، پس فرجامى دارد، خوب یا بد، نعمت یا نقمت، بهشت یا دوزخ، سایه سار جنّت، یا شعله هاى سوزان جهنّم خدا.

همسایگى پیامبران و امامان و اولیاء و خوبان، یا همخانگى فراعنه و طواغیت و نِرون ها و شدّادها و جلاّدها و ستمگران تاریخ،

جوار رحمت حق، یا عذاب شدید خدا.

آنچه انسان را به یکى از این دو سرنوشت نیک و بد مى کشد، رعایت یا عدم رعایتِ «باید»ها و «نباید»هایى است که در اسلام، توسّط وحى و از زبان رسول خدا و ائمه اطهار علیه السلام و فقهاى دین و مکتبداران متعهّد بیان شده است.

رسول خدا در «حجّه الوداع»، خطاب به مسلمین فرمود:

«اى مردم!… هرچه که شما را به بهشت نزدیک مى کند و از آتش، دور مى سازد من شما را به آن فرمان دادم، و آنچه که شما را از بهشت دور کرده و به آتش نزدیک مى کند، شما را از آن نهى کردم…»

و… چه راهنمایى بهتر از قرآن، در این زمینه!

پس راه ورود به بهشت را هم از قرآن کریم بیاموزیم.

درهاى جهنّم
با ملاحظه آیات قرآن، و بررسى آیاتى که براى جمعیّت ها و افرادى وعده آتش مى دهد، مى توان پى برد که «درهاى جهنّم» کدام است…[1]

وعده هاى آتش در قرآن براى افراد زیر بیان شده است:

کافران، تکذیب کنندگان آیات خدا، مستکبرین، زراندوزان که انفاق نمى کنند، ستمگران، منافقین، مشرکین، و… کسانى دیگر.

همچنین در آیات، بهشت را براى کسانى همچون: «صابرین»، «متّقین»، «عمل کنندگان»، «شهیدان»، «توکل کنندگان» و «مطیعان خدا و رسول» و… بیان کرده است.

براى بسته شدن درهاى جهنّم به روى خود، باید از «کفر» و «استکبار» و «زراندوزى» و «احتکار» و «گرانفروشى» و «تکذیب آیات و انبیاء»، دورى کرد.

هرگناه، درى به دوزخ است، و هر طاعت، بابى به سوى بهشت برین.

پس… اى خدا! جنّت به «بها» مى دهى، نه به «بهانه».

گنهکاران و شرک آلودگان و ظالمین را به دوزخ مى فرستى.

آتش دوزخ، فراورده اى است از اعمال خود ما… عذاب جهنّم همه دستاورد عصیانها و نافرمانیهاى بندگان است…«بِما کَسَبَتْ اَیدیهِم» است.

در خدمت قرآن بودن
در حدیث نبوى است:

«نَوِّرُوا بُیُوتَکُم بِتِلاوَهِ القُرآن»…[2]

خانه هاى خود را با تلاوت وقرائت قرآن، روشن کنید.

قرآن، پیام آسمانى توحید و مرامنامه عملى یک مسلمان است،

مجموعه سخنان خداوند و وحى الهى است،

دستورالعمل امّت اسلامى و قانون زندگى و اندیشه، کتاب علم و فقه و فکر، کتاب بشارت و انذار، کتاب جهاد و اجتهاد است.

قصّه آموزنده و عبرت انگیز دارد،

شفاى دلها وفروغ جانهاوروشنى بخش اندیشه هاست،

کتاب الهام و اشراق و معرفت و شناخت است،

پیام همیشه زنده آسمانى و سروش جاویدان و مشعل حیاتبخش است،

باید آن را خواند، فهمید و عمل کرد و بر سرگذاشت و نصب العین قرار داد.

اگر دلداده اهل وفایىگر از اهل صفاى مصطفایىاگر صبح و مسا جویاى فیضىاگرهمدل، اگر همراز مایىبیا تا روز و شب قرآن بخوانیمکه دل گیرد ز نورش روشنایىصداى بال جبریل است گویاتلاوتهاى آیات خدایى[3] در حدیث است:

اگرمى خواهید خداوند با شما سخن بگوید، قرآن تلاوت کنید، و اگر مى خواهید شما با خدا گفتگو کنید، نماز بخوانید.

اداى نماز و تلاوت قرآن، نقش رابط بین خالق و مخلوق و عبد و مولى را ایفا مى کند. جفاى به قرآن است اگر روزها بر ما بگذرد و ما این کتاب مقدس را پیش چشم خود نگشاییم و گوش جان به پند خـدایى آن ندهیم. در ماه رمضان که توصیه به تلاوت قرآن شده، باید بر قرآن خوانى خود بیفزاییم.[4]

به قرآن ستم کرده ایم اگر در «رمضان» که بهار قرآن است، با قرآن انس کمترى داشته و به سراغش نرویم.

باید در خدمت قرآن بود و تا مى توان قرآن خواند.[5]

قرآن، کتاب همیشه است ، کتاب همه جا و کتاب همه است ،هرکس به فراخور استعدادش، به قدر ظرفیّتش، به اندازه کشش ذهنى و قدرت درک و فهمش از این «پیام» بهره مى گیرد.

قرآن، ـ بفرموده امام صادق علیه السلام ـ «همیشه شاداب و زنده است و نزد هر قومى با طراوت است، زیرا براى قوم خاص و نسل معیّن و زمان خاصّى قرار داده نشده بلکه کتاب همه و همیشه است و تا قیامت، شاداب و زنده است…»[6]

پس باید از خدا توفیق «تلاوت» آن را در این ماه خواست، تا فاصله ما از قرآن، کمتر شود و در ماه رمضان که بهار قرآن است،[7] دل و جان بهارى شود.

آرام بخش دلها
نیایش و نیازمان را با خدایى مطرح کرده ایم که در دلهاى مؤمنین، آرامش و وقار را نازل مى کند.

دلى که به یاد خدا باشد، از «اطمینان» و «سکون» برخوردار است،

قلبى که با نور حق روشن شده باشد، از اضطراب و وحشت و نگرانى و ترس و یأس، دور است.

اضطراب هاى درونى، از ابهام آینده است، از نامعلومى وضعیّت، از بلاتکلیفى، از سر درگمى، از «شکّ» و «دیرباورى» است.

امّا مؤمن، به خاطر ایمان، و صدق و اخلاصش، داراى «یقین» است.

«یقین» هم آرام بخش است. «ایمان» هم، اطمینان مى آورد.

و «عقیده توحیدى» مایه سکینه و وقار است. خداوند، این آرامش را در دل مؤمنین فرود مى آورد: «هُوَ الَّذى اَنزَلَ السَّکینَهَ فى قُلُوبِ المُؤمِنینَ…»[8]

از خدا بخواهیم آن دریا دلى را، آن آرامش خاطر و یقین و «سکون» را.

[1] ـ قرآن براى دوزخ هفت در بیان مى کند که بخشى از دوزخیان سهم هریک از آن درهایند: «لَها سَبعَهُ أبوابٍ لِکُلِّ بابٍ مِنهُم جُزءٌ مَقسُومٌ»
حجر، آیه 44.
[2] ـ بحارالأنوار، ج 89 ص 200.
[3] ـ برگ و بار، جواد محدثى، ص 236.
[4] ـ پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: أکِثروا فیه من تلاوه القرآن شهراللّه ، ص 192.
[5] ـ فَاقرؤا ماتیسّر مِن القرآن مزّمل، آیه 20.
[6] ـ اِنّ اللّه تبارک و تعالى لم یجعله لزمانِ دونَ زمانٍ ولا لِناسٍ دونَ ناسٍ، فهو فى کلّ زمانٍ جدیدٌ و عندَ کّل قومٍ غَضٌّ الى یوم القیامه جامع الاخبار و الاثار، ج 1 ص 169.
[7] ـ لِکّل شى ءٍ ربیعٌ و رَبیعُ القرآنِ شهرُ رمضان امام باقر علیه السلام،کافى2/630.
[8] ـ فتح، آیه 4.

***********************************

دعای روز بیستم ماه رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)

جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و چهارم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیستم ماه،فصل اول دعاهای مخصوص روز بیستم رمضان (دعای سوم) به نقل از مجموعه‌ى مولى امام زین العابدین-صلوات اللّه علیه-:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا خَالِقَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ یَا ذَا الْقُدْرَهِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْعَظَمَهِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْمَلَکُوتِ
خدایا، از تو درخواست مى‌کنم اى آفریننده‌ى تاریکى‌ها و نور، اى صاحب قدرت و تسلّط و بزرگى و شکوه و بزرگمنشى و سلطنت برتر،

یَا مَنْ‏ (جَعَلَ اللَّیْلَ سَکَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً)[1] (وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ‏)[2] لَکَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ
اى خدایى که شب را مایه‌ى آرامش و خورشید و ماه را براى حساب‌رسى و ستارگان را رام فرمان خود قرار دادى و آفرینش و فرمان از آن تو است و بلندپایه و متعالى هستى اى پروردگار جهانیان،

یَا اللَّهُ یَا عَظِیمُ یَا کَرِیمُ یَا کَبِیرُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا فَرْدُ یَا وَتْرُ یَا صَمَدُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى خدا اى شکوهمند اى بزرگوار اى بزرگ اى زنده اى پاینده اى یگانه اى بى‌همتا اى یکتا اى تک اى بى‌نیاز، بر محمّد و آل محمّد درود فرست

وَ اسْتَجِبْ فِیمَا دَعَوْتُکَ وَ أَعْطِنِی مَا سَأَلْتُکَ فَإِنَّکَ‏ (تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ‏)[3] و دعاهایم را که به درگاهت کردم، مستجاب و آنچه از تو خواستم عطا کن، زیرا تو هرچه بخواهى بدون حساب روزى مى‌دهى.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ إِنَّکَ‏ (أَهْلُ التَّقْوى‏ وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَهِ)[4] خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آنچه خود زیبنده‌ى آنى، انجام ده که تو اهل تقوا و آمرزش هستى

وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَ تَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّکَ فِی الصَّفِّ الَّذِی وَصَفْتَ أَهْلَهُ فِی کِتَابِکَ‏
و مرا از کسانى قرار ده که به‌وسیله‌ى او دینت را یارى مى‌دهى و دشمنت را به نابودى مى‌کشانى، و در صفى که اهل آن را در کتابت چنین ستوده‌اى:

(کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ‏)[5] فِی أَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیْکَ فِی أَحَبِّ الْمَوَاطِنِ إِلَیْکَ
«گویى آنان بنیان سربین هستند.» و در میان محبوب‌ترین آفریدگان و در محبوب‌ترین مکان‌ها نزد تو

وَ ارْزُقْنِی سَفْکَ دِمَاءِ الْمُشْرِکِینَ وَ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ وَ الْفَاسِقِینَ [وَ النَّابِذِینَ‏] وَ الْکَافِرِینَ وَ الْمُبَدِّلِینَ
و ریختن خون مشرکان و پیمان‌شکنان و ستمگران و خوارج و فاسقان [و رهاکنندگان]و کافران و تغییردهندگان [پیمان خود با خدا]را روزه‌ام کن

وَ ثَبِّتْ رَجَاءَکَ فِی قَلْبِی وَ ثَبِّتْ قَدَمَیَّ وَ أَفْرِغِ الصَّبْرَ عَلَیَّ وَ عَلَى ذَلِکَ فَقَوِّنِی
و امیدت را در دلم استوار بدار و گامم را ثابت کن و شکیبایى را بر دلم بریز و در این‌باره به من نیرومندى بخش

وَ فِی صُدُورِ الْکَافِرِینَ فَعَظِّمْنِی وَ لِلْمُؤْمِنِینَ فَذَلِّلْنِی وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ بَغِّضْ إِلَیَّ مَنْ‏ أَبْغَضْتَ
و مرا در دل کافران بزرگ و نزد مؤمنان خوار، و دوستان خود را محبوب من بگردان و دشمنان خود را مبغوض من بکن

وَ وَفِّقْنِی لَأَحَبِّ الْأَمْرِ إِلَیْکَ وَ أَرْضَاهَا لَدَیْکَ وَ أَفْضَلِهَا عِنْدَکَ‏ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
و به محبوب‌ترین و موردپسندترین و برترین کارها نزد خود موفق بدار، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْتِقْنِی مِنَ النَّارِ فَإِنِّی مِنْکَ إِلَیْکَ أَفِرُّ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آتش جهنّم آزاد کن، زیرا من از تو به‌سوى تو مى‌گریزم

فَلَسْتُ أَخَافُ بِغَیْرِ [غَیْرَ] عَدْلِکَ فَإِیَّاکَ أَسْأَلُ بِکَ لِأَنَّکَ [إِنَّهُ‏] لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا دُونَکَ
و به جز عدل و داد تو از چیزى نمى‌هراسم، پس از تو به تو خواهانم، زیرا همه جز تو پایین‌تر از تواند

وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِنِعْمَتِکَ وَ أَدُلُّ عَلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ فَاغْفِرْ لِی مَا سَتَرْتَ مِنْ غَیْرِکَ مِنْ ذَنْبٍ
و به نعمت تو به درگاه تو نزدیکى و با نیکى تو بر تو راهنمایى مى‌جویم، پس آنچه از گناه من که از غیر تو پوشیدم

وَ بَارَزْتُکَ بِخَطِیئَتِی مِنْ جَهْلِی لِلَّذِی خِفْتُ مِنْ خَلْقِکَ وَ رَجَوْتُ مِنْ عَفْوِکَ فَأَمِنْتُ تَعْجِیلَ نَقِمَتِکَ
و خطاهایى که به واسطه‌ى نادانى‌ام از آفریده‌هاى تو ترسیدم و به امید گذشت تو آشکارا به
مبارزه با تو برخاستم و از شتاب در کیفرت احساس ایمنى کردم، بیامرز

فَأَوْجِبْ لِی مَا طَمِعْتُ فِیهِ مِنْ رَحْمَتِکَ إِذْ عَلِمْتَ ذَلِکَ مِنِّی أَنَّهُ کَذَلِکَ مَعَ عِلْمِی بِأَنَّکَ تَرَانِی فِی جَمِیعِ حَالاتِی
و آنچه از رحمتت درباره‌ى آن آزمندم بر من بایسته گردان، زیرا خود مى‌دانى که چنین بوده است و باوجود آگاهى من از این‌که در همه‌ى حالات مرا مى‌بینى

لَا أَقْدِرُ أَسْتَتِرُ مِنْکَ فِی لَیْلٍ وَ لَا نَهَارٍ فِی بَرٍّ وَ لَا بَحْرٍ وَ لَا بِخَرْقٍ مِنَ الْأَرْضِ وَ لَا سَمَاءٍ وَ لَا سَهْلٍ وَ لَا جَبَلٍ
و نمى‌توانم در شب و روز، خشکى و دریا، در شکاف زمین یا آسمان، و در بیابان یا کوهستان خود را از تو پنهان کنم

وَ لِأَنَّهُ لَا یُوَارِی مِنْکَ لَیْلٌ دَاجٍ وَ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لَا بَحْرٌ ذُو أَمْوَاجٍ وَ لَا أَرْضٌ ذَاتُ فِجَاجٍ وَ لَا جِبَالٌ ذَاتُ أَنْبَاجٍ
و شب تاریک و آسمان داراى برج‌ها و دریاى موج‌خیز و زمین داراى راه‌ها و کوه‌هاى [بلند]که صداها را منعکس مى‌کنند نیز نمى‌توانند مرا از تو پنهان بدارند

عَارِفٌ بِرُبُوبِیَّتِکَ مُقِرٌّ بِوَحْدَانِیَّتِکَ أَحَطْتَ خُبْراً بِأَهْلِ سَمَاوَاتِکَ وَ أَرْضِکَ لَا یَشْغَلُکَ شَیْ‏ءٌ عَنْ شَیْ‏ءٍ
و به پروردگارى تو شناسا هستم و به یگانگى‌ات اعتراف دارم. آگاهى تو آسمانیان و زمینیان را فراگرفته است و هیچ‌چیز نمى‌تواند تو را از چیز دیگر به خود مشغول کند،

لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّم‏
معبودى جز تو وجود ندارد، یگانه‌اى و شریکى براى تو وجود ندارد و بر هر چیز توانایى. درود و سلام خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان او.

[1]) سوره الانعام، آیه 96
[2]) سوره الاعراف، آیه 54
[3]) سوره آل عمران، آیه 27
[4]) سوره المدثر، آیه 56
[5]) سوره الصف، آیه 4

***********************************

نماز شب بیستم تا بیست و چهارم ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

نمازهای شب ها: نماز شب بیستم تا بیست و چهارم؛ در هر یک از شب ها، هشت رکعت به هر سوره که میسر شود

نماز شب 20 تا 24 ماه رمضان (بلدالامین)

ذکر جمله من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات‏، و أما صلوات رمضان نقلتها من کتاب الأربعین حدیث للشهید رحمه الله‏

تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ و اما نمازهای ماه رمضان که از کتاب چهل حدیث شهید رحمه الله نقل گردیده است:

مَرْوِیَّهٌ عَنِ النَّبِیِّ ص‏
از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده است
فَمَنْ صَلَّى فِی اللَّیْلَهِ الْعِشْرِینَ ثَمَانَ بِمَهْمَا تَیَسَّرَ غُفِرَ لَهُ

هر کس در شب بیستم ماه رمضان، این نماز را بخواند، هشت رکعت به آنچه که میسر است، خداوند گناهانش را می بخشد

وَ فِی الْإِحْدَى وَ الْعِشْرِینَ کَذَلِکَ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَ اسْتُجِیبَ دُعَاؤُهُ مَعَ مَا لَهُ عِنْدَهُ تَعَالَى مِنَ الْمَزِیدِ

و در شب بیست و یکم، نیز هشت رکعت به آنچه که میسر است، برای او گشوده می شود درهای هفت آسمان و دعای او مستجاب می شود همراه با آنچه که نزد خدا برایش بیشتر است

وَ فِی الثَّانِیَهِ وَ الْعِشْرِینَ کَذَلِکَ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّهِ یَدْخُلُ مِنْ أَیِّ بَابٍ شَاءَ

و در شب بیست و دوم نیز هشت رکعت به آنچه که میسر است، درهای بهشت برای اوگشوده می شود و از هر دری که بخواهد می تواند وارد شود

وَ فِی الثَّالِثَهِ وَ الْعِشْرِینَ کَذَلِکَ وَ ثَوَابُهُ کَإِحْدَى وَ عِشْرِینَ وَ فِی الرَّابِعَهِ وَ الْعِشْرِینَ کَذَلِکَ کَانَ کَمَنْ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ

و در شب بیست و سوم نیز هشت رکعت به آنچه که میسر است، ثواب آن مانند شب بیست و یکم است و در شب بیست و چهارم هشت رکعت به آنچه که میسر است، پاداش آن همانند کسی است که حج و عمره به جا آورده باشد

نماز شب 20 تا 24 ماه رمضان (زاد المعاد)

اعمال ماه رمضان؛ در بیان نمازهاى شب‌ها و دعاهاى روزها که مشهور است. و علما در کتب دعا ذکر کرده‌اند و نزد فقیر معتبر نیست و این نمازها هر دو رکعت به یک سلام می باشند.

نماز شب بیستم و بیست و یکم و بیست و دویّم و بیست و سوّم و بیست و چهارم، در هریک هشت رکعت به هر سوره که میسّر شود؛

نماز شب 20 تا 24 ماه رمضان (وسائل الشیعه)

أَبْوَابُ نَافِلَهِ شَهْرِ رَمَضَان‏؛ بَابُ اسْتِحْبَابِ الصَّلَاهِ الْمَخْصُوصَهِ کُلَّ لَیْلَهٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْه‏

باب های نافله های ماه رمضان، باب استحباب نماز مخصوص هر شب ماه رمضان و اولین روز آن:

رَوَى الشَّهِیدُ مُحَمَّدُ بْنُ مَکِّیٍّ فِی کِتَابِ الْأَرْبَعِینَ عَنِ السَّیِّدِ عَمِیدِ الدِّینِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُهَیْمٍ عَنْ فَخَارِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ فَضْلِ اللَّهِ بْنِ عَلِیٍّ الرَّاوَنْدِیِّ الْعَلَوِیِّ عَنْ ذِی الْفَقَارِ بْنِ مَعْبَدٍ الْعَلَوِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْعَبَّاسِ النَّجَاشِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَعْقُوبَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ أَبِی قُرَّهَ الْقُنَانِیِّ الْکَاتِبِ وَ ذَکَرَ فِی الذِّکْرَى أَنَّ الْحَدِیثَ‏ مَأْخُوذٌ مِنْ کِتَابِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ الْحُسَیْنِ الْمَخْزُومِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ هَارُونَ الْکِنْدِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مُوسَى عَنْ شَرِیکٍ عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ عَنِ الْحَارِثِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِب

از امام علی علیه السلام روایت شده است:

أَنَّهُ سَأَلَهُ عَنْ فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عَنْ فَضْلِ الصَّلَاهِ فِیهِ فَقَالَ مَنْ صَلَّى فِی اللَّیْلَهِ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- ثَمَانِیَ رَکَعَاتٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ

که از فضایل ماه رمضان فضایل نماز در آن از ایشان سوال شد. ایشان فرمودند هر کس در شب بیستم ماه رمضان هشت رکعت نماز بخواند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد

وَ مَنْ صَلَّى لَیْلَهَ إِحْدَى وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ثَمَانِیَ رَکَعَاتٍ فُتِّحَتْ لَهُ سَبْعُ سَمَاوَاتٍ وَ اسْتُجِیبَ لَهُ الدُّعَاءُ مَعَ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْمَزِیدِ

و هر کس در شب بیست و یکم هشت رکعت نماز بخواند، هفت آسمان برای او گشوده می شود و دعای او مستجاب می شود همراه با آنچه که برای او نزد خدا بیشتر است

وَ مَنْ صَلَّى لَیْلَهَ اثْنَتَیْنِ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- ثَمَانِیَ رَکَعَاتٍ فُتِّحَتْ لَهُ ثَمَانِیَهُ أَبْوَابِ الْجَنَّهِ- یَدْخُلُ مِنْ أَیِّهَا شَاءَ

و هر کس در شب بیست و دوم ماه رمضان هشت رکعت نماز بخواند، هشت در از درهای بهشت برای او باز می گردد و از هر کدام بخواهد وارد بهشت می شود

وَ مَنْ صَلَّى لَیْلَهَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- ثَمَانِیَ رَکَعَاتٍ فُتِّحَتْ لَهُ أَبْوَابُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ اسْتُجِیبَ دُعَاؤُهُ

و هر کس در شب بیست و سوم ماه رمضان هشت رکعت نماز بخواند، درهایه فت آسمان برای او باز می شود و دعای او مستجاب می گردد

وَ مَنْ صَلَّى لَیْلَهَ أَرْبَعٍ وَ عِشْرِینَ مِنْهُ ثَمَانِیَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِیهَا مَا یَشَاءُ کَانَ لَهُ مِنَ الثَّوَابِ کَمَنْ حَجَّ وَ اعْتَمَر

و هر کس در شب بیست و چهارم هشت رکعت نماز بخواند، برای اوست هر چه که بخواهد از پاداش همانند کسی که حج و عمره به جا آورده باشد. (هشت رکعت را به هر صورت که آسان و میسر است بخواند).

***********************************

پیام روز نوزدهم رمضان

**************************************************

بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)