دعاگو – ادعیه و اذکار قرآنی و باستان شناسی در این سایت مجموعه ای از بهترین ذکر و دعاهای قرآنی و ادعیه و اذکار مجرب بسیار قوی قرار داده شده است
در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com خواص آیه 41 سوره یس + متن آیه با ترجمه و تفسیر آیه را برای شما عزیزان قرار دادیم . آیه 41 سوره مبارکه یس دارای خواص و فوائد زیادی می باشد . برای آسان گذشتن از پل صراط مداومت در خواندن این آیه مبارکه بسیار موثر است . در ادامه از سایت دعاگو همراه ما باشید با متن آیه 41 سوره یس به همراه معنی کلمات آیه و ترجمه فارسی آیه و تفسیر و شرح آیه …
خواص آیه 41 سوره یس + متن آیه با ترجمه و تفسیر آیه,خواص خواندن آیه 41 سوره یس,متن آیه 41 سوره یس با معنی,ترجمه فارسی آیه 41 سوره یس,تفسیر و شرح آیه 41 سوره یس,نکات ادبی آیه 41 سوره یس,عکس و تصویر آیه 41 سوره یس,متن عربی آیه 41 سوره یس
جهت آسان گذشتن از صراط مداومت کند
متن آیه به همراه ترجمه فارسی :
وَآيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
و برهان دیگر برای آنان آن که ما فرزندان آنان (یعنی بشر) را در کشتی پربار سوار گردانیدیم.
نکته های آیه :
بهره‌گيرى از كشتى‌ها و حيوانات، بارها در قرآن به عنوان نعمت‌هاى الهى مطرح شده است، ولى در اين آيه به عنوان وسيله‌اى براى حمل فرزندان آمده تا انسان با عقل و عاطفه نعمت الهى را درك كند. «حَمَلْنا ذُرِّيَّتَهُمْ»
همين امروز نيز اگر كشتى‌هاى نفت‌كش و حمل گندم و مواد غذايى در اقيانوس‌ها به حركت در نيايند، زندگى بشر فلج مى‌شود. علاوه برآنكه حمل و نقل از طريق دريا، ارزان‌ترين راه براى انتقال كالاهاى حجيم و سنگين است.
پیام های آیه :
1- اين خداوند است كه آب را به گونه‌اى قرار داده كه انسان مى‌تواند با ساخت كشتى بر روى آن حركت كند و اين از نشانه‌هاى قدرت الهى است. وَ آيَةٌ …أَنَّا حَمَلْنا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ»
2- مَركب و وسيله نقليه كه از ضروريّات زندگى بشر است، يك نعمت ويژه و نشانه‌اى از لطف و تدبير الهى است. «خَلَقْنا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ ما يَرْكَبُونَ»
3- دست خدا در قهر و غضب باز است. به خود مغرور نشويم. «إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ»
4- اگر قهر خدا سرازير شود احدى فريادرس نيست. پس نبايد احساس امنيّت صد در صد داشته باشيم. «إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلا صَرِيخَ لَهُمْ»
5- هرگز نجات خود را در سايه‌ى عوامل مادّى نپنداريم. «رَحْمَةً مِنَّا»
6- هر كس اجلى دارد و زندگى ما محدود است. «مَتاعاً إِلى حِينٍ»
نکات ادبی آیه :
ذُرِّیتَهُمْ
درباره اینکه ماده کلمه «ذریه» چیست، به ترتیب سه گزینه مطرح است: «ذرر» ، «ذرو» و «ذرء».
درباره ماده «ذرو» قبلا بیان شد که در اصل بر دو معنای مختلف دلالت می‌کند. یکی به معنای اشراف بر چیزی و سایه افکندن بر آن است که از این معنا کلمه «ذِروَة» به معنای نوک نیزه معروف است؛ و دیگری به معنای «انداختن و پراکنده کردن» است که مخصوصا در مورد اینکه باد چیزی را با خود بردارد و بپراکند به کار می‌رود. «الذَّارِی» اسم فاعل از همین ماده (= پراکنده کننده) و «ذَرْواً» مصدر همین ماده است (وَ الذَّارِیاتِ ذَرْواً؛ ذاریات/۱)
ماده «ذرء» نیز به معنای آشکار شدن است که ان شاء الله به مناسبت بحث از آیاتی مانند «ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْض» (نحل/۱۳) یا « ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْض» (مومنون/۷۹) که این ماده به صورت صریح در آن به کار رفته، بدان خواهیم پرداخت.
اما اغلب اهل لغت بر این باورند که این کلمه از ماده «ذرر» است که این ماده را در اصل به معنای لطافت و انتشار دانسته‌اند (معجم المقاييس اللغة، ج۲، ص۳۴۳) یا به تعبیر دیگر، پخش شدنی که با دقت و لطافت همراه باشد؛ و وجه تسمیه مورچه‌های کوچک به «الذَّرُّ» (واحد آن: ذَرّةٌ؛ معجم المقاييس اللغة، ج۲، ص۳۴۳) را همین دانسته‌اند که شبیه دانه‌های ریزی در منطقه پیرامون لانه‌شان پخش می‌شوند (التحقیق فی كلمات القرآن الكریم، ج۳، ص۳۰۶) و خود کلمه «ذَرّة» به معنای هر چیز بسیار ریز و کوچک استفاده شده است (إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ؛ نساء/۴۰)
«الذُّرِّيَّة» بر وزن «فُعلِیَّة» را منسوب به «الذُّرَّة» دانسته‌اند به معنای «آنچه پخش و منتشر می‌شود» (ما يُذَرُّ و يُنشر) که حرف یاء آن یاء نسبت، و تاء آن، تاء‌تانیث است که دلالت بر کثرت و جماعت می‌کند و به معنای اولاد و نسل انسان است و درباره وجه تسمیه‌اش گفته‌اند این نسلی است که از ذراتی از نطفه شخص بعدا در جهان منتشر می‌شود (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۳، ص۳۰۷) و برخی هم توضیح داده‌اند که اصل «ذُرِّيَّة» درباره فرزندان خردسال بوده که کم‌کم درباره مطلق اولاد و فرزندان یک نفر به کار رفته؛ و اگرچه اصل این کلمه جمع است اما برای واحد هم به کار می‌رود (مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۲۷)
کلمه «ذُرِّيَّة» به صورت «ذُرِّيَّات» (وَ مِنْ آبائِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ إِخْوانِهِم؛ انعام/۸۷) و «ذَرَارِيّ» جمع بسته می‌شود و با اینکه غالبا ذریه به معنای اولاد، و در عرض همسران به کار رفته (هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا؛ فرقان/۷۴)، اما گاه توسعاً به معنای «زنان» نیز به کار می‌رود، چنانکه در روایتی آمده که «نَهَى عَنْ قَتْلِ الذَّرَارِيِّ، وَ خَصَّهُمْ بِالْحَمْلِ» (مجمع البحرين، ج۱، ص۱۵۶)
در قرآن کریم از این ماده ۳۸ بار استفاده شده که تنها در قالب همین سه کلمه «ذَرّة» ، «ذُرِّيَّة» و «ذُرِّيَّات» بوده است.
الْمَشْحُونِ
تعبیر «شَحَنت السفينة» به معنای پر شدن کشتی از افراد و وسایلشان می‌باشد؛ و درباره ماده «شحن» برخی گفته‌اند که در اصل در دو معنا به کار می‌رود: یکی «امر پر و مملو» و دیگری «دوری و دور کردن» و دشمنی (معجم المقاييس اللغة، ج۳، ص۲۵۲) و برخی معنای دوم را هم به معنای اول برگردانده‌اند از این جهت که «شَحْنَاءُ» حالت دشمنی‌ای است که نفس آدمی مملو از آن شده است. (مفردات ألفاظ القرآن، ص۴۴۷) و برخی اصل این ماده را به معنای اینکه چیزی به طور کامل مجهز به تجهیزات و لوازمش شود دانسته‌اند و گفته‌اند «کشتی مشحون» یعنی کشتی‌ای که کاملا مجهز و آماده حرکت است؛ و «شحناء» هم از باب آماده شدن برای دفاع و جنگیدن با دشمن چنین نامیده شده است (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۶، ص۲۴) و حدیثی هم ذیل آیه ۱۱۹ سوره شعراء آمده که تعبیر «الفلک المشحون» را به همین معنای کشتی مجهز و آماده حرکت، در مورد کشتی حضرت نوح به کار برده است (الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ الْمُجَهَّزُ الَّذِي قَدْ فُرِغَ مِنْهُ وَ لَمْ يَبْقَ إِلَّا رَفْعُه؛ تفسير القمي، ج۲، ص۱۲۵).
«مشحون» اسم مفعول از این ماده است و این ماده تنها سه بار و هربار در همین ترکیب «الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ» در قرآن کریم به کار رفته است.
**************************************************
بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)
