معنی اسم المجیب از اسماء الله,خواص و فضیلت ذکر المجیب

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com معنی اسم المجیب از اسماء الله,خواص و فضیلت ذکر المجیب را قرار دادیم . المجیب یکی دیگر از اسماء الهی می باشد به معنی اجابت کنننده دعا و خواسته ها که از صفات خداوند تبارک و تعالی است . توصیه شده است برای برآورده شدن حاجت و اجابت دعا و خواسته ذکر المجیب به تعداد 110 مرتبه بگوید خداوند حاجت او را برآورده می کند . سایت دعاگو …

,المجیب,المجیب یعنی چه,المجیب Meaning In English,المجیب اردو معنی,المجیب کے معنی,المجیب معنی,المجیب یعنی چی,ذکر المجیب,ختم المجیب,دعای المجیب,معنی المجیب به فارسی,المجيب معني,معنی المجیب چیست,المجيب معنى,ذکر المجیب برای حاجت,ذکر المجیب نی نی سایت,خواص ذکر المجیب,ختم ذکر المجیب,فضیلت ذکر المجیب,معنی ذکر المجیب,فواید ذکر المجیب,ختم مجرب المجیب,طریقه ختم المجیب,دعاء المجير

خواص گفتن اسم المجیب,ذکر المجیب برای اجابت دعا و حاجت,ذکر المجیب 110 مرتبه برای حاجت,فواید و فضیلت گفتن ذکر المجیب,ذکر المجیب برای برآورده شدن حاجت,معنی و مفهوم و شرح اسم المجیب

معنی اسم المجیب از اسماء الله,خواص و فضیلت ذکر المجیب

معنی اسم المجیب :

خدا اجابت کننده است انرا که خواهد

خواص ذکر المجیب :

هر که خواهد این اسم را ورد کند باید هر حاجتی بندگان از وی دارند در حد توان از حاجتمندان دریغ نکند و نومیدش نگرداند .

هر که صدو ده بار بگوید و حاجت خود را به خدا عرض کند حاجت او بکلی برآورده شود

هر که در آخر هر دعایی بیست و شش بار بگوید یا سریع یامجیب بزودی دعای وی اجابت شود

هر کس نوزده هزار بار بگوید در یک مجلس اثر اجابت ظاهر گردد و عجایب بیند.

تعاريف اسم الله “المجيب”

الف. تعاريف لغوي

مجيب اسم فاعل از “أَجاب يُجِيبُ” كه ريشه اصلي آنها “جوب” و به معنای:
ابن فارس: (جيم, واو, باء) دال بر ايجاد شکاف در چيزی ميدهد.
گفته می شود: هل عِندك جَائِبةُ خبرٍ ؟؟ آيا خبر مهمّى و از شهرها رسيده اى دارى؟
جَوَابُ الكَلَامِ: سخنى است كه سويداى دل و خاطر را طىّ مى كند و از دهان گوينده به گوش شنونده مى رسد.
جواب: سخنى است كه آغاز و ابتداى خطاب نيست بلكه به سخنى كه قبلا گفته شده برمى گردد، خداى فرمايد: وَ ما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قالُوا- ۸۲/ اعراف).

از جمله نامهای خداوند ” المُجِيبُ” است، به اين معنا که: بوسيله دعا وپناه بردن به خداوند, شكافهاي ايجاد شده بر دلهاي بندگان را ترمیم و به دعاهای آنها پاسخ میدهد.(برداشت محقق )

ب. توضيحات مختصري پیرامون اسم الله “المجيب”

“المجيب” اسمي از اسماء خداوند است که در قرآنکریم نصوصی در مورد آن بیان گشته است؛ مثلا:
خداوند میفرماید: ﴿ أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ ﴾ {نمل/ ۶۲} يکي از نامهاي الله – جل جلاله – ، مجيب است که دعاي دعاکنندگان و خواسته جويندگان و عبادت بندگان فرمانبردارش را مي پذيرد.

اجابت و پذيرش او، بر دو نوع است:

۱ـ اجابت عام :

دعاي هرکسي را که چيزي از او بخواهد يا او را به قصد پرستش، صدا بزند، اجابت مي کند.
الله – جل جلاله – مي فرمايد: ﴿ وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ﴾(غافر:۶۰) يعني: “پروردگار شما، مي گويد: مرا به فرياد بخوانيد تا بپذيرم”.
دعاي مسألت و درخواست، اينست که بنده، بگويد: بارخدايا! فلان چيز را به من بده يا فلان چيز را از من دور نما. اين دعا را فاسق و نيکوکار، هر دو، مي کنند و خداوند – عز وجل – طبق حالت و به اقتضاي حکمتش، دعاي هرکس را که بخواهد مي پذيرد. بدين سان جود و کرم خداوند و فراگير بودن احسان او که بدکار و نيکوکار را در بر مي گيرد، نمايان مي شود.

از اينرو، محض قبول شدن دعا، بر خوب بودن حالت دعاکننده دلالت نمي کند؛ مگر اينکه چيزي همراه او باشد که بر راستگويي و بر حق بودن او دلالت نمايد.

مانند دعاي پيامبران براي قومشان يا بر ضد آنها که خداوند، دعايشان را اجابت نمود و اين، بر صداقت و محترم بودن آنها نزد خداوند دلالت مي کند.

چنانچه پيامبر – صلى الله عليه وسلم – بارها دعا کرد و مسلمانها و ديگران، پذيرفته شدن آن را مشاهده نمودند و اين، از نشانه هاي نبوت و صداقت او بود. همينطور بسياري از مواردي که درباره پذيرفته شدن دعاي اولياي خدا، ذکر مي شود، نشانه اين است که آنها، نزد خداوند، محترم بوده اند.

۲ـ اما اجابت مخصوص،

داراي چند سبب است؛:

از آن جمله، دعاي درمانده مي باشد که در سختي و بلايي بزرگ گرفتار شده است؛ خداوند، دعاي او را مي پذيرد. چنانچه مي فرمايد: ﴿أَمْ مَنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ ﴾(نمل:۶۲) يعني: “(آيا بتها بهترند) يا کسي که به فرياد درمانده مي رسد هرگاه او را به کمک طلبد”؟
سبب پذيرفته شدن دعاي درمانده، شدت نيازمندي او به خدا و نهايت شکستگي وي و قطع شدن وابستگيش، به مخلوق است و از آنجا که رحمت الهي، تمام مخلوقات را برحسب نيازهايشان، تحت پوشش قرار داده، فردي که درمانده است، به طريق اولي رحمت الهي، او را فرا مي گيرد. موارد ديگري نيز اسباب پذيرفته شدن دعا، مي باشد؛ از جمله: طول سفر، متوسل شدن به خدا با اسماي حسني و صفات و نعمتهاي او؛ و همچنين دعاي مريض و ستمديده و فرد روزه دار و دعاي پدر براي فرزندش يا عليه فرزندش و دعا در اوقات و حالات شريف مانند پس از نمازها و اوقات سحر و بين اذان و اقامه و هنگام اذان و وقت نزول باران و شدت گرفتن جنگ و امثال آن پذيرفته مي شود.
خداي متعال مي فرمايد: ﴿ فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُجِيبٌ ﴾(هود:۶۱) يعني: “بي گمان پروردگارم نزديک و پذيرنده (دعا) است”.

**************************************************

بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)