دعاگو – ادعیه و اذکار قرآنی و باستان شناسی در این سایت مجموعه ای از بهترین ذکر و دعاهای قرآنی و ادعیه و اذکار مجرب بسیار قوی قرار داده شده است
در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com خواص آیه 58 سوره ذاریات برای خانه دار شدن و رزق و روزی را قرار دادیم . ختم آیه 58 سوره مبارکه ذاریات خواص و فضیلت فراوانی دارد . از جمله خواص آیهه 58 سوره ذاریات برای خانه دار شدن و افزایش رزق و روزی می باشد . سایت دعاگو …
,آیه 58 سوره ذاریات,آیه 58 سوره ذاریات برای خانه دار شدن,آیه 58 سوره ذاریات نی نی سایت,آیه 58 سوره یس,آیه 58 سوره نجم,آیه 56 تا 58 سوره ذاریات,تفسیر آیه 58 سوره یس,آیه ی 58 سوره یس,خواص آیه 58 سوره ذاریات,متن آیه 58 سوره ذاریات,آيه 58 سوره واقعه,آیه 58 سوره یاسین,آيه 58 سوره ياسين,آیه 58 سوره الرحمن,تفسیر آیه 58 سوره یاسین,اية 58 من سورة ياسين,آیه 58 سوره واقعه,معنی آیه 58 سوره یس,تفسیر آیه 58 سوره واقعه,تفسیر آیه 58 سوره الرحمن,ترجمه آیه 58 سوره واقعه,تفسير ايه 58 من سورة يس,تفسير الاية 58 من سورة ياسين,تفسير الاية 58 من سورة الرحمن,تفسير الاية 58 من سورة يس,خواص آیه 58 سوره یس
خواندن آیه 58 سوره ذاریات,آیه سوره ذاریات برای خانه دار شدن,آثار و برکات آیه 58 سوره ذاریات,آیه ذاریات برای خانه دار شدن,آیه 58 ذاریات برای رزق و روزی,ختم و چله آیه 58 سوره ذاریات
خواص آیه 58 سوره ذاریات برای خانه دار شدن و رزق و روزی
انَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ (الذاریات ۵۸﴾
همانا خدا تنها روزی دهنده و صاحب قوت و متانت است
معانی کلمات آیه
متين: محكم. آن در اصل گوشت محكمى است كه در كنار تيره پشت واقع است، به گوشت هر طرف آن متنان گويند. (مجمع) از اين جهت به چيز محكم، متين اطلاق مى‌شود
نکته ها
در حديثى از امام حسين عليه السلام مى‌خوانيم: خداوند مردم را نيافريد مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مى‌كنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غير او بى‌نياز مى‌شود.
جنّ، قبل از انسان آفريده شده و داراى تكليف است. در اين آيه نيز نامش قبل از انسان آمده است. «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ»
در قرآن، تمام آفرينش بر اساس حق است وهيچ آفريده‌اى باطل نيست، «وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلَّا بِالْحَقِّ» وهمه‌ى آفريده‌ها در مسير بهره‌مندى انسان است. «خَلَقَ لَكُمْ» «سَخَّرَ لَكُمُ»* «مَتاعاً لَكُمْ»*
و انسان نيز براى هدفى متعالى آفريده شده كه راه رسيدن به آن، عبادت خدا است. «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» البتّه عبادت معناى عام دارد و به هر كار نيكى كه با هدف الهى انجام شود، عبادت گفته مى‌شود.
سؤال:
در قرآن اهداف ديگرى، همچون آزمايش و امتحان، براى آفرينش انسان مطرح شده، آيا آن اهداف با هدفى كه در اين آيه (56) آمده، هماهنگ است؟
پاسخ:
قرآن در آيه دوم سوره مُلك مى‌فرمايد:
«خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا»
مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدام يك عمل بهترى داريد.
و در آيه دوازدهم سوره طلاق مى‌فرمايد:
«لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ»
هدف از آفرينش، علم انسان به قدرت الهى است.
در جمع‌بندى اين آيات به نتيجه مى‌رسيم كه هدف اصلى، بندگى خداوند است، ليكن عبادت نيازمند معرفت است كه در جمله «لِتَعْلَمُوا» بيان شده است و در عبادت كه همان پذيرفتن راه الهى و رها كردن راه‌هاى غير الهى است، انسان آزمايش مى‌شود كه در جمله «لِيَبْلُوَكُمْ»* آمده است.
سؤال: اگر هدف آفرينش بشر عبادت است، پس چرا اين هدف بطور كامل تحقق نيافته است؟
پاسخ: بارها خداوند در قرآن فرموده كه اگر مى‌خواستيم، همه را به اجبار هدايت كرده و به بندگى خود در مى‌آورديم، امّا خداوند بشر را آزاد آفريد، تا آگاهانه و آزادانه، عبادت كند.
سؤال: آيا خداوند به عبادت ما نيازمند است؟
پاسخ: قرآن بارها مى‌فرمايد: خداوند از هر جهت غنى است، نه تنها از انسان، بلكه از همه هستى بى نياز است. اگر به ما دستور دادند كه منزل خود را رو به آفتاب بسازيم، نبايد كسى گمان كند كه خورشيد به خانه ما نياز دارد، اين ما هستيم كه به نور و انرژى آن محتاجيم. در اين آيات نيز بى نيازى خداوند بيان شده است: «ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ»
سؤال: اگر خداوند رزّاق است، پس چرا به همه رزق يكسان نمى‌دهد؟
پاسخ: رزّاق بودن يكى از صفات خداوند است، يكى ديگر از صفات او حكيم بودن است.
يكسان بودن رزق، امرى حكيمانه نيست، بلكه بايد تابع تلاش و كوشش انسان‌ها باشد.
قرآن مى‌فرمايد:
«فَامْشُوا فِي مَناكِبِها» «1» از دامنه زمين بالا رويد و رزق به دست آوريد.
«وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ» «2» به سراغ كسب و كار و فضل الهى برويد و داد و ستد كنيد.
چنانكه نبايد توقّع داشته باشيم معلّم به همه شاگردان نمره يكسان بدهد، زيرا علاوه بر معلّم بودن و اختيار نمره دادن، حكيم نيز هست و بايد ميان شاگردان كوشا و بازيگوش، فرق بگذارد.
سؤال: اگر خداوند رزّاق است، قحطى‌ها براى چيست؟
پاسخ: گاهى كمبودها جنبه كيفرى دارد، چنانكه قرآن در مورد كيفر بنى‌اسرائيل مى‌فرمايد:
«فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا» «3» به خاطر ظلمى كه يهود كردند، بخشى از خوردنى‌ها را بر آنان حرام كرديم.
گاهى جنبه آزمايشى دارد: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ» «4» ما از طريق گرسنگى و ترس و … شما را آزمايش مى‌كنيم.
گاهى جنبه تربيتى دارد: فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ … لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ «5» ما براى تضرّع و برگشت آنان به سوى خداوند، آنها را از طريق ناگوارى‌ها گوشمالى مى‌دهيم.
و گاهى نتيجه قهرى برخورد نادرست انسان با طبيعت است، همچون تخريب جنگل‌ها، آلوده ساختن آب رودخانه‌ها و به هم زدن تعادل محيط زيست كه در طول زمان، مشكلات بسيارى از جمله قحطى را بدنبال مى‌آورد. اگر ايمان داشته باشيم كه رزق از خداست، ريشه‌ى بسيارى از حرص‌ها، بخل‌ها، حيله‌ها، حسدها، كلاهبردارى‌ها و كم فروشى‌ها، در انسان مى‌خشكد. إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ …
پیام ها
1- جنّ و انس در تكليف مشتركند. الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ … لِيَعْبُدُونِ
2- عبادت كردن بشر و الهى شدن مردم مهم است، نه عبادت شدن خداوند.
«لِيَعْبُدُونِ» (نفرمود: «لأعبد» تا من عبادت شوم.)
3- لازمه‌ى عبادت، معرفت معبود است، پس آفرينش جن و انس براى شناخت حقّ و حركت در راه خداوند است. «لِيَعْبُدُونِ»
4- انسان در معرض غفلت و نسيان است و بايد پيوسته هدفش را به او تذكّر داد. وَ ذَكِّرْ … ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ …
5- خداوند بى نياز است و عبادتى كه از جن و انس مى‌خواهد، به خاطر احتياج او نيست بلكه به خاطر رشد آنهاست. و ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ …
6- كسى كه خودش رزّاق است، چه نيازى به رزق بندگان دارد. ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ … إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ
7- تمام امكانات و تخصّص‌ها و ابزارها، وسيله و بستر رسيدن به رزق است ولى روزى رسان تنها خداست. «إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ»
8- خداوند در توان روزى‌رسانى كمبودى ندارد. «هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ»
9- با گذشت زمان، قدرت روزى رسانى خداوند كمرنگ نمى‌شود. «الْمَتِينُ» ( «متين» به معناى ثابت و استوار است)
تفسیر
(ان الله هو الرزاق ذوالقوه المتین ): (همانا خدا تنها روزی دهنده و صاحب قوت و متانت است )می فرماید غرض از خلقت و آفرینش منحصرا عبادت خدا بوده ، و پیداست که نفع این غرض عاید مخلوقات می شود و آنها به وسیله عبادت خدا به کمال می رسند و به حیاتی نیکو، زندگی واقعی می یابند وگرنه خداوند از عبادت آنها بی نیاز است و او آنهارا به عبادت خود هدایت می کند، تا خود آنها از این عبادت بهره مند شوند. لذا عبادت غرض و هدف از خلقت انسان است و کمال آن عاید خود انسان می شود. همچنانکه فرمود (قل لایعبؤا بکم ربی لولا دعاءکم (٦٦) بگو اگر دعای شما نبود، پروردگار من اعتنایی به شما نداشت ) چون حقیقت عبادت این است که بنده از خود و از همه ما سوی الله منقطع شود و تنها به یاد پروردگارش باشد و خود را در مقام ذلت و عبودیت قراردهد، تا به سعادت ابدی برسد و اگر فاقد این کمال باشد به جای سعادت دچار شقاوت خواهد شد.از همینجا معلوم می شود: منظور از عبادت ، در حقیقت معرفتی است که از عبادت حاصل می شود.(٦٧)در ادامه خدای متعال هر گونه غرضی از جانب خود را نفی می کند و می فرماید: من از آنها رزقی نمی خواهم و نمی خواهم که به من طعامی بچشانند.
شاید ذکر اطعام بعد ازرزق ، ذکر خاص بعد از عام باشد که عنایت گوینده نسبت به خاص را افاده می کند.و شاید هم مطابق قول بعضی مفسرین (٦٨) منظور از رزق روزی دادن بندگان به سایرین باشد، یعنی می خواهد بفرماید: من از بندگانم نه می خواهم که بندگان مرا روزی دهند ونه اینکه به خود من اطعام کنند. بدلیل آنکه تنها روزی دهنده عالم خداست ، او رزاقی است که همه خلائق را روزی می دهد و روزی خوارانش بی حسابند و او دارای قدرت وقوتی متین است که هیچ کاری او را ناتوان نمی کند و به عجز در نمی آورد. بنابراین ازروزی دادن بندگان عاجز نمی شود.
(پس شأن خدای متعال نسبت به بندگان مانند شأن امراءبشری نسبت به زیردستانشان نیست چون آنها برای امورشان به زیردستان خودنیازمندند و به همین دلیل آنها را به ذلت و بردگی می کشانند).
احادیث موضوعی
پیامبراکرم فرمودند:
باکِروا فی طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَةٌ وَ نَجاحٌ؛
در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است.
نهج الفصاحه ص ٣٧١ ، ح ١٠٧٨:
إِنَّ لِکُلِّ امْرِئٍ رِزْقاً هُوَ یَأْتِیهِ لَا مُحَالَةَ فَمَنْ رَضِیَ بِهِ بُورِکَ لَهُ فِیهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ یَرْضَ لَمْ یُبَارَکْ لَهُ فِیهِ وَ لَمْ یَسَعْهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَیَطْلُبُ الرَّجُلَ کَمَا یَطْلُبُهُ أَجَلُه
هر کس روزى اى دارد که حتما به او خواهد رسید. پس هر کس به آن راضى شود، برایش پُر برکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر کس به آن راضى نباشد، نه برکت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن گونه که اجلش در پى اوست.
اعلام الدین ص ٣٤٢
امام صادق علیه السلام:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَا قَسَمْتَ لِی مِنْ قِسْمٍ أَوْ رَزَقْتَنِی مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلَالًا طَیِّباً وَاسِعاً مُبَارَکاً
قَرِیبَ الْمَطْلَبِ سَهْلَ الْمَأْخَذِ فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ وَ سَلَامَةٍ وَ سَعَادَةٍ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر
خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت کرده و یا روزى نموده اى، حلال، پاک، فراوان، با برکت، دست یافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافیت، تندرستى و خوش بختى از سوى خود مقرر کن! به درستى که تو بر هر چیز توانایى.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ٨٦، ص ٣٧٧
نکته
حجه‌الاسلام و المسلمین جناب آقای سلیم زاده فرمودند: استادی به نام آقای امامی داشتم که نقل می‌کرد: در زمانی که نان کمیاب بود من با چند نفر از رفقا به زحمت نانی تهیه کرده و به صحرایی رفتیم. در آنجا به دنبال تهیه‌ی هیزم و غیر رفته بودیم که کلاغی آمد و مقداری از یک قرص نان را به منقار گرفت و پرواز کرد. یکی از دوستان من ناراحت شد و گفت: در چنین موقعیتی نباید بگذاریم که کلاغ نان را ببرد.
کلاغ پس از پیمودن مسافتی روی دیوار قلعه‌ای نشست تا آن شخص برای گرفتن نان جلو رفت. کلاغ نان را داخل قلعه انداخت. وی برای به دست آوردن نان وارد قلعه شده و ناگهان می‌بیند درست در زیر همان محلی که کلاغ نشسته بود شخصی با دست و پای بسته افتاده و نمی‌تواند حرکت کند ولی نان به گونه‌ای افتاده است که در نزدیکی دهان او قرار گرفته و مشغول خوردنش می‌باشد.
او بلافاصله دست و پای مرد را باز کرده و از حال او جویا می‌شود. او در جواب می‌گوید: دزدها مالم را بردند و مرا به این کیفیت در این جا انداخته‌اند و من هر چه صدا زدم کسی نبود که به دادم برسد تا بالاخره مایوس شدم و به خدای بزرگ پناه آوردم و از او استمداد طلبیدم تا از گرسنگی هلاک نشوم. خدا هم مرا نان داد و هم تو را روانه‌ی اینجا کرد تا دست و پای مرا باز کنی.
**************************************************
بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)
