در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com معنی و مفهوم سبّوح و قدّوس از صفات خداوند در احادیث و روایات را قرار دادیم . دو صفت خداوند سبوح و قدوس به معنی بسیار پیراسته می باشد . برای آشنایی با واژه شناسی سبوح و قدوس و احادیث و روایات از اهل بیت درباره سبوح و قدوس به ادامه این مطلب در سایت دعاگو مراجعه کنید …
,سبوح قدوس رب الملائكة والروح,سبوح قدوس رب الملائكة والروح مكررة,سبوح قدوس رب الملائكة والروح بعد الوتر,سبوح قدوس رب الملائكة والروح بعد التراويح,سبوح قدوس رب الملائكة والروح Artinya,سبوح قدوس رب الملائكة والروح English,سبوح قدوس رب الملائكة والروح معنى,سبوح قدوس رب الملائكة والروح جللت السماوات بالعزة والجبروت,سبوح قدوس رب الملائكة والروح متى تقال,سبوح قدوس رب الملائكة والروح Meaning,سبوح,سبوح قدوس رب,سبوح قدوس رب الملائكة,سبوح قدوس رب الملائكة وروح,سبوح قدوس ربنا ورب الملائكة والروح,سبوح قدوس رب الملائكة والروح دعاء,سبوح قدوس رب الملائكة والروح کی فضیلت,سبوح قدوس رب الملائكة والروح في صلاة التراويح
صفت سبوح خداوند,صفت قدوس خداوند,ترجمه ذکر سبوح و قدوس,احادیث و روایات درباره سبوح و قدوس,دو صف زیبای خداوند سبوح و قدوس,ذکر سبوح و قدوس خدا
معنی و مفهوم سبّوح و قدّوس از صفات خداوند در احادیث و روایات
واژه شناسی «سبّوح» و «قدّوس»
سبّوح و قدّوس ، در قرآن و حدیث
«سبّوح» و «قدّوس»صفت «سُبّوح (بسیار پیراسته) » ، ساخت مبالغه است از مادّه «سبح» که گونه ای از عبادت است .
تسبیح ، یعنی تنزیه ؛ به معنای پیراستن و دور کردن از بدی ها .
عرب می گوید : «سبحانَ مِن کذا» ؛ یعنی : چه قدر از آن چیز ، دور است. «سبحان اللّه » ، یعنی : «تنزیه ، از آنِ خداست» و «سبحان» به دلیل مصدر و مفعول مطلقْ بودن ، منصوب شده است.
گویا گفته است : «بی گمان ، خدا را از هر بدی پاک می شمارم» . صفت «قدّوس (بسیار پاک) » نیز ، ساخت مبالغه است از مادّه «قدس» که بر پاکی دلالت دارد . پس قدّوس ، همان پاکیزه پیراسته از عیب ها و کاستی هاست.
صفت «سبّوح» ، در قرآن کریم به کار نرفته است ؛ امّا برگرفته های مادّه «سبح» ، بیش از نود بار به کار رفته که از این میان ، 15 بار با تعبیر «سبحان» است.
صفت «قدّوس» ، در قرآن کریم دو بار آمده و در هر دو ، با صفت «مَلِک» همراه شده است. صفت «سبّوح» همراه با «قدّوس» ، در احادیث بسیاری وارد شده است.
برای نمونه ، روایت شده است که پیامبر خدا در سجود و رکوع خود می گفت : «بسیار پیراسته و پاک است پروردگار فرشتگان و روح» و امیر مؤمنان علی علیه السلاممی گفت : «بسیار پیراسته است، بسیار پاک است و برتر از آن است که از او همان چیزی سر بزند که از آفریدگان سر می زند» و وارد شده که ائمه علیهم السلاممی گفتند : «ای بسیار پاک ، ای نور پاکی، ای بسیار پیراسته ، ای منتهای پیراستگی!». در بحث واژه شناسی ، دیدیم که دو صفت «سبّوح» و «قدّوس» ، از نظر معنا، نزدیک به هم هستند.
پس هر دو بر پیراستگی آفریدگار از کاستی ها و عیب ها دلالت دارند و در آیات و احادیث ، امور بسیاری آمده که پیراسته دانستن خداوند از آنها ، بایسته است (از جمله : انباز و فرزند و جسم داشتن ، و کار بیهوده کردن) و طبیعی است که پیراستگیِ خداوند ، به این موارد منحصر نمی گردد .
پس لازم است که آفریدگار را از همه کاستی ها و عیب ها پیراسته بدانیم ، همان گونه که در حدیث آمده : «ای خدایِ بسیار پاک ، و ای پاکیزه از همه چیز !».
امّا دلیل تأکید آیات قرآنی و احادیث بر مواردی از پیراستگی که در بالا یاد شد ، آن است که این موارد، بیشتر از موارد دیگر ، محلّ ابتلا هستند ؛ چرا که بسیاری از افراد، انباز یا فرزند را به خدای سبحان نسبت می دهند و برخی دیگر ، جسم داشتن و کار بیهوده را به خدا نسبت می دهند. خداوند ، بسی برتر و بالاتر از همه این امور است.
**************************************************
بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)
اولین نفر باشید دیدگاهی ثبت میکند