دعای امام سجاد در روز عید فطر صوتی برای وداع با ماه مبارک رمضان

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com دعای امام سجاد در روز عید فطر صوتی برای وداع با ماه مبارک رمضان را قرار دادیم . دعای عظیم الشان و پرفضیلت از حضرت امام سجاد (ع) برای عید فطر به جهت وداع با ماه رمضان به صورت فایل صوتی با ترجمه فارسی در سایت دعاگو …

,دعای عید فطر,دعای عید فطر صوتی,دعای عید فطر با صدای مرتضایی فر,دعای عید فطر الله اکبر,دعای عید فطر متن,دعاي عيد فطر,دعای عید فطر با ترجمه,دعای عید فطر در قنوت,دعای عید فطر با معنی,دعای عید فطر صحیفه سجادیه,دعای ندبه در روز عید فطر صوتی,دعای شب عید فطر صوتی,دعای نماز عید فطر صوتی,دعای قنوت عید فطر صوتی,دعای روز عید فطر صوتی,دعای قنوت نماز عید فطر صوتی,دعای عید فطر با صوت,دانلود دعای قنوت نماز عید فطر صوتی,دعا شب عید فطر صوتی,دعای عید فطر الله اکبر صوتی,دعای روز عید فطر الله اکبر,دعای قنوت عید فطر متن,دعای شب عید فطر متن,دعای قنوت نماز عید فطر متن,متن دعای نماز عید فطر,متن دعای عید سعید فطر,دانلود متن دعای عید فطر,متن دعای روز عید فطر,متن دعای غسل عید فطر,دعای عید فطر اهل سنت,دعای قنوت عید فطر با ترجمه,دعای قنوت نماز عید فطر با معنی,دعای نماز عید فطر با ترجمه,دعای قنوت نماز عید فطر با ترجمه,دعای نماز عید فطر با معنی,دعای قنوت عید فطر با معنی,دعای شب عید فطر با معنی,دعای عید فطر قنوت,متن دعای عید فطر قنوت,دعای قنوت در نماز عید فطر,دعای روز عید فطر صحیفه سجادیه,دعای شب عید فطر صحیفه سجادیه,دعای صحیفه سجادیه در روز عید فطر

دعای عید فطر امام سجاد,دانلود دعای صوتی امام سجاد عید فطر,خواندن دعای عید فطر صوتی,دعای وداع با ماه رمضان,دعای عید فطر در صحیفه سجادیه

دعای امام سجاد در روز عید فطر صوتی برای وداع با ماه مبارک رمضان

دعای روز عید فطر و جمعه (صحیفه سجادیه)

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي يَوْمِ الْفِطْرِ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلاَتِهِ قَامَ قَائِماً ثُمَّ اسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَقَالَ

از دعاهاى امام عليه السّلام است در روز فطر (اوّل ماه شوّال) و در روز جمعه‏ که بعد از فراغت از نماز رو به قبله می ایستاد و این دعا را می خواند:

يَا مَنْ يَرْحَمُ مَنْ لاَ يَرْحَمُهُ الْعِبَادُ وَ يَا مَنْ يَقْبَلُ مَنْ لاَ تَقْبَلُهُ الْبِلاَدُ
اى خداوندى كه رحمت مى‏ آورى بر آن كس كه بندگان تو بر او رحمت نمى‏ آورند. اى خداوندى كه مى ‏پذيرى آن را كه رانده هر شهر و ديار است.

وَ يَا مَنْ لاَ يَحْتَقِرُ أَهْلَ الْحَاجَةِ إِلَيْهِ‏ وَ يَا مَنْ لاَ يُخَيِّبُ الْمُلِحِّينَ عَلَيْهِ‏
اى خداوندى كه تحقير نمى ‏كنى آنان را كه دست نياز به سوى تو دراز كنند. اى خداوندى كه نوميد نمى ‏گردانى آنان را كه به اصرار از تو چيزى خواهند.

وَ يَا مَنْ لاَ يَجْبَهُ بِالرَّدِّ أَهْلَ الدَّالَّةِ عَلَيْهِ‏ وَ يَا مَنْ يَجْتَبِي صَغِيرَ مَا يُتْحَفُ بِهِ وَ يَشْكُرُ يَسِيرَ مَا يُعْمَلُ لَهُ‏
اى خداوندى كه از درگاه خود نمى ‏رانى آنان را كه در خواهندگى دليرى مى ‏كنند. اى خداوندى كه واپس نمى زنى ارمغانى را كه به پيشگاهت آرند، هر چند خرد و بى‏ مقدار باشد، و هيچ كارى را بى‏ اجر نمى ‏گذارى، هر چند ناچيز باشد.

وَ يَا مَنْ يَشْكُرُ عَلَى الْقَلِيلِ وَ يُجَازِي بِالْجَلِيلِ‏ وَ يَا مَنْ يَدْنُو إِلَى مَنْ دَنَا مِنْهُ‏
اى خداوندى كه اندك عملى را مى ‏پذيرى و بر آن پاداش بزرگ مى‏ دهى. اى خداوندى كه نزديك مى‏ شوى به هر كس كه به تو نزديك گردد.

وَ يَا مَنْ يَدْعُو إِلَى نَفْسِهِ مَنْ أَدْبَرَ عَنْهُ‏ وَ يَا مَنْ لاَ يُغَيِّرُ النِّعْمَةَ وَ لاَ يُبَادِرُ بِالنَّقِمَةِ
اى خداوندى كه به نزد خود فرا مى ‏خوانى آن كس را كه از تو روى گردانيده است. اى خداوندى كه نعمت خود ديگر گون نكنى و در كيفر گنه كاران شتاب نورزى.

وَ يَا مَنْ يُثْمِرُ الْحَسَنَةَ حَتَّى يُنْمِيَهَا وَ يَتَجَاوَزُ عَنِ السَّيِّئَةِ حَتَّى يُعَفِّيَهَا
اى خداوندى كه نهال نيكى را مى‏پرورى تا به ثمر نشيند و از گناهان عفو مى ‏كنى تا يكسره از ميان بروند.

اِنْصَرَفَتِ الْآمَالُ دُونَ مَدَى كَرَمِكَ بِالْحَاجَاتِ وَ امْتَلَأَتْ بِفَيْضِ جُودِكَ أَوْعِيَةُ الطَّلِبَاتِ‏
آرزوها پيش از آنكه عرصه كرم تو پيمايند، روا شده باز گشتند و كاسه ‏هاى حاجت حاجتمندان از فيض جود تو لبالب گرديد

وَ تَفَسَّخَتْ دُونَ بُلُوغِ نَعْتِكَ الصِّفَاتُ فَلَكَ الْعُلُوُّ الْأَعْلَى فَوْقَ كُلِّ عَالٍ وَ الْجَلاَلُ الْأَمْجَدُ فَوْقَ كُلِّ جَلاَلٍ‏
و اوصاف را پيش از آنكه به حقيقت تو رسند رشته از هم بگسيخت. تو راست فراترين فرازها، فراتر از هر فرا رونده ‏اى، و تو راست بزرگ‏ترين جلالتها، برتر از هر جلالتى.

كُلُّ جَلِيلٍ عِنْدَكَ صَغِيرٌ وَ كُلُّ شَرِيفٍ فِي جَنْبِ شَرَفِكَ حَقِيرٌ خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَيْرِكَ
هر صاحب جلالت در برابر جلالت تو خرد است و هر شريف در جوار شرف تو حقير. آنان كه رخت به آستان ديگرى جز آستان تو كشيدند، نوميد شدند

وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلاَّ لَكَ‏ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلاَّ بِكَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلاَّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ‏
و آنان كه به درگاهى جز درگاه تو روى نهادند زيانمند گرديدند و آنان كه جز به تو پرداختند تباه گشتند و آنان كه در طلب قوت نه به صحراى فضل تو آمدند به قطحسال گرفتار شدند.

بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ وَ جُودُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ وَ إِغَاثَتُكَ قَرِيبَةٌ مِنَ الْمُسْتَغِيثِينَ‏
بار خدايا، درگاه تو به روى خواهندگان گشوده است و عطايت سائلان را رايگان است و فرياد رسيت فرياد خواهان را نزديك.

لاَ يَخِيبُ مِنْكَ الْآمِلُونَ وَ لاَ يَيْأَسُ مِنْ عَطَائِكَ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ لا يَشْقَى بِنَقِمَتِكَ الْمُسْتَغْفِرُونَ‏
اميدواران از تو نوميد نشوند و جويندگان از عطاى تو مأيوس نگردند و آمرزش خواهان از عقوبتت به شقاوت نيفتند.

رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ‏
اى خداوند، خوان نعمتت براى آنان كه نافرمانيت كنند گسترده است. و بردباريت در حق آنان كه با تو خصومت ورزند مهياست. نيكى در حق بدان شيوه توست‏

وَ سُنَّتُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ حَتَّى لَقَدْ غَرَّتْهُمْ أَنَاتُكَ عَنِ الرُّجُوعِ وَ صَدَّهُمْ إِمْهَالُكَ عَنِ النُّزُوعِ‏
و شفقت بر متجاوزان سنت تو. آن سان كه درنگ كردن تو در مؤاخذت، ايشان را فريفته است كه توبه نكنند و مهلت دادن تو آنان را از گرايش به تو باز داشته است.

وَ إِنَّمَا تَأَنَّيْتَ بِهِمْ لِيَفِيئُوا إِلَى أَمْرِكَ وَ أَمْهَلْتَهُمْ ثِقَةً بِدَوَامِ مُلْكِكَ‏
و حال آنكه در كيفر آنان درنگ كرده‏اى تا مگر به فرمان تو سر نهند، و آن را كه مهلت عنايت كرده‏ اى از آن روست كه به دوام ملك خود اعتماد دارى.

فَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ خَتَمْتَ لَهُ بِهَا وَ مَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الشَّقَاوَةِ خَذَلْتَهُ لَهَا
پس هر كس كه سزاوار سعادت باشد روزگارش به سعادت پايان يابد و هر كه سزاوار شقاوت بود به شقاوتش خوار خواهى ساخت.

كُلُّهُمْ صَائِرُونَ إِلَى حُكْمِكَ وَ أَمُورُهُمْ آئِلَةٌ إِلَى أَمْرِكَ لَمْ يَهِنْ عَلَى طُولِ مُدَّتِهِمْ سُلْطَانُكَ وَ لَمْ يَدْحَضْ لِتَرْكِ مُعَاجَلَتِهِمْ بُرْهَانُكَ‏
همه بر مقتضاى حكم تو شوند هر چه شوند و بازگشت امورشان به توست. هر چند زمان سركشيشان به دراز كشد از سلطه تو فرو نخواهد كاست و چون در بازخواستشان شتاب نكنى حجت تو باطل نگردد،

حُجَّتُكَ قَائِمَةٌ لاَ تُدْحَضُ وَ سُلْطَانُكَ ثَابِتٌ لاَ يَزُولُ فَالْوَيْلُ الدَّائِمُ لِمَنْ جَنَحَ عَنْكَ‏
كه حجت تو پاى بر جاى است و بطلان ناپذير و سلطه تو ثابت است و بى ‏زوال. پس واى بر كسى كه از تو رخ برتافته‏

وَ الْخَيْبَةُ الْخَاذِلَةُ لِمَنْ خَابَ مِنْكَ وَ الشَّقَاءُ الْأَشْقَى لِمَنِ اغْتَرَّ بِكَ‏
و خوارى و نوميدى كسى راست كه از تو نوميد گردد و بدترين شوربختى نصيب كسى است كه به حلم تو فريفته آيد.

مَا أَكْثَرَ تَصَرُّفَهُ فِي عَذَابِكَ وَ مَا أَطْوَلَ تَرَدُّدَهُ فِي عِقَابِكَ وَ مَا أَبْعَدَ غَايَتَهُ مِنَ الْفَرَجِ‏
در چنين حالتى چنين كسى چه بسيار عذابهاى گونه ‏گون كه خواهد چشيد و چه زمانهاى دراز كه در وادى عقاب تو سرگردان خواهد ماند و ميان او و سر آمدن اندوهش چه فاصله‏ اى بعيد است‏

وَ مَا أَقْنَطَهُ مِنْ سُهُولَةِ الْمَخْرَجِ عَدْلاً مِنْ قَضَائِكَ لاَ تَجُورُ فِيهِ وَ إِنْصَافاً مِنْ حُكْمِكَ لاَ تَحِيفُ عَلَيْهِ‏
و به رهايى از تنگنايى كه در آن افتاده هيچ اميديش نيست. اى خداوند همه اين‏ها كه مى‏كنى بر مقتضاى عدالت و انصاف توست كه در آن نه جور بر كس كنى نه ستم بر كس روا دارى

فَقَدْ ظَاهَرْتَ الْحُجَجَ وَ أَبْلَيْتَ الْأَعْذَارَ وَ قَدْ تَقَدَّمْتَ بِالْوَعِيدِ وَ تَلَطَّفْتَ فِي التَّرْغِيبِ‏
بار خدايا، تو حجتهاى خود، در پى يكديگر و به يارى يكديگر اقامه كرده ‏اى و دليلهاى خود از دير باز آشكار ساخته‏اى و پيش از اين مردم را از عذاب خود بيم داده‏ اى و از روى تلطف ترغيب كرده ‏اى‏

وَ ضَرَبْتَ الْأَمْثَالَ وَ أَطَلْتَ الْإِمْهَالَ وَ أَخَّرْتَ وَ أَنْتَ مُسْتَطِيعٌ لِلمُعَاجَلَةِ وَ تَأَنَّيْتَ وَ أَنْتَ مَلِي‏ءٌ بِالْمُبَادَرَةِ
و مثالها آورده‏ اى و مهلتهاى دراز داده ‏اى و عذاب خود به تأخير افكنده‏ اى هر چند ياراى شتابت بود و در كار مؤاخذت درنگ ورزيده‏اى هر چند ياراى تعجيلت بود.

لَمْ تَكُنْ أَنَاتُكَ عَجْزاً وَ لاَ إِمْهَالُكَ وَهْناً وَ لاَ إِمْسَاكُكَ غَفْلَةً وَ لاَ انْتِظَارُكَ مُدَارَاةً بَلْ لِتَكُونَ حُجَّتُكَ أَبْلَغَ وَ كَرَمُكَ أَكْمَلَ‏
نه درنگ ورزيدنت از روى ناتوانى بوده است و نه مهلت دادنت نشانه سستى. اگر از مؤاخذت دست باز داشته‏اى، نه از روى غفلت بوده و اگر حكم خود به تعويق افكنده‏ اى، نه از روى مدارا. بلكه تا حجتت رساتر افتد و كرمت كامل‏تر

وَ إِحْسَانُكَ أَوْفَى وَ نِعْمَتُكَ أَتَمَّ كُلُّ ذَلِكَ كَانَ وَ لَمْ تَزَلْ وَ هُوَ كَائِنٌ وَ لاَ تَزَالُ‏
و احسانت وافى‏تر و نعمتت تمام‏تر نمايان شود. همه اين‏ها بوده است و همواره هست و خواهد بود.

حُجَّتُكَ أَجَلُّ مِنْ أَنْ تُوصَفَ بِكُلِّهَا وَ مَجْدُكَ أَرْفَعُ مِنْ أَنْ يُحَدَّ بِكُنْهِهِ وَ نِعْمَتُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُحْصَى بِأَسْرِهَا وَ إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ‏
اى خداوند، حجت تو فراتر از آن است كه همه‏اش به وصف گنجد و مجد و بزرگيت برتر از آن است كه كس به كنه آن رسد و نعمتت بيشتر از آن است كه در شمار آيد و احسانت افزون‏تر از آن است كه كمترين آن را شكر توان گفت.

وَ قَدْ قَصَّرَ بِيَ السُّكُوتُ عَنْ تَحْمِيدِكَ وَ فَهَّهَنِيَ الْإِمْسَاكُ عَنْ تَمْجِيدِكَ وَ قُصَارَايَ الْإِقْرَارُ بِالْحُسُورِ لاَ رَغْبَةً – يَا إِلَهِي – بَلْ عَجْزاً
بار خدايا، خاموشى مى‏ گزينم، كه از ستايشگريت ناتوانم و زبان بر مى‏بندم، كه از تمجيد و تكريمت عاجزم. اى خداى من، نهايت كوشش من اعتراف به درماندگى من است، نه آنكه نخواهم، كه نمى‏ توانم.

فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّكَ بِالْوِفَادَةِ وَ أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏
بار خدايا، اين منم كه آهنگ درگاه تو كرده ‏ام و خواهم كه احسان و فضل نيكوى خويش از من دريغ ندارى. پس بر محمد و خاندانش درود بفرست‏

وَ اسْمَعْ نَجْوَايَ وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ لاَ تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي وَ لاَ تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي‏
و زمزمه مناجات مرا بشنو و دعاى مرا اجابت كن و امروز مرا با نوميدى من به پايان مرسان و در برابر خواسته‏ هايم دست رد به سينه من مزن.

وَ أَكْرِمْ مِنْ عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي وَ إِلَيْكَ مُنْقَلَبِي إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ وَ لاَ عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ‏
اگر از نزد تو باز مى ‏گردم يا به سوى تو مى ‏آيم، در هر حال گراميم دار، كه تو در گزاردن كارهايت به تنگنا نمى‏افتى و از اداى آنچه از تو خواهند ناتوان نيستى.

وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‏
تو بر هر كار قادرى.. و انتقال (از معاصى) و توانائى (بر طاعت براى ما) نيست جز بيارى خداى بلند مرتبه بزرگ (كه خردها از درك حقيقت ذات او فرو ميمانند)

برگرفته از دعا 786