رمزگشایی گورستان باستانی میز سنگی یا دلمن ها

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com رمزگشایی گورستان باستانی میز سنگی یا دلمن ها را برای شما عزیزان قرار دادیم . دلمن ها گورهای باستانی عهد برنز هستند که هم اینک در شهرستان نمین استادن اردبیل واقع شده است . پس از تدفین دلمن ها تخته سنگ های بزرگی را بالای مقبره قرار می دادند که بسیار شبیه به میزهای سنگی بودند . وسایل شخصی و ادوات جنگی شخص را نیز درون قبر قرار می دادند …

رمزگشایی گورستان باستانی میز سنگی یا دلمن ها,گورستان دلمن ها,گورستان میز سنگی,گورسهای باستانی دلمن ها,گورهای باستانی میز سنگی,گورهای با تخته سنگ های بزرگ دلمن ها,تدفین دلمن ها با وسایل شخصی,تدفین دلمن ها,گورهای میز سنگی دلمن ها,دلمن ها گورهای عهد برنز

رمزگشایی گورستان باستانی میز سنگی یا دلمن ها

شهرستان نمین یکی از مهمترین محل های استقرار گورهای باستانی یا سنگ افراشته های دلمن متعلق به عهد برنز است و این گنجینه های پنهان باستانی اثباتی بر طولانی بودن قدمت حیات تمدن بشری در این منطقه است.

دلمن ها ابنیه ها و گورهای ابتدایی است که با تخته سنگهای بزرگ و بدون استفاده از ملات ساخته می شدند و تحت عنوان عمومی دولمن یا دلمن از آنها نام برده می شود.

دلمنها در دو گروه بزرگ و کوچک قرار می گیرند که دسته بزرگ مسکن اولیه شبیه به غار است و دسته کوچک به عنوان مقبره استفاده می شده است.

در کاوش های باستان شناسی دلمن های بزرگ گاهی تا شش متر طول، دو متر عرض و دو متر ارتفاع داشته و در داخل دلمن های کوچک اسکلتهای انسان به همراه وسایل زندگی و ابزار جنگی کشف شده است.

حیات پس از مرگ؛ اعتقاد جاودانه انسانها

یکی از مهمترین خصوصیات دلمن ها خاک سپاری افراد به همراه وسایل زندگی شخصی است و از این رو دلمن ها جزو گنجینه های اصیل کاوشهای باستان شناسی بوده که توجه سودجویان را نیز به خود جلب کرده است.

بطوری که از دلمنهای موجود در منطقه آذربایجان جز تخته سنگهای شکسته چیزی به یادگار نمانده و گنجینه های دفن شده به همراه جسد انسانهای اولیه جیب سودجویان را انباشته کرده تا مردم این مناطق جز نقش کمرنگی از این آثار باستانی ثمره ای نداشته باشند.

یکی از پژوهشگران تاریخ اردبیل در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: دلمن ها برای جوامع اولیه که از راه شکار و جمع آوری غذا زیست می کردند محل مناسبی برای زندگی بوده و در ادامه به عنوان مقبره استفاده می شده است.

دفن وسایل زندگی شخصی به نوعی اعتقاد انسانهای اولیه به زندگی پس از مرگ را نشان می دهد که در دلمن ها نمونه باستانی آن به وضوح دیده می شود.

متاسفانه به دلیل تخریب و فرسایش ناشی از گذشت زمان و حفاری های پی در پی جز تخته سنگها اثری از دلمن ها باقی نمانده با این وجود همین آثار نیز اثبات می کند که تاریخ این منطقه به عهد برنز بازمی گردد.

دلمن های نمین نیازمند پژوهشهای باستان شناسی

یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد دلمن ها معماری قابل توجه و چاره اندیشی سازندگان آن برای تعدیل هوا در گرما و سرما است و دلمن ها به شکل اتاق در ابعاد 2*6 و 2*4 با تخته سنگهایی به ارتفاع 1.5 متر ساخته می شد و سقف آن را نیز تخته سنگهای بزرگ پوشش می داد.

این معماری در فصول گرم فضای خنکی را ایجاد می کرد و برای بهبود هوا در فصول سرد سنگ چین دیگری به شعاع تقریبی هشت متر دور اتاقک اول چیده می شد تا خاکریز روی سقف را از پراکنده شدن حفظ کند.

این آثار یکی از مهمترین دستاویزهای تحقیق و پژوهش جامعه شناسان، باستان شناسان و تاریخ دانان عنوان می باشد و لازم است تحقیقات صورت گرفته در خصوص دلمنهای ناحیه آذربایجان تکمیل شود تا حداقل اگر در طول زمان این آثار به طور کامل از بین رفتند تحقیقات مکتوبی در اختیار علاقه مندان قرار بگیرد.

مهمترین مناطق واقع شدن دلمن ها در منطقه آذربایجان را نواحی طالش، ارتفاعات مرزی و اطراف نمین، چای قوشان، آستارا و در حاشیه شمالی رود ارس و نزدیک شهر لنکران کشور جمهوری آذربایجان می باشد

کاوش ها نشان می دهد اقوام بومی قبل از مهاجرت آریایی ها در این نواحی زندگی می کرده اند، نمونه دلمن ها در نقاط مختلف جهان دیده شده و تحقیقات گسترده ای نیز در خصوص شناسایی و مطالعه آنها صورت گرفته است.

معماری بومی وجه تمایز دلمن های نمین

در مناطق مختلف دلمن ها شکل و معماری متفاوتی دارند که به نظر می رسد این تفاوت به دلیل ویژگی های اقلیمی و جغرافیایی آن منطقه است.

دلمن های لنکران مانند نمین با سنگهای کوچک و خود دلمنها نیز در ابعاد کوچک و به صورت منفصل ساخته می شد، نمونه دلمنهای تجمیع شده در آستارا دیده شده که در ابعاد 18*12 متر به جای یک اتاقک چند اتاقک دارد.

در این منطقه دلمنها توده های سنگ بی شکلی هستند که به صورت ایستا قرار گرفته و با دایره ای از سنگهای کوچک محاصره شده اند.

ضرورت شناسایی و نگهداری گورهای باستانی نمین

اما آنچه که در کاوش های باستانی این خطه محل ایراد است ضعف متولیان آثار باستانی در گذشته و واگذاری کامل اختیار کاوش و کشف آثار باستانی به محققان و باستان شناسان خارجی است.

بطوریکه مطابق با روایات کتب تاریخی سهم عمده کشف دلمن ها در منطقه طالش و نمین بر عهده “ژاک و هنری دومورگان” دو برادر باستان شناس فرانسوی است که مطالعات این دو برادر در سالهای 1888 تا 1890 در طالش، لنکران و نمین به کشف منطقه ای انبوه از دلمنها منتج شد.

دومورگان در دست نوشته های خود می نویسد: متاسفانه در لحظاتی که حفاری های من از نقطه نظر باستان شناسی به نتایج قابل توجهی می رسید دولت روسیه مرا مجبور به توقف تحقیقات کرد.

علت این عمل دستاویزی برای سود کلان از سوی انجمن باستان شناسی سن پطرزبورگ می باشد و  دلمن ها گنجینه غنی از آثار و فلزات گرانبها هستند که توجه افراد بسیاری را جلب کرده اند.

مجموعه غنی از آثار باستانی این خطه که زمانی محل رقابت دولتهای مختلف بوده، هم اکنون به دلیل ضعف در شناسایی و نگهداری از سوی متولیان مرتبط استان به صورت کامل از بین رفته و اندک سنگ افراشته های باستانی منطقه نیز در جنگ با بی مهری و طبیعت اسیر شده و نابودی کامل خود را ثانیه شماری می کند.

بطوریکه بررسی از محل دلمن های منطقه نمین نشان داد آثار به جا مانده از دلمن ها به دلیل فرسایش و تخریب گسترده جز برای محققان و باستان شناسان معنی و مفهومی نداشته و سنگ قبرهای خالی توان ابراز قدمت هزاران ساله خود را ندارد.

**************************************************

بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)