قال الامام الصادق (علیه السلام) ، ما من مؤمن یقارفُ فی یومه و لیلته أربعین کبیرة فیقول و هو نادم :

هیچ مؤمنى نیست که درشبانه روزچهل گناه کبیره انجام دهد سپس از روى ندامت به خدا بگوید :

“أستَغفِرُ اللهَ الذی لا إلهَ إلا هو الحیُّ القیومُّ بدیعُ السماواتِ و الأرضِ ذو الجلالِ و الإکرامِ

و أَسألُهُ أن یُصلِّیَ على محمدٍ و آل محمدٍ و أن یَتُوبِ عَلَیَّ”

“در خواست آمرزش دارم از خدایی که جز او خدای حی و قیوم و خالق آسمانها و زمینی نیست

و از او مى خواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستد و  توبه مرا بپذیرد”

إلا غفرها و لا خیر فیمن یقارف فی کل یوم أکثر من أربعین کبیرة . (وسائل الشیعه ج 15)

مگر آنکه خداوند او را می بخشد اما خیری نیست در کسیکه هر روز بیش از چهل گناه کبیره انجام دهد.